Uroczystość Zesłania Ducha Świętego C
J 20,19-23
„Weźmijcie Ducha Świętego…”
Nie jedną rzecz
w życiu ci
obiecywano.
Nie jeden raz
czekałeś
na spełnienie
obietnicy ci danej.
Byłeś szczęśliwym
jeżeli
danego słowa
dotrzymano
i zapowiadani
nie zawiedli
nadziei
w nich pokładanej.
Uczniowie Chrystusa
wiedzieli,
że danej obietnicy
ich Mistrz
dotrzyma,
ich nadziei
nie zawiedzie.
Zgromadzeni
w Wieczerniku
modląc się
czekali
na jej spełnienie.
Wieczorem
w dniu zmartwychwstania
Chrystus pomimo
drzwi zamkniętych
z obawy
przed Żydami
stanął pośrodku
i powiedział im
„Pokój wam”.
Aby uwierzyli
pokazał
im ręce i bok.
Uradowali się uczniowie
bo ujrzeli Pana
jak że innego,
od tego,
z jakim się rozstali.
Długo
patrzyli na Jego
twarz
bez śladów potu,
cierpienia.
Na Jego ręce
i nogi
przebite gwoźdźmi,
na Jego bok,
przebity włócznią
nie broczące
krwią.
Napatrzyć
się nie mogli
na swego Mistrza
i On patrzył
po nich,
patrzył w ich oczy
wnikliwie,
bo to, co powie
ma im dać
na apostolski trud
odwagę i siłę.
Powiedział im :
„Jak mnie posłał Ojciec,
tak i ja was posyłam.
Weźmijcie
Ducha Świętego,
którym odpuścicie grzechy,
są im odpuszczone,
a którym zatrzymacie,
są im zatrzymane.”
To wyjątkowa
władza dana
swym uczniom.
Przebaczania.
Chrystus ofiarował
przebaczenie
i władzę przebaczania,
ponieważ On sam
za nasze grzechy
poniósł śmierć
krzyżową,
a skutki winy
zaciągnięte
przez grzech
unicestwił w płomieniu
swej miłości.
Jego Serce
otwarte włócznią
na krzyżu
jest bramą
przez którą
łaska przebaczenia
przychodzi
dla świata,
dla każdego
wyznającego swój grzech
i z pokorą
proszącego
o ich przebaczenie.
Z wiarą
klękaj przy konfesjonale,
wyznaj grzechy
szczerze,
a kapłan władzą otrzymaną
od Boga rozgrzeszy,
Bóg wybaczy,
okaże Miłosierdzie.
– – – – –
Sakramentalne rozgrzeszenie,
jest największym darem Chrystusa.
W nim grzeszny człowiek doświadcza
czym jest Miłosierdzie Boże.
– – – – –