|
34 Tydzień Zwykły - sobota
XXXIV Tydzień Zwykły - sobota
Łk 21,34-36
Mt 24,45-52; Mk
13,33-37
„Jezus powiedział do swoich uczniów: „Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa
i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka jak potrzask.”
Jak u schyłku dnia
nastaje zachód słońca,
tak doczekaliśmy końca
roku kościelnego.
To już jego ostatni
dzień.
a przez wszystkie jego
dni
Chrystus towarzyszył
nam
jako ten, przychodzący do
nas,
stający pośród nas,
przechodzący obok,
Chrystus nauczający swych
uczniów,
chcących Go słuchać
i rzesze w niego
wierzących.
A Jego słowa gorące,
zastanawiające, przekonywujące,
Bogiem i prawdą
tchnące.
Zachęcające do odwagi
„Nie bójcie
się,”
zachęcające do modlitwy
„módlcie
się...”
zachęcające do rozwagi
„czuwajcie...”
i te słowa nam
pozostawił
jako zachętę do życia
wiarą,
do życia w zjednoczeniu
z Bogiem,
do życia w łasce Bożej
do życia wiernego
życiowemu powołaniu.
Te słowa pozostawi i
każe nam
iść za sobą
mówiąc, że ten się
zbawi,
który pójdzie tą samą,
co On drogą.
Chrystus wie,
co na tej drodze może
spotkać wierzącego,
co może? go zaskoczyć,
jak łatwo z tej drogi zboczyć.
Dlatego przypomina
po wielekroć razy,
„Czuwajcie
i módlcie się”.
do czujności zachęcał,
modlitwy sam nauczył,
jej przykład nam dawał.
By wtedy,
kiedy człowiekowi będzie
ciężko,
będzie trudno,
będzie w drodze ustawał.
wtedy będzie wiedział
do kogo? się zwrócić.
A Chrystus
zrobi to, co obiecał.
Swych łask użyczy,
pomocy udzieli,
sił nie poskąpi,
otuchy będzie dodawał.
By człowiek,
który zawierzył Chrystusowi,
stale szedł naprzód,
szedł za Nim,
szedł a nie ustawał
i doszedł do celu upragnionego.
tam gdzie nagrodą za
życie wiarą,
jest Chrystus sam.
- - - - -
Wszystko co
ma początek
ma
koniec.
Tak
droga,
jak i
życie człowieka.
Ono człowiekowi
szybko upływa,
że z
żalem mówi o nim „ucieka”.
- - - - -
0 Comments
Posted on 05 Jan 2017 by jacek
|
Tytuł
|