|
34 Tydzień Zwykły - czwartek
XXXIV Tydzień Zwykły - czwartek
Łk 21,20-28
Mt 24,15-31; Mk
13,14-27
„Jezus powiedział do swoich uczniów: „Skoro ujrzycie Jerozolimę otoczoną przez wojska, wtedy wiedzcie, że
jej spustoszenie jest bliskie. Będzie to bowiem czas pomsty, aby się spełniło
wszystko, co jest napisane.”
U schyłku roku
liturgicznego,
tę Ewangelię podczas
liturgii
Słowa Bożego,
uczestniczący w Eucharystii
w skupieniu, ciszy
słuchają.
Opisane zdarzenia grozą,
lękiem przejmują.
Trwogą i smutkiem
napawają.
Widoczne znaki na ziemi
i niebie
zapowiadać będą przyjście
powtórne
Chrystusa na ziemię.
Jako sędziego wszystkich
ludzi
i każdego
poszczególnego
człowieka.
By sądzić i osądzić
jak skorzystał?
z pierwszego przyjścia Chrystusa
jako Odkupiciela
człowieka grzesznego,
jako Zbawiciela
z darem miłości, z
łaską przychodzącego.
Kościół te słowa przypomina
nie dlatego, by
straszyć,
ale, by człowiek,
który wierzy we
wszystko,
co kościół do wierzenia
podaje
i czego naucza
chciał o tym pamiętać.
Swemu życiu dobrze się
przypatrzyć,
tak żyć, tak
postępować,
by, kiedy czas się
wypełni
i przyjdzie ten dzień
nie być zaskoczonym,
czegoś nie żałować
i się nie rozczarować.
Te słowa Chrystusa
niech będą przestrogą
tym, którzy inną chodzą
drogą.
w Boga nie wierzą,
Boga świadomie odrzucają,
obrażają, zasmucają, lekceważą.
Te słowa Chrystusa
niech będą przypomnieniem
obiecanego zbawienia dla
ludzi wiary.
Ten dzień
będzie dla nich początkiem
wiecznej nagrody
i wiecznej chwały.
- - - - -
Człowiek,
który w Boga wierzy
nie pyta,
kiedy?
przyjdzie
ostatni dzień tego świata,
ale żyje jak
wierzącemu należy.
- - - - -
Nie lęka
się ten dnia
końca
świata, sądu ostatecznego,
kto z Bogiem
żyje w zgodzie
i w jego
łasce trwa.
- - - - -
0 Comments
Posted on 05 Jan 2017 by jacek
|
Tytuł
|