|
24 Niedziela Zwykła A
XXIV Niedziela Zwykła A
Mt 18,21-35
Mt 18,21-35 – wtorek
III T. W. Postu
Mt
18,2-19,1 – czwartek XIX; Łk17,3-4
„Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: „Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat wykroczy
przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?” Jezus mu odrzekł: „Nie mówię ci, że aż
siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy…”
Chce ci się płakać,
chmurzysz się
i gniewasz,
kłopoty z trawieniem
nawet miewasz,
apetyt odszedł,
sen odleciał,
boś od innych
się dowiedział,
że o tobie nagadano,
na ciebie nakłamano.
same pomówienia,
oszczerstwa,
nieprawdy,
fałszu cała sterta,
a tyś się obraził.
Bo cześć i dobre
twe imię zbrukano,
opinię zepsuto,
godność sponiewierano.
Tym boleśniejsze to
bywa,
gdy ta osoba
blisko ciebie przebywa,
a może jeszcze
z kręgu towarzyskiego,
a gorzej
i o wiele smutniej,
gdy ten ktoś,
z grona rodzinnego,
z którym siadasz
przy jednym stole
i ten sam chleb jadasz.
wspólny dom
lub mieszkanie
dzielisz,
patrząc nań
przychodzi ci myśl,
że to łotr i drań.
Na twarzy,
wypieków dostajesz
na sam jego widok.
na przypadkowe
spotkanie
serce ci się tłucze,
arytmii doznaje,
na samo wspomnienie
krzywdy zaznanej,
przykrości
lekkomyślnie zadanej.
Wolałbyś tej osoby
nigdy nie spotkać,
z dala od innych,
z tym bólem zostać,
i mieć kogoś
życzliwego,
który umiałby
zrozumieć powód,
tak przeżywania tego.
I uparcie chodzi ci po
głowie,
nigdy, a nigdy
nie wybaczę tobie.
Nie bądź, proszę
w gorącej wodzie
kąpany,
bo fragment Ewangelii
przeczytany,
przypomina słowa
Chrystusa
i on ciebie,
niech do refleksji
nad twym wzburzeniem,
odczuciami,
myślami zmusza.
Oby te słowa o
wybaczeniu,
twój umysł
rozgniewany uspokoiły,
smutek i ból
twej duszy ukoiły.
Bo o tym wiem ja
i wiesz t y,
że tylko wiara
może pomóc ci.
A logika prosta,
gdyż sam potrzebujesz
przebaczenia Bożego
i dlatego musisz,
konsekwentnie to
uczynić
wobec bliźniego
złośliwego,
dokuczliwego
w postępowaniu wobec
drugich,
nieodpowiedzialnego,
i to, nie jeden raz,
ale jak powiedział
Chrystus Pan
zawsze,
po wielekroć razy,
nakazuje przebaczać
nam.
Aa gdy na wybaczenie
już się zdobędziesz,
jako pamiątka ci
pozostanie
pamięć tego zdarzenia,
jej się nie pozbędziesz
i nie wymażesz
ze swej pamięci.
A ilekroć razy
tę osobę spotkasz,
wrócą i przyjdą same
tego zajścia
wspomnienia.
to niech twą duszę nie
nęka,
bo tylko, jeden jedyny
Bóg
wybaczając nam
popełnione zło,
naprawdę nie pamięta
i zapomina go.
- - - - -
tyle Bóg
wybaczy tobie,
ile ty
krzywdzącej cię osobie.
- - - - -
Tak długo
bliźniego kochamy,
jak długo
mu przebaczamy.
- - - - -
Dokuczający
bliźni, jak bolący ząb,
który swą
obecnością doskwiera.
łatwiej
by go wyrwać, a leczyć trzeba.
- - - - -
Gdybyśmy
przebaczali,
pokoju
trwałego byśmy zaznali
- - - - -
Zgodne
życie w każdej społeczności,
wynikiem
wzajemnej miłości,
nie,
dlatego, że sobie nie dokuczają,
dlatego,
że sobie wybaczają.
-
0 Comments
Posted on 03 Jan 2017 by jacek
|
Tytuł
|