|
21 Niedziela Zwykła C
XXI Niedziela Zwykła C Łk 13,22-30 Łk 13,22-30 – środa XXX „Jezus nauczając, szedł przez miasta i wsie i odbywał swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: „Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?” On rzekł do nich: „Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi…” Wiadomość otrzymaną, usłyszaną, przekazujesz z radością innym. przyjaciołom, znajomym, bliskim, w gronie rodzinnym. Ale też gdy inni wiedzą z kim przebywasz, pracujesz, skorzystają z możliwości by dowiedzieć się to i owo o nim, ze zwykłej ludzkiej ciekawości. O apostołach, ludzie wiele wiedzieli, wielu z nich osobiście znali, widząc ich przy Chrystusie mówili: to wybrani. Bo chodzili razem z Nim, w Jego towarzystwie zawsze przebywali. Byli i tacy, którzy zazdrościli im tego, byli ciekawymi gdzie i czego nauczał, co mówił? jakie cuda czynił? kogo i z czego uzdrowił?. Chętnie o tym słuchali gdy apostołowie jako świadkowie opowiadali. Apostołowie powołani przez Chrystusa, wszystkie swe nadzieje w Nim złożyli, Cały swój czas Jemu oddali, Jemu poświęcili. Oni, synowie narodu wybranego, w wierze ojców wychowani wiarą żyli. I jak cały Izrael z tej wiary byli dumni. Wierzyli, że przez wierne zachowanie Prawa Bożego zbawienie stanie się udziałem każdego. Uwierzyli chrystusowi, że jest Mesjaszem. z wielkim poświęceniem, oddaniem odpowiedzieli na jego wezwanie, poszli za Nim. Wsłuchując się w treść nauczania Chrystusowego dostrzegali coraz to nowsze wskazania, coraz to większe względem wierzących wymagania. Słuchali ze zdumieniem o miłowaniu nieprzyjaciół, o przebaczaniu winnym. O tym, że błogosławieni ubodzy, płaczący, niesprawiedliwość znoszący. I tak słuchając zrozumieli, że tę drogę ku niebu, coraz trudniejszą, będą mieli. Chrystus i na tym nie poprzestanie. do nich skieruje wezwanie, że trzeba wziąć swój krzyż i za Nim iść, naśladować Go i piąć się wzwyż. Droga ta stroma, wąska, ciernista, a więc trudna. Kamienista, śliska. Dla człowieka te utrudnienia jak kłody rzucane pod nogę. Dlatego, nie wywołało większego zdziwienia kiedy człowiek, który to słyszał od Chrystusa i od uczniów, którzy opowiadali, jak trudna droga prowadzi do zbawienia, stawia pytanie: „Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?” Chrystus nie odpowiedział wprost, ale taką dał odpowiedź na nie: „Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi”… Tak, jakby tych utrudnień było jeszcze mało, a w miarę upływu czasu jeszcze ich będzie przybywało. Oby to do zastanowienia i refleksji skłaniało. Bo wypowiedzi Chrystusa jasne, z których wynika, że można z Nim chodzić, z Nim przebywać, z Nim jadać, z Nim pijać, być z Jego towarzystwa, z Nim rozmawiać, Jego słuchać, patrzeć na Niego z bliska i nie dojść, do szczęśliwej wieczności dopuszczając się zła, grzechu, niesprawiedliwości. A dokładnie to brzmi, mieć przed nosem zamknięte drzwi pomimo z Nim znajomości. - - - - - Jak wiedza jest osiągnięciem a nie darem, tak zbawienie zamierzeniem, którego osiągnięcie zawsze jest połączone z trudem nie małym. - - - - - Wytrwali szczyty zdobywają, wierni zbawienie osiągają. - - - - -
0 Comments
Posted on 01 Jan 2017 by jacek
|
Tytuł
|