mysli jacka furtiana - do slow Pana

9 Tydzień Zwykły - piątek

IX Tydzień Zwykły - piątek

Mk 12.35-37

„Jezus nauczając w świątyni zapytał: „Jak mogą twierdzić uczeni w Piśmie, że Mesjasz jest synem Dawida? Wszak sam Dawid mówi w Duchu Świętym: „Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej…” Sam Dawid nazywa Go Panem, skądże jest więc tylko Jego synem?”

Masz swych przodków,

swe korzenie.

Znasz swe pochodzenie.

Jeśli twój ród nie z herbem,

nie z nazwiskiem szlacheckim,

tym się nie martw,

we współczesnej opinii ludzi,

to nie najważniejsze

i nie wszystkim.

Bo o tym kim jesteś sam decydujesz.

Swoją wartością wewnętrzną

i tym, jak postępujesz.

Tak dziś

patrzymy na człowieka.

Nie ważne miejsce urodzenia,

nie ważne rodowody,

liczy się dobroć,

wykształcenie, wiedza,

i to, w jaki sposób

z tego sam korzysta

i drugich obdziela.

To nie znaczy,

że w przeszłości tak było.

Od historyków wiemy

co znaczyło rodowe nazwisko,

jak wielką rolę w życiu

odgrywało pochodzenie.

Nawet mówiono o krwi błękitnej

w żyłach płynącej,

mając na myśli szlachectwo,

tak było w cenie.

Dlatego pewne urzędy,

wysokie stanowiska,

godności państwowe,

tytuły kościelne,

były uzależnione

od znanego nazwiska.

Tak było,

tego nikt zmieniać nie miał odwagi.

tego zwyczaju nie burzył.

Nie próbował protestować.

bo się nie łudził,

że wpływu nie ma i musi tolerować.

Bo pochodzenie,

było czymś ważniejszym

niż postępowanie.

Istniało przekonanie,

by być kimś w społeczności,

coś znaczyć, wpływ wywierać,

być słuchanym, szanowanym,

mieć coś do powiedzenia,

trzeba rodowodem się wykazać,

metryką pochodzenia.

Nie będę się upierał,

że Żydzi to wymyślili.

Raczej małpowali

co ówczesny świat im sprezentował.

Jeżeli chcesz coś znaczyć,

głośno mówić, głos zabierać,

publicznie dyskutować,

to najpierw powiedz

z jakiego jesteś rodu,

by cię lud szanował.

Tak też uczeni w Piśmie

długo dyskutowali

o pochodzeniu Mesjasza.

bo czytali w Księgach świętych,

że będzie pochodził

z królewskiego rodu Dawida.

Było im to potrzebne.

by wówczas kiedy się zjawi,

swym autorytetem,

znaczącym rodowodem,

mógł stanąć na czele

i kierować narodem.

Jeden,

zasadniczy błąd popełnili

w swym rozumowaniu.

Czekali, na Mesjasza

jako króla, wodza,

przywódcę politycznego,

a nie, zdanego na łaskę innych

nauczyciela, tułacza, bezdomnego,

wchodzącego w kolizję

z arcykapłanami, faryzeuszami,

że jest Synem Bożym,

o sobie mówiącego.

Chcieli,

by tak jak Dawid, ojciec rodu,

z wrogami się rozprawił.

A wtedy każdy

pobożny Żyd przyzna,

że proroctwa się spełniły.

Czas się wypełnił

i Mesjasz już się zjawił.

Ich marzenie o Mesjaszu,

nadzieje, że rozprawi się z rzymianami

się nie spełniły.

Jezusa z Nazaretu

jako Syna Bożego nie przyjęli.

Mesjasza,

na którego czekali odrzucili.

- - - - -

0 Comments

Posted on 29 Dec 2016 by jacek