mysli jacka furtiana - do slow Pana

9 Tydzień Zwykły - poniedziałek

IX Tydzień Zwykły - poniedziałek

Mk 12,1-12

Mt 21,33-46 – piątek II T. W. Postu

„Jezus zaczął mówić w przypowieściach do arcykapłanów, uczonych w Piśmie i starszych: „Pewien człowiek założył winnicę…oddał w dzierżawę. W odpowiedniej porze posłał do rolników sługę, by odebrał od nich część należną z plonów winnicy. Ci chwycili go obili…Cóż uczyni właściciel winnicy? Przyjdzie i wytraci rolników, a winnicę odda innym.”

Miłym dla oka rozległy sad

wiosną kwitnący.

Piękniejszym czyni ten świat

z unoszącym się zapachem,

w którym udział ma każdy kwiat,

ludzkie nozdrza drażniący.

Rozległy sad źródłem utrzymania

dzierżawców, gospodarza,

pracowników,

okresowych, najemnych.

Powodem radości właściciela,

domowników,

gdy konary, gałęzie drzew

pod ciężarem owoców się uginają,

a soczyste, smaczne,

przez swój zapach i smak,

rozkosznym dla podniebienia

smakołykiem się stają.

By sadem się cieszyć,

jego pięknem napawać,

z jego zbiorów obfitych korzystać,

wysiłku szczędzić nie można.

nie jedną noc

do końca nie dospać,

i wiele pracy weń wkładać.

Jest wszystkim dla właściciela.

życiowym osiągnięciem,

spełnieniem jego marzeń

i życiowego zabezpieczenia.

Ale czujne oko pracowników

z chciwością

dobrobyt obserwuje,

a najemnik

zazdrością owładnięty,

z krzywdą i szkodą dla właściciela,

własną korzyść

i zysk planuje.

Tak Chrystus

w przypowieści mówił

współczesnym sobie

o narodzie wybranym,

którego obrazem jest winnica

przez Boga założona,

pielęgnowana,

i dzierżawę oddana.

Rodzi owoce, zysk przynosi,

a nieuczciwi najemnicy

z myślą o własnej korzyści

usiłują pozbyć się wszystkich wysłanych

po część zysków przez swego pana.

„Jam ciebie szczepił

winnico wybrana, a tyś…„

tak niewdzięczną się okazała.

Zebrani w świątyni z uwagą

Chrystusa słuchali,

przypominali sobie

„pieśń o winnicy” proroka Izajasza,

w której mówi,

że Bóg, przyjaciel Izraela

zasadził winnicę,

okopał ją, pielęgnował,

a w czasie zbiorów

same cierpkie owoce napotkał.

„Otóż winnicą Pana, jest dom Izraela…

oczekiwał on tam sprawiedliwości,

a oto rozlew krwi,

oczekiwał prawowierności,

a oto krzyk grozy”.

Tak prorok

skarży się na nieprawości,

jakich przywódcy Izraela

na ubogich się dopuszczali.

Dla proroka

były niewybaczalne.

Dla Chrystusa

zapowiedź stanowiły

jeszcze większej niesprawiedliwości,

którą zgotowali.

I dotknie Pana winnicy

na osobie Syna Jego,

Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego.

Chrystus

mówiąc tę przypowieść

miał wizję Kościoła,

w którym On krzewem winnym,

a lud wierzący latoroślami.

Chrystus, Panem winnicy.

a ochrzczeni, dzierżawcami,

których pracą jest

jej pielęgnowanie w trosce

o obfite zbiory i dorodne owoce

sokiem nabrzmiałe.

A Chrystus Pan winnicy

czeka na nie.

Owoce twego życia chrześcijańskiego,

twej prawdziwej

szczerej wiary.

- - - - -

Przez Chrzest święty

jesteś latoroślą

Chrystusa, Kościoła.

Chrystus pragnie,

byś czerpiąc z Niego łaski,

rodził dobre czyny,

jak winne grona.

- - - - -

0 Comments

Posted on 29 Dec 2016 by jacek