| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
19 Niedziela Zwykła B i dni po...
XIX Niedziela Zwykła
B
J 6,41-51
„Kto we Mnie wierzy ma życie wieczne.”
Z doświadczenia wiesz,
że obok ludzi
wierzących,
są i niewierzący.
Jeżeli chciałbyś
wiedzieć
dlaczego tak się
dzieje?
sam Chrystus odpowiada
w dzisiejszej
Ewangelii.
„Nikt nie
może przyjść do Mnie,
Jeżeli go
nie pociągnie Ojciec,
który
Mnie posłał.”
W tych słowach zawarte
jest wyjaśnienie.
Chrystus jasno się wyraża.
Wiara jest łaską.
Darem niezasłużonym.
Zapewne bliżej do niej prawdy
szukającym.
A tajemnicą pozostanie
czym kieruje się Bóg?
jednych pociągając,
a innym jej nie dając.
I kolejne ważne
stwierdzenie.
Wiara w Chrystusa jest
gwarancją zbawienia.
„Kto we
Mnie wierzy, ma życie wieczne.”
Przy innych okazjach
Chrystus tłumaczy,
że ma to być wiara
żywa.
Poparta świadectwem
uczynków.
Dzięki niej człowiek
osiągnie wieczność
szczęśliwą,
czyli Boga wreszcie
zobaczy.
- - - - -
Poniedziałek XIX Tydzień Zwykły Mt 17, 22-27 „Wasz nauczyciel nie płaci dwudrachmy.” Cieszy wierzących kościół ładny i zadbany. To owoc modlących się w nim, ich wiary. Dzięki ich ofiarom na tacę składanym jest utrzymywanym. Za czasów Chrystusa sposób szukania środków na funkcjonowanie świątyni był inny. Mieszkańców Palestyny obowiązywał podatek świątynny, dwie drachmy płacone w ciągu roku. Poborcy zauważyli, że Chrystus tego podatku nie płaci i do Piotra zwrócili się z tym pytaniem. Odpowiedział szczerze: „Owszem.” I sam Chrystusowi to powie czekając na Jego zdanie. Podatek ten Chrystus uiści. Choć jako Syn Boży nie jest zobowiązany. A dlaczego? Uczniom wytłumaczy: „Żebyśmy nie dali im powodu do zgorszenia.” Sposób zdobycia tej dwudrachmy będzie cudowny, bo moneta znajdować się będzie w pyszczku ryby i Piotrowi poleca jej złowienia.
- - - - -
Wtorek XIX Tydzień Zwykły Mt 18,1-5. 10. 12-14 „Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci…” Dziecko jest kochane, bo małe, niezdarne, słabe. Potrzebujące pomocy, opieki, troski. wyrozumiałości, życzliwości, miłości. Chrystus dziecko stawia jako wzór w przyjęciu swego nauczania. Bo by uwierzyć, że Chrystus jest Synem Bożym przynoszącym każdemu nadzieję zbawienia, potrzeba dziecięcego zawierzenia, dziecięcej prostoty i zaufania. Chrystus powie to wyraźnie: „Zaprawdę powiadam wam: jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego” Z tej wypowiedzi wiesz, czego? Chrystus oczekuje od ciebie. Nie dziecięcej naiwności, a wiary dziecka wobec siebie.
- - - - -
Środa XIX Tydzień Zwykły Mt 18,15-20 „Gdy twój brat zawini…upomnij go…” Kościół jest wspólnotą ludzi wierzących. Wiara w Boga i chrzest święty w Imię Trójcy Przenajświętszej jest więzią, w jedną rodzinę Bożą wszystkich ochrzczonych jako dzieci Boże łączącą. Bóg Ojciec w niebie spaja wewnętrzną strukturę Kościoła przez wiarę wierzących, miłość ku sobie, i miłość braterską. To ona jest największą troską Chrystusa. Ma być dla innych znakiem szczerości wiary w Boga i autentyczności Kościoła. To ona daje poczucie wzajemnej bliskości jak i odpowiedzialności jeden za drugiego. To ona nakazuje kierując się dobrem bliźniego upomnieć błądzącego, by złe postępowanie nawet jednego nie niszczyło obrazu Kościoła, i pomniejszało jego świętości.
- - - - -
Czwartek XIX Tydzień Zwykły Mt 18,21-19,1 „Panie, ile razy mam przebaczyć?” Żyjąc w społeczności, z większym lub mniejszym gronem ludzi do czynienia mamy. I pomimo pamięci o wzajemnej miłości, delikatnie mówiąc sobie dokuczamy. Nie zawsze ze złośliwości, z chęcią dokuczenia. Bo można nadepnąć na nagniotek bez zamierzenia. I pomimo całej wrażliwości, przykrego odczucia, nie możesz się obrażać. Pomimo upokorzenia nie wolno ci się gniewać. Posłuchaj Chrystusa i zrozum, że musisz przebaczać. Jest to obowiązek chrześcijanina, człowieka przyznającego się do Boga. Obojętnie jak bardzo twoja ambicja byłaby urażona. Być może, aż tyle razy ci się nie zdarzy jak Piotrowi ile razy ma przebaczyć pytającemu? „Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.” A to znaczy: zawsze i każdemu.
- - - - -
Piątek XIX Tydzień Zwykły Mt 19,3-12 „Czy wolno oddalić swoją żonę…” Słyszysz o małżeństwach zawartych w Kościele, które po różnym okresie wspólnego życia mając dzieci dorosłe lub małe rozchodzą się nie bacząc na nie. Przyczyny różne podają. Niewierność, nałogi, zatajone schorzenia, psychiczne odchylenia. Najczęściej znudzili się sobie. Nie potrafią znaleźć wspólnego języka. Każdy obstaje przy swoim. Własne małżeństwo przed Bogiem zawarte niszczą. Przysięgę sakramentalną łamią. A dzieci miłości rodziców pozbawione zostają skrzywdzone. „Faryzeusze przystąpili do Jezusa, chcąc Go wystawić na próbę, i zadali Mu pytanie: „Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?” Chrystus odpowie zdecydowanie: „Kto oddala swoją żonę, a bierze inną popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo.” I taka jest nauka Kościoła jasna i wyraźna. Małżeństwo jest związkiem mężczyzny z kobietą, a sakramentalną przysięgą związane jest nierozerwalne.
- - - - -
Sobota XIX Tydzień Zwykły Mt 19,13-15 „Dopuście dzieci…” Dziecko jako owoc małżeńskiej miłości, matczynego łona, jest przedmiotem macierzyńskiej troski przez całe swe życie. W szczególny sposób gdy maleńkie w kołysce, w matczynych objęciach, na jej kolanach, na rękach. Matka marzy o jego szczęściu, dba o jego zdrowie. Zadba o wszystko by zapewnić dobry rozwój dziecku. Wieść o Chrystusie Nauczycielu z Nazaretu, cudotwórcy, uzdrowicielu, ściągała tłumy. Nie brakowało matek prowadzących swe pociechy i z dziećmi na ręku „Aby włożył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie zabraniali im tego.” Zauważył to Chrystus i zwrócił im uwagę: „Dopuście dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie.” Kościół przejmie tę troskę prosząc rodziców o chrześcijańskie ich wychowanie.
- - - - -
- - - - -
Poniedziałek XIX Tydzień Zwykły Mt 17, 22-27 „Wasz nauczyciel nie płaci dwudrachmy.” Cieszy wierzących kościół ładny i zadbany. To owoc modlących się w nim, ich wiary. Dzięki ich ofiarom na tacę składanym jest utrzymywanym. Za czasów Chrystusa sposób szukania środków na funkcjonowanie świątyni był inny. Mieszkańców Palestyny obowiązywał podatek świątynny, dwie drachmy płacone w ciągu roku. Poborcy zauważyli, że Chrystus tego podatku nie płaci i do Piotra zwrócili się z tym pytaniem. Odpowiedział szczerze: „Owszem.” I sam Chrystusowi to powie czekając na Jego zdanie. Podatek ten Chrystus uiści. Choć jako Syn Boży nie jest zobowiązany. A dlaczego? Uczniom wytłumaczy: „Żebyśmy nie dali im powodu do zgorszenia.” Sposób zdobycia tej dwudrachmy będzie cudowny, bo moneta znajdować się będzie w pyszczku ryby i Piotrowi poleca jej złowienia.
- - - - -
Wtorek XIX Tydzień Zwykły Mt 18,1-5. 10. 12-14 „Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci…” Dziecko jest kochane, bo małe, niezdarne, słabe. Potrzebujące pomocy, opieki, troski. wyrozumiałości, życzliwości, miłości. Chrystus dziecko stawia jako wzór w przyjęciu swego nauczania. Bo by uwierzyć, że Chrystus jest Synem Bożym przynoszącym każdemu nadzieję zbawienia, potrzeba dziecięcego zawierzenia, dziecięcej prostoty i zaufania. Chrystus powie to wyraźnie: „Zaprawdę powiadam wam: jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego” Z tej wypowiedzi wiesz, czego? Chrystus oczekuje od ciebie. Nie dziecięcej naiwności, a wiary dziecka wobec siebie.
- - - - -
Środa XIX Tydzień Zwykły Mt 18,15-20 „Gdy twój brat zawini…upomnij go…” Kościół jest wspólnotą ludzi wierzących. Wiara w Boga i chrzest święty w Imię Trójcy Przenajświętszej jest więzią, w jedną rodzinę Bożą wszystkich ochrzczonych jako dzieci Boże łączącą. Bóg Ojciec w niebie spaja wewnętrzną strukturę Kościoła przez wiarę wierzących, miłość ku sobie, i miłość braterską. To ona jest największą troską Chrystusa. Ma być dla innych znakiem szczerości wiary w Boga i autentyczności Kościoła. To ona daje poczucie wzajemnej bliskości jak i odpowiedzialności jeden za drugiego. To ona nakazuje kierując się dobrem bliźniego upomnieć błądzącego, by złe postępowanie nawet jednego nie niszczyło obrazu Kościoła, i pomniejszało jego świętości.
- - - - -
Czwartek XIX Tydzień Zwykły Mt 18,21-19,1 „Panie, ile razy mam przebaczyć?” Żyjąc w społeczności, z większym lub mniejszym gronem ludzi do czynienia mamy. I pomimo pamięci o wzajemnej miłości, delikatnie mówiąc sobie dokuczamy. Nie zawsze ze złośliwości, z chęcią dokuczenia. Bo można nadepnąć na nagniotek bez zamierzenia. I pomimo całej wrażliwości, przykrego odczucia, nie możesz się obrażać. Pomimo upokorzenia nie wolno ci się gniewać. Posłuchaj Chrystusa i zrozum, że musisz przebaczać. Jest to obowiązek chrześcijanina, człowieka przyznającego się do Boga. Obojętnie jak bardzo twoja ambicja byłaby urażona. Być może, aż tyle razy ci się nie zdarzy jak Piotrowi ile razy ma przebaczyć pytającemu? „Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.” A to znaczy: zawsze i każdemu.
- - - - -
Piątek XIX Tydzień Zwykły Mt 19,3-12 „Czy wolno oddalić swoją żonę…” Słyszysz o małżeństwach zawartych w Kościele, które po różnym okresie wspólnego życia mając dzieci dorosłe lub małe rozchodzą się nie bacząc na nie. Przyczyny różne podają. Niewierność, nałogi, zatajone schorzenia, psychiczne odchylenia. Najczęściej znudzili się sobie. Nie potrafią znaleźć wspólnego języka. Każdy obstaje przy swoim. Własne małżeństwo przed Bogiem zawarte niszczą. Przysięgę sakramentalną łamią. A dzieci miłości rodziców pozbawione zostają skrzywdzone. „Faryzeusze przystąpili do Jezusa, chcąc Go wystawić na próbę, i zadali Mu pytanie: „Czy wolno oddalić swoją żonę z jakiegokolwiek powodu?” Chrystus odpowie zdecydowanie: „Kto oddala swoją żonę, a bierze inną popełnia cudzołóstwo. I kto oddaloną bierze za żonę, popełnia cudzołóstwo.” I taka jest nauka Kościoła jasna i wyraźna. Małżeństwo jest związkiem mężczyzny z kobietą, a sakramentalną przysięgą związane jest nierozerwalne.
- - - - -
Sobota XIX Tydzień Zwykły Mt 19,13-15 „Dopuście dzieci…” Dziecko jako owoc małżeńskiej miłości, matczynego łona, jest przedmiotem macierzyńskiej troski przez całe swe życie. W szczególny sposób gdy maleńkie w kołysce, w matczynych objęciach, na jej kolanach, na rękach. Matka marzy o jego szczęściu, dba o jego zdrowie. Zadba o wszystko by zapewnić dobry rozwój dziecku. Wieść o Chrystusie Nauczycielu z Nazaretu, cudotwórcy, uzdrowicielu, ściągała tłumy. Nie brakowało matek prowadzących swe pociechy i z dziećmi na ręku „Aby włożył na nie ręce i pomodlił się za nie; a uczniowie zabraniali im tego.” Zauważył to Chrystus i zwrócił im uwagę: „Dopuście dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie.” Kościół przejmie tę troskę prosząc rodziców o chrześcijańskie ich wychowanie.
- - - - -
0 Comments
Posted on 13 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 965931 |
| Ilość osób online: 7 |
| Logowanie |
| BLOG |