| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
12 Niedziela Zwykła B i dni po...
XII Niedziela Zwykła
B
Mk 4,35-41
„Czemu tak bojaźliwi jesteście?”
Jeżeli doświadczyłeś sytuacji,
grożącą utratą zdrowia,
życia,
to sam o swym strachu
pamiętając
wcale się nie zdziwisz
zachowaniem apostołów,
którzy późnym wieczorem
przeprawiając się
na drugą stronę Jeziora
Galilejskiego
ze śpiącym Chrystusem w
łodzi,
doświadczyli burzy
tak, że fale biły w
łódź
napełniając ją wodą.
Wiedzieli, że to źle
wróży.
„Zbudzili
Go i powiedzieli do Niego:
„Nauczycielu,
nic Cię to nie obchodzi, że giniemy? On wstał
i rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora:
„Milcz i ucisz się.” Do apostołów miał żal, nie, dlatego, że Go zbudzili, tylko tak wielki strach wykazali, jakby w to,
kim jest? nie wierzyli. Raczej się wydaje, że tak naprawdę Chrystus nie spał aż tak twardo. Pozwolił się budzić by przekonać się o ich wierze. I wyszło na to,
że mieli ją marną.
- - - - -
Poniedziałek XII Tydzień Zwykły Mt 7,1-5 „Czemu widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki…” Żyjąc w społeczności sąsiedzkiej, zakonnej, rodzinnej, nawzajem się znamy. W mniejszej z nazwiska, w większej
najczęściej tylko z twarzy. Widząc postępowanie, słysząc opinie wyrażane łatwo i szybko tak je, jak i osobę oceniamy. Do ludzkiej przewrotności zaliczyć by trzeba, że szybciej zło, niż dobro dostrzegamy. Najłatwiejszym
tematem rozmowy życie innych, przypisywane im grzechy, błędy, potknięcia, jakby o nich mówiący należeli do grona cnotliwych, pobożnych, niewinnych, o czystych,
spokojnych sumieniach. Takim Chrystus
stawiając pytanie do ostrożności zachęca
i zastanowienia : „Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku
nie dostrzegasz?”
- - - - -
Wtorek XII Tydzień Zwykły Mt 7,6.12-14 „Wąska droga, która prowadzi do życia.” Człowiek wierzący tak wiele wie o szczęściu wiecznym, o zbawieniu, że w jakimkolwiek stanie będzie żył, w rodzinie, w małżeństwie, w stanie zakonnym, kapłańskim, marzy o jego osiągnięciu. Co więcej, myśli o nim jako o nagrodzie za życie prawe, w zjednoczeniu z Bogiem. Za wierność Bożym Przykazaniom, przysiędze małżeńskiej, ślubom zakonnym, kapłańskim zobowiązaniom. Do tego by być
wiernym wykorzystuje łaski z sakramentów płynące. Przy każdym
chwilowym pobłądzeniu, z tym większą pokorą
wraca na drogę ku Bogu prowadzącą. Czyni to z rozmysłem
pamiętając słowa Chrystusa, który pragnącym zbawienia radzi: „Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama
i przestronna ta droga, która do zguby prowadzi.”
- - - - -
Środa XII Tydzień Zwykły Mt 7,15-20 „Strzeżcie się fałszywych proroków…” Nie brakowało w przeszłości i obecnie nie brakuje ludzi, którzy z workiem obietnic wabią naiwnych
szumnymi hasłami czyniąc z nich w końcu
swymi ofiarami. Chrystusowe słowa: „Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was
w owczej skórze, a wewnątrz są
drapieżnymi wilkami”, odnoszą się do ludzi usiłujących odwieść od wiary w Boga. Przez Chrystusa określani: antychrysty, fałszywi apostołowie,
fałszywi prorocy, fałszywi mesjasze,
fałszywi nauczyciele, Fałszywi bracia. Chcą zaimponować
swą postępowością. Użalając się nad zacofaniem motają ludzi
złudnymi mirażami, by odwrócić uwagę
od wartości nieprzemijających. Zwolenników zyskują, bo schlebiają
ludzkim namiętnościom: chciwości,
próżności, zmysłowości. Proponując życie łatwe,
przyjemne bałamucą niestałych, o płytkiej wierze, którym życie wiarą
kojarzy się z Przykazaniami, a z wiernością im
mają trudności.
- - - - -
Czwartek XII Tydzień Zwykły Mt 7,21-29 „Nie każdy, który Mi mówi Panie, Panie wejdzie do…” Wielu do Boga się przyznaje. Wynieśli wiarę z domów rodzinnych, w których rodzice religijni w wierze swe dzieci wychowywali. Z nią poszli w dorosłe życie. O jej autentyczności zadecyduje już każdy sam. I jeśli potwierdzą ją czynami, życiem w łasce Bożej, mogą się nie bać tego, o czym dziś naucza Chrystus: „Nie każdy,
który mi mówi Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten,
kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie.” Nikt z wierzących
nie ma wątpliwości, co należy rozumieć przez
„Wolę Ojca.” To nakaz wierności Bożym Przykazaniom w życiu społecznym, małżeńskim, rodzinnym, by mieć nadzieję zbawienia, a nie być odrzuconym przez „dopuszczanie się nieprawości.”
- - - - -
Piątek XII Tydzień Zwykły Mt 8,1-4 „Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł…” Nieszczęściem w chorobie być zdanym na samego siebie, przebywać w miejscu odosobnienia z obawy, by nie być powodem zarażenia. Któż znajdując się w takiej sytuacji czując swą beznadziejność nie będzie szukał pomocy, błagał o litość. Tak zachował się trędowaty słysząc o nadchodzącym Nauczycielu z Nazaretu. Wbrew wszystkiemu, śmiało podszedł z prośbą do Niego: „Panie, jeśli chcesz,
możesz mnie oczyścić. Jezus wyciągnął rękę,
dotknął go i rzekł: „Chcę bądź oczyszczony.” I doznał tego,
o co zabiegał. Odzyskał zdrowie. Chrystus dotykając go
zaniechał ostrożności mając z trędowatym do czynienia. Dał dowód swej miłości, swego miłosierdzia. Przywrócił go rodzinie, uwolnił z odosobnienia. Tak
w dziejach Kościoła się powtarza, głęboka wiara proszących Chrystusa
do interwencji skłania.
- - - - -
Sobota XII Tydzień Zwykły Mt 8,5-17 „Panie, nie jestem godzien abyś wszedł pod dach mój…” Człowiek wierzący, że jest nim, nie musi o swej wierze przekonywać. Bo o tym, że takim jest w życiu codziennym widać. Sprawdziło się to na setniku, któremu sługa chorował. Skorzystał z okazji, że Chrystus jest w pobliżu i sam jako jego zwierzchnik się pofatygował. W tym najważniejsze jak on, żołnierz rzymski się zachował. Powiedział zwięźle: „Panie,
sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi. Rzekł mu Jezus:
„Przyjdę i uzdrowię go.” Lecz setnik odpowiedział: „Panie nie jestem godzien,
abyś wszedł pod dach mój, Ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie.” Chrystus jego wiarą
był zachwycony. Posłuchał setnika nie poszedł, a sparaliżowany sługa
został uzdrowiony. Słuchając tego
chyba ci się marzy mieć zwierzchnika z taką wiarą i o tak ludzkiej twarzy. - - - - -
nic Cię to nie obchodzi, że giniemy? On wstał
i rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora:
„Milcz i ucisz się.” Do apostołów miał żal, nie, dlatego, że Go zbudzili, tylko tak wielki strach wykazali, jakby w to,
kim jest? nie wierzyli. Raczej się wydaje, że tak naprawdę Chrystus nie spał aż tak twardo. Pozwolił się budzić by przekonać się o ich wierze. I wyszło na to,
że mieli ją marną.
- - - - -
Poniedziałek XII Tydzień Zwykły Mt 7,1-5 „Czemu widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki…” Żyjąc w społeczności sąsiedzkiej, zakonnej, rodzinnej, nawzajem się znamy. W mniejszej z nazwiska, w większej
najczęściej tylko z twarzy. Widząc postępowanie, słysząc opinie wyrażane łatwo i szybko tak je, jak i osobę oceniamy. Do ludzkiej przewrotności zaliczyć by trzeba, że szybciej zło, niż dobro dostrzegamy. Najłatwiejszym
tematem rozmowy życie innych, przypisywane im grzechy, błędy, potknięcia, jakby o nich mówiący należeli do grona cnotliwych, pobożnych, niewinnych, o czystych,
spokojnych sumieniach. Takim Chrystus
stawiając pytanie do ostrożności zachęca
i zastanowienia : „Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku
nie dostrzegasz?”
- - - - -
Wtorek XII Tydzień Zwykły Mt 7,6.12-14 „Wąska droga, która prowadzi do życia.” Człowiek wierzący tak wiele wie o szczęściu wiecznym, o zbawieniu, że w jakimkolwiek stanie będzie żył, w rodzinie, w małżeństwie, w stanie zakonnym, kapłańskim, marzy o jego osiągnięciu. Co więcej, myśli o nim jako o nagrodzie za życie prawe, w zjednoczeniu z Bogiem. Za wierność Bożym Przykazaniom, przysiędze małżeńskiej, ślubom zakonnym, kapłańskim zobowiązaniom. Do tego by być
wiernym wykorzystuje łaski z sakramentów płynące. Przy każdym
chwilowym pobłądzeniu, z tym większą pokorą
wraca na drogę ku Bogu prowadzącą. Czyni to z rozmysłem
pamiętając słowa Chrystusa, który pragnącym zbawienia radzi: „Wchodźcie przez ciasną bramę. Bo szeroka jest brama
i przestronna ta droga, która do zguby prowadzi.”
- - - - -
Środa XII Tydzień Zwykły Mt 7,15-20 „Strzeżcie się fałszywych proroków…” Nie brakowało w przeszłości i obecnie nie brakuje ludzi, którzy z workiem obietnic wabią naiwnych
szumnymi hasłami czyniąc z nich w końcu
swymi ofiarami. Chrystusowe słowa: „Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was
w owczej skórze, a wewnątrz są
drapieżnymi wilkami”, odnoszą się do ludzi usiłujących odwieść od wiary w Boga. Przez Chrystusa określani: antychrysty, fałszywi apostołowie,
fałszywi prorocy, fałszywi mesjasze,
fałszywi nauczyciele, Fałszywi bracia. Chcą zaimponować
swą postępowością. Użalając się nad zacofaniem motają ludzi
złudnymi mirażami, by odwrócić uwagę
od wartości nieprzemijających. Zwolenników zyskują, bo schlebiają
ludzkim namiętnościom: chciwości,
próżności, zmysłowości. Proponując życie łatwe,
przyjemne bałamucą niestałych, o płytkiej wierze, którym życie wiarą
kojarzy się z Przykazaniami, a z wiernością im
mają trudności.
- - - - -
Czwartek XII Tydzień Zwykły Mt 7,21-29 „Nie każdy, który Mi mówi Panie, Panie wejdzie do…” Wielu do Boga się przyznaje. Wynieśli wiarę z domów rodzinnych, w których rodzice religijni w wierze swe dzieci wychowywali. Z nią poszli w dorosłe życie. O jej autentyczności zadecyduje już każdy sam. I jeśli potwierdzą ją czynami, życiem w łasce Bożej, mogą się nie bać tego, o czym dziś naucza Chrystus: „Nie każdy,
który mi mówi Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten,
kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie.” Nikt z wierzących
nie ma wątpliwości, co należy rozumieć przez
„Wolę Ojca.” To nakaz wierności Bożym Przykazaniom w życiu społecznym, małżeńskim, rodzinnym, by mieć nadzieję zbawienia, a nie być odrzuconym przez „dopuszczanie się nieprawości.”
- - - - -
Piątek XII Tydzień Zwykły Mt 8,1-4 „Jezus wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł…” Nieszczęściem w chorobie być zdanym na samego siebie, przebywać w miejscu odosobnienia z obawy, by nie być powodem zarażenia. Któż znajdując się w takiej sytuacji czując swą beznadziejność nie będzie szukał pomocy, błagał o litość. Tak zachował się trędowaty słysząc o nadchodzącym Nauczycielu z Nazaretu. Wbrew wszystkiemu, śmiało podszedł z prośbą do Niego: „Panie, jeśli chcesz,
możesz mnie oczyścić. Jezus wyciągnął rękę,
dotknął go i rzekł: „Chcę bądź oczyszczony.” I doznał tego,
o co zabiegał. Odzyskał zdrowie. Chrystus dotykając go
zaniechał ostrożności mając z trędowatym do czynienia. Dał dowód swej miłości, swego miłosierdzia. Przywrócił go rodzinie, uwolnił z odosobnienia. Tak
w dziejach Kościoła się powtarza, głęboka wiara proszących Chrystusa
do interwencji skłania.
- - - - -
Sobota XII Tydzień Zwykły Mt 8,5-17 „Panie, nie jestem godzien abyś wszedł pod dach mój…” Człowiek wierzący, że jest nim, nie musi o swej wierze przekonywać. Bo o tym, że takim jest w życiu codziennym widać. Sprawdziło się to na setniku, któremu sługa chorował. Skorzystał z okazji, że Chrystus jest w pobliżu i sam jako jego zwierzchnik się pofatygował. W tym najważniejsze jak on, żołnierz rzymski się zachował. Powiedział zwięźle: „Panie,
sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi. Rzekł mu Jezus:
„Przyjdę i uzdrowię go.” Lecz setnik odpowiedział: „Panie nie jestem godzien,
abyś wszedł pod dach mój, Ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie.” Chrystus jego wiarą
był zachwycony. Posłuchał setnika nie poszedł, a sparaliżowany sługa
został uzdrowiony. Słuchając tego
chyba ci się marzy mieć zwierzchnika z taką wiarą i o tak ludzkiej twarzy. - - - - -
0 Comments
Posted on 13 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 965948 |
| Ilość osób online: 5 |
| Logowanie |
| BLOG |