mysli jacka furtiana - do slow Pana

5 Niedziela Wielkanocna A i dni po...

V Niedziela Wielkanocna A

J 14,1-12

W domu Ojca mego jest mieszkań wiele

Słuchaj uważnie

słów Chrystusa,

który mówi jasno

co czeka?

wierzącego człowieka

żyjącego wiarą,

Bogu wiernemu,

z Nim związanego.

Miewasz wątpliwości

co po życiu cię spotka?

Jak to będzie w wieczności?

Co przez to życie?

tę drogę stromą,

kamienistą,

otrzymasz w przyszłości?

Słowa tej Ewangelii

dodadzą ci

zapewne otuchy,

ale i z wiary

płynącej nadziei.

Niech zrodzą w tobie

przekonanie,

że jeżeli z Chrystusem

idziesz przez życie,

tu masz Jego łaskę,

a w wieczności,

w Jego domu,

będziesz miał

przygotowane przez Niego

mieszkanie.

- - - - -

5 Niedziela Wielkanocna A

J 14,1-12

„Idę przygotować wam miejsce…”

Wszyscy wierzący w Boga

i żyjący według Przykazań Jego,

za swą wierność prze całe swe życie

dostąpią szczęścia wiecznego.

- - - - -

Módlmy się :

Boże,

Ty nam zesłałeś Zbawiciela

i uczyniłeś nas swoimi

przybranymi dziećmi,

wejrzyj łaskawie na wierzących

w Chrystusa,

i obdarz ich prawdziwą wolnością

i wiecznym dziedzictwem.

- - - - -

Wierzący w Boga

i w przyjaźni z Nim żyjący,

wierzą, że ze swą śmiercią

czeka ich szczęście wieczne.

- - - - -

Poniedziałek po V Niedzieli Wielkanocnej

J 14,21-26

Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał….

Jak kwiat słońca,

jak spieczona ziemia

ożywczej wody,

tak pragniesz

prawdziwej miłości.

I będziesz jej

szukał wytrwale,

bez końca,

bo wiesz,

że ona

twego umysłu,

twego serca

zaspokojeniem.

Daje ci poczucie

bezpieczeństwa,

harmonii,

więź jedności.

Jeżeli wysłuchałeś

słów Chrystusa

dostrzeżesz w nich

prawdę niezmienną.

Poprawnie

je zrozumiałeś,

jeżeli twoja miłość

ku Niemu

będzie miłością wierną,

której jedynym celem

będzie spełnienie tego,

co Chrystusa

względem ciebie

jako swego wyznawcy

jest pragnieniem.

- - - - -

Wtorek po V Niedzieli Wielkanocnej

J 14,27-31a

Pokój zostawiam wam

Chodząc ulicami

spotykasz ludzi,

którzy wobec kogoś

głowę skłaniają,

ściągają czapkę,

ręką pomachają.

Przystaną,

parę słów zamienią,

robią to, i tak

bo się spotkali,

więc się pozdrawiają.

Sam tak postępujesz

wobec znajomego,

jest to wyrazem

twojej życzliwości,

a mając czasu chwilkę

wypytujesz

co słychać u niego?

Różne

mogą być odpowiedzi,

które o radość

albo o smutek przyprawią.

Ale kilka przyjaznych słów

choć losu nie odmieni,

to jednak ulgę sprawią.

Choćby tylko

dlatego,

warto pozdrowić znajomego.

Chrystus słowami

„Pokój zostawiam wam…”

wniósł radość

w grono swych uczniów,

bo kiedy sam

odejdzie do Ojca,

będzie ich wspierał

swymi łaskami.

- - - - -

Środa po V Niedzieli Wielkanocnej

J 15,1-8

Kto trwa we Mnie, przynosi owoc obfity

Ewangelia dziś czytana

jest alegorią starotestamentową

o narodzie wybranym

jako winnicy Jahwe,

która została schrystianizowana.

Tym krzewem winnym

jest Chrystus,

jego uczniowie

gałązkami,

sam Bóg

jest o nią zatroskany.

Pielęgnuje,

jedne pędy odcina,

inne oczyszcza

by obfitsze było

owocowanie.

Ta alegoria ukazuje

nierozłączność

wierzących z Jezusem.

On jest źródłem życia

dającym moc życiodajną.

Przez Niego

rozwój się dokonuje.

A z Chrystusem łączność

przez łaskę sakramentalną

przyjaźń umacnia.

Przez miłość ku Jezusowi

idąc z Nim przez życie

wierzący jest gałązką,

która owocuje obficie.

- - - - -

Czwartek po V Niedzieli Wielkanocnej

J 15,9-11

Wytrwajcie w miłości mojej

Chrystusa marzeniem,

prośbą,

pragnieniem,

byś wierząc w Niego

jako Syna Bożego,

na Jego miłość

odpowiedział miłością.

Choć Chrystus

sam spotkał się

z niewdzięcznością,

nienawiścią,

zemstą,

wrogością,

jest przekonany,

że człowiek wiary

odpowie miłością.

Miłość ta,

to wierność

zobowiązaniom

wynikającym z wiary.

To wierność

Bożym Przykazaniom.

To wierność

z Chrztu płynącym zobowiązaniom.

Tak postępuj w życiu

by w taki sposób

twa miłość ku Bogu

była okazywana,

a wiara tak przeżywana

będzie ci radość dawała.

- - - - -

Piątek po V Niedzieli Wielkanocnej

J 15,12-17

Nazwałem was przyjaciółmi

Tak jak prawdą jest,

że Bóg jest Stwórcą świata

i stworzył człowieka

dla swojej chwały,

jemu ofiarował

świat cały,

jako przestrzeń życiową,

tak też prawdą jest,

że Bóg ocenia

postępowanie człowieka

i jako sędzia

o jego wieczności

będzie orzekał.

Dla człowieka

Bóg jest Ojcem

i człowiek w Nim

ma przyjaciela.

Z miłości ku niemu

posyła Syna Swego

Jezusa Chrystusa,

by mógł osiągnąć

szczęście wieczne,

dojść do zbawienia.

Przez całe życie

w tym go wspiera,

swych łask udziela.

To najpiękniejsza

przyjaźń z przyjaźni,

bo sięga nieba.

- - - - -

Sobota po V Niedzieli Wielkanocnej

J 15,18-21

Świat Mnie pierwej znienawidził

Sam się dziwisz,

pytasz innych

dlaczego wiara?

staje się przedmiotem nienawiści,

a człowiek wierzący

celem prześladowania?

Dlaczego ten?

kto w Boga wierzy?

kto spełnia?

uczynki miłosierdzia,

z pomocą

potrzebującym spieszy,

cierpiącym pomoże

w chorobie,

w samotności,

w smutku pocieszy

wypełniając tym

przykazanie miłości

Boga i bliźniego,

przez to drażni innych,

ściąga na siebie

gniew bezbożnych,

staje się winnym.

Być może z zawiści,

że jest kochanym.

Odpowiedź Chrystus daje.

Te słowa dla wierzącego

w trudnościach są pomocą niezbędną,

„Mnie prześladowali,

I was prześladować będą”.

- - - - -

0 Comments

Posted on 17 Dec 2016 by jacek