W środę 2 marca
Rozpoczyna się
Okres Wielkiego Postu
trwającego 40 dni,
czyli do Wielkiego Czwartku.
To okres
w roku liturgicznym wyjątkowy,
który przypomina
wierzącym w Boga,
w Jezusa Chrystusa
Syna Bożego,
co Bóg uczynił dla człowieka
powodowany miłością,
który dla naszego zbawienia
stał się człowiekiem,
nauczał o Królestwie Bożym
i aby ono
było udziałem człowieka
przyjął na siebie
Hańbę krzyża,
śmierć krzyżową.
U bram Wielkiego Postu
przyjmiemy na swe głowy
szczyptę popiołu,
jako znak,
że pragniemy go przeżyć
z wiarą, zbożnie,
więcej czasu poświęcając
modlitwie,
osobistemu pojednaniu z Bogiem,
pełnieniu uczynków miłosierdzia
i postu,
czyli ograniczenia
pożywienia,
by zaoszczędzone pieniądze
przekazać jako jałmużnę
dla potrzebujących i ubogich.
A tych wyciągających
do nas rękę
w tym wyjątkowym okresie
jest bardzo wiele.
Uchodźcy z Ukrainy
proszą o pomoc,
o schronienie ich,
zapewnienie im opieki,
bo w ich kraju wojna,
zagrożone ich życie,
i co ważniejsze ich dzieci.
Tę pomoc otrzymują
tak ze strony Państwa,
ale są Polacy,
którzy dla nich otwierają drzwi
swych domów,
są i jadący do granicy
i tam podejmują jakąś rodzinę
by dać im miejsce
pośród swej rodziny.
To się nazywa MIŁOSIERDZIE,
godne naśladowania,
świadczy o tych ludziach,
o ich wierze,
jak mają dobre serce.
Kościół zachęca
by w okresie Wielkiego Postu
znaleźć czas
na Gorzkie Żale,
na Drogę Krzyżową,
by u jego końca
pojednany z Bogiem
poczuć wewnętrzną radość,
duchowe zadowolenie,
że tak przygotowani
lepiej, głębiej,
bardziej po bożemu
przeżyć Uroczystość
Zmartwychwstania Pańskiego.
– – – – –