| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
2 Tydzień Wielkiego Postu
2 Tydzień Wielkiego
Postu – poniedziałek
Łk 6,36-38
„Bądźcie miłosierni,
jak Ojciec wasz jest miłosierny.”
Posłuchaj dobrze,
co Chrystus mówi
o Twoim stosunku
do drugiego człowieka.
To bardzo ważne
szczególnie w okresie
Wielkiego Postu,
bo do tego zachęcał
Kościół
u jego początku
a dziś przypomina,
że Twoje odniesienie
się do bliźniego
musi opierać się na poszanowaniu
jego godności
i okazywaniu
miłosierdzia chrześcijańskiego,
które ma dotyczyć
tak potrzeb ciała,
jak i ducha.
Potrzeba pomóc
w niedostatku pożywienia, ale też nie osądzać
jego postępowania, być skorym do wybaczenia, a dalekim od potępiania. Postępując tak
przyjmij z wiarą zapewnienie Chrystusa, że Bóg Ci odpłaci taką samą miarą.
- - - - -
2 Tydzień Wielkiego Postu – wtorek Mt 23,1-12 „Największy z was niech będzie waszym sługą.” Jeżeli przez zdobytą wiedzę, wykształcenie, urząd, stanowisko, zajmujesz w społeczeństwie jakąś pozycję i z tego powodu domagasz się wobec siebie respektu, posłuchu, czołobitności, dowodzi to
Twej wybujałej ambicji, próżności, pychy, zarozumiałości. Takie postępowanie sprzeczne jest
z duchem Ewangelii, nauczaniem Chrystusa, który domaga się pokory, uczciwości, poczuciem służby
wobec drugich, dając tym przykład właściwego
pojęcia władzy wypływającego z dobrze rozumianej religijności, z przeżywanej wiary.
- - - - -
2 Tydzień Wielkiego Postu – środa Mt 20,17-28 „Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę.” Nie przejdziesz życia nie mając nad sobą
dyrektora, kierownika, przełożonego, zwierzchnika. Może być Ci wcześniej znanym jako współpracownik, ale też i bywa,
że kierownicze stanowisko obejmuje człowiek nowy
z góry przysłany. Szybko wtedy zaobserwujesz jak władza człowieka zmienia. Daje poczucie pewności, wyzwala skłonność
do pouczania, tworzenia
norm postępowania, wymuszania krzykiem
ich zachowania. Gwoli większego zysku oszczędzania na czym się da dla pochwały z góry
i poklasku. Chrystus to widział
swymi oczami i dlatego powiedział, tak nie może być
między wami. A jeżeli pośród
wierzących w Boga władza komuś
rozum odbierze i mieć go będą
za despotę, tyrana, nie zrozumiał
Ewangelii, nie bierze wzoru
z Chrystusa Pana.
- - - - -
2 Tydzień Wielkiego Postu – czwartek Łk 16.19-31 „Żył pewien człowiek bogaty… dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak…” Znasz ludzi bogatych, zamożnych i widzisz
u swych drzwi pukających bezdomnych, biednych, niewiele
lub nic niemających. Ludzi pławiących
się w dobrobycie jak i żyjących w nędzy. Jednych stać na zaspokojenie każdego pragnienia drudzy proszą
o coś do jedzenia. I pytasz,
dlaczego w jednym kraju? tak zróżnicowany
styl życia, dóbr posiadanych. Chrystus ostrzega. Nieszczęściem, powodem wiecznej zguby może się okazać
bogactwo posiadane, jeśli zostało
nieuczciwie zdobyte, lub wykorzystywane do lekkiego życia z lekceważeniem
nakazu wiary dzielenia się z biednymi, okazywaniem
potrzebującym chrześcijańskiego miłosierdzia.
- - - - -
2 Tydzień Wielkiego Postu – piątek Mt 21,33-43.45-46 „Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem… oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał.” Dziełem Chrystusa Syna Bożego jest Kościół. Przez Sakrament Chrztu Świętego należysz do niego, jesteś jego członkiem. Kierowanie nim
ludziom powierzył. Powoływanym przez siebie całkowicie zawierzył. O obrazie kościoła
wszyscy decydują. Wierni przez posłuszeństwo Prawu Bożemu, przez swą postawę moralną, a nade wszystko ci, którzy nim kierują, bo najbardziej
są dostrzegalni. Dziś Chrystus przypomina, że mają to czynić
w Jego imieniu, nie na własną rękę, według swych poglądów. Wszyscy będą rozliczeni, co zrobili
z depozytem wiary, jakie owoce wypracowali, w Dzień Sądu.
- - - - -
2 Tydzień Wielkiego Postu – sobota Łk 15,1-3.11-32 „Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi.” Ludzi dobrych,
cnotliwych, pobożnych, świętych nie brakuje. Żyją pośród nas, jako mieszkańcy wiosek,
miasteczek i miast, nikt na nich palcem
nie pokazuje. Bo dobro, prawość w postępowaniu, wierność zobowiązaniom jest postrzegane
jako normalność w każdym społeczeństwie. Ale niech ktoś
w zło uwikłany, gorsząc tym innych dotknięty łaską Boga zmiany postępowania dokona i powróci do Kościoła, radosna wieść pójdzie
poza jego obręb, że zrozumiał czynione zło i szczerze za niego żałował. Znajdą się zdziwieni, że tyle rozgłosu
o jednym nawróconym łajdaku, a cicho o wiernych, czyli tak,
jak postąpił nawróconego brat w dzisiejszej Ewangelii.
w niedostatku pożywienia, ale też nie osądzać
jego postępowania, być skorym do wybaczenia, a dalekim od potępiania. Postępując tak
przyjmij z wiarą zapewnienie Chrystusa, że Bóg Ci odpłaci taką samą miarą.
- - - - -
2 Tydzień Wielkiego Postu – wtorek Mt 23,1-12 „Największy z was niech będzie waszym sługą.” Jeżeli przez zdobytą wiedzę, wykształcenie, urząd, stanowisko, zajmujesz w społeczeństwie jakąś pozycję i z tego powodu domagasz się wobec siebie respektu, posłuchu, czołobitności, dowodzi to
Twej wybujałej ambicji, próżności, pychy, zarozumiałości. Takie postępowanie sprzeczne jest
z duchem Ewangelii, nauczaniem Chrystusa, który domaga się pokory, uczciwości, poczuciem służby
wobec drugich, dając tym przykład właściwego
pojęcia władzy wypływającego z dobrze rozumianej religijności, z przeżywanej wiary.
- - - - -
2 Tydzień Wielkiego Postu – środa Mt 20,17-28 „Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę.” Nie przejdziesz życia nie mając nad sobą
dyrektora, kierownika, przełożonego, zwierzchnika. Może być Ci wcześniej znanym jako współpracownik, ale też i bywa,
że kierownicze stanowisko obejmuje człowiek nowy
z góry przysłany. Szybko wtedy zaobserwujesz jak władza człowieka zmienia. Daje poczucie pewności, wyzwala skłonność
do pouczania, tworzenia
norm postępowania, wymuszania krzykiem
ich zachowania. Gwoli większego zysku oszczędzania na czym się da dla pochwały z góry
i poklasku. Chrystus to widział
swymi oczami i dlatego powiedział, tak nie może być
między wami. A jeżeli pośród
wierzących w Boga władza komuś
rozum odbierze i mieć go będą
za despotę, tyrana, nie zrozumiał
Ewangelii, nie bierze wzoru
z Chrystusa Pana.
- - - - -
2 Tydzień Wielkiego Postu – czwartek Łk 16.19-31 „Żył pewien człowiek bogaty… dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak…” Znasz ludzi bogatych, zamożnych i widzisz
u swych drzwi pukających bezdomnych, biednych, niewiele
lub nic niemających. Ludzi pławiących
się w dobrobycie jak i żyjących w nędzy. Jednych stać na zaspokojenie każdego pragnienia drudzy proszą
o coś do jedzenia. I pytasz,
dlaczego w jednym kraju? tak zróżnicowany
styl życia, dóbr posiadanych. Chrystus ostrzega. Nieszczęściem, powodem wiecznej zguby może się okazać
bogactwo posiadane, jeśli zostało
nieuczciwie zdobyte, lub wykorzystywane do lekkiego życia z lekceważeniem
nakazu wiary dzielenia się z biednymi, okazywaniem
potrzebującym chrześcijańskiego miłosierdzia.
- - - - -
2 Tydzień Wielkiego Postu – piątek Mt 21,33-43.45-46 „Był pewien gospodarz, który założył winnicę. Otoczył ją murem… oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał.” Dziełem Chrystusa Syna Bożego jest Kościół. Przez Sakrament Chrztu Świętego należysz do niego, jesteś jego członkiem. Kierowanie nim
ludziom powierzył. Powoływanym przez siebie całkowicie zawierzył. O obrazie kościoła
wszyscy decydują. Wierni przez posłuszeństwo Prawu Bożemu, przez swą postawę moralną, a nade wszystko ci, którzy nim kierują, bo najbardziej
są dostrzegalni. Dziś Chrystus przypomina, że mają to czynić
w Jego imieniu, nie na własną rękę, według swych poglądów. Wszyscy będą rozliczeni, co zrobili
z depozytem wiary, jakie owoce wypracowali, w Dzień Sądu.
- - - - -
2 Tydzień Wielkiego Postu – sobota Łk 15,1-3.11-32 „Oto tyle lat ci służę i nigdy nie przekroczyłem twojego rozkazu; ale mnie nie dałeś nigdy koźlęcia, żebym się zabawił z przyjaciółmi.” Ludzi dobrych,
cnotliwych, pobożnych, świętych nie brakuje. Żyją pośród nas, jako mieszkańcy wiosek,
miasteczek i miast, nikt na nich palcem
nie pokazuje. Bo dobro, prawość w postępowaniu, wierność zobowiązaniom jest postrzegane
jako normalność w każdym społeczeństwie. Ale niech ktoś
w zło uwikłany, gorsząc tym innych dotknięty łaską Boga zmiany postępowania dokona i powróci do Kościoła, radosna wieść pójdzie
poza jego obręb, że zrozumiał czynione zło i szczerze za niego żałował. Znajdą się zdziwieni, że tyle rozgłosu
o jednym nawróconym łajdaku, a cicho o wiernych, czyli tak,
jak postąpił nawróconego brat w dzisiejszej Ewangelii.
- - - - -
0 Comments
Posted on 16 Mar 2014 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 965976 |
| Ilość osób online: 4 |
| Logowanie |
| BLOG |