*
*
*
*
*
*
Rozmiar: 17297 bajtów
Czwartek, 27 marca 2025 - 86 dzień roku
Aktualności

Ewangelia

Rok A
Rok B
Rok C
Ewangelia aforyzmy

Aforyzmy rok A
Aforyzmy rok B
Aforyzmy rok C

Ewangeliczne sentencje

Uroczystości

Święta

Święci

Fraszki

Aforyzmy

Aforyzmy religijne
Aforyzmy z życia

Wiersze

Wiersze religijne
Wiersze z życia

To i owo

  

A F O R Y Z M Y R E L I G I J N E


A F O R Y Z M Y    R E L I G I J N E
 
Radość wierzącego w tym,
że żyje w przyjaźni z Bogiem,
a Bóg z nim.
+ + +
Bóg jest wszędzie tam,
gdzie ze swą łaską Chrystus Pan!
+ + +
Bóg do tego się przyzna,
kto przed ludźmi GO wyzna.
+ + +
Miłosierdzia Bożego doznasz,
jeśli za winy żałujesz,
szczerze je wyznasz.
+ + +
Żywot wiedzie mizerny
ale wierzy,
że Bóg Miłosierny.
+ + +
W swej życiowej gonitwie
nie zapominaj o modlitwie.
+ + +
Większy lęk od śmierci daje
męczenie bliskich swym umieraniem.
+ + +
Jeśli żyjąc okazujesz miłosierdzie,
Bóg je będzie miał dla ciebie.
+ + +
Dobrego dla ludzi
Bóg niebem nagrodzi.
+ + +
Podana szklanka wody
doczeka się nagrody.
+ + +
Wspierając biednego
doznasz Miłosierdzia Bożego.
+ + +
Bywało, że herezje powstawały,
kiedy w zdaniu wziętym z Pisma Świętego
przecinki miejsca zmieniały.
+ + +
W Nowy Rok szaleli z radości,
że o rok bliżej wieczności.
+ + +
Gdy człowiek czuje,
że śmierć blisko,
inaczej ocenia wszystko.
+ + +
Wdowy o groby
swych mężów dbają.
Jedne z miłości ku nim
za lata razem przeżyte,
drugie z wdzięczności ku Bogu,
że znalazł na rozłąkę
wyjście znakomite.
+ + +
Miej się na baczności,
diabła wart post
gdy poszcząc,
na drugich się złościsz.



+ + +
Cieszy się diabeł,
że dopiął swego.
Sytego nie skusił,
skusił głodnego.
+ + +
Zmarła babcia
roztropną się okazała.
Msze święte za siebie opłaciła,
chytrość rodziny znała.
+ + +
Zanim ciało pochowają
pokropią, okadzą
czasem pochwalą.
+ + +
Nad zmarłym dziadziem płakali
nie, że go już nie ma,
ale konta puste i nic nie dostali.
+ + +
Gdy się starzejemy,
pobożniejemy.
+ + +
Raz przy nim było tłumnie,
gdy leżał w trumnie.
+ + +
Godziwość czynu serce ocenia.
Gdy źle postępujesz
doznaje przyspieszenia.
+ + +
Gdy niecny postępek ci się zdarzy,
zdradzi go rumieniec na twarzy.
+ + +
Złego postępowania,
człowiek nie ukryje,
 wtedy serce mocniej bije.
+ + +
W życia gonitwie
nie zapominaj o modlitwie.
+ + +
Kto diabłu posłuch daje,
zmienia obyczaje.
+ + +
Z przezorności Pana Jezusa
w tabernakulum zamykamy,
by nie widział co wyrabiamy.
+ + +
Czasem grzech prowadzi do dobrego
stając się powodem nawrócenia
i początkiem życia zbożnego.
+ + +
Wyznania grzechów Bóg słucha
szepcąc je kapłanowi do ucha.
+ + +
Gdy staniesz wobec przeciwności
niech pewność sił ci doda,
że robisz to, co Bogu się podoba.
+ + +
Diabeł młodego kusi, że musi,
a starego, by udawał młodego.
+ + +
Strzeż się szatana,
to zły duch, kusiciel,
zawsze zgrywa
wytwornego pana.
+ + +
Przez opętanie
szatan w człowieku
znajduje mieszkanie.
+ + +
Diabeł z nieba za karę wyrzucony,
inteligencji nie został pozbawiony.
+ + +
 Kto się z diabłem wdaje,
duszę sprzedaje.
+ + +
To człowieka zawsze gubi,
że diabeł pięknie mówi.
+ + +
Gdy diabeł przestaje z tobą,
nie zalatuje smołą.
+ + +
Diabeł, gdy kusi ma nadzieję,
gdy skusi, w głos się śmieje.
+ + +
Diabeł, krąży, krąży,
powoli, drąży, drąży,
mądrzącego się pogrąży.



+ + +
Grzechów krocie nazbierasz,
gdy namiętności nie okiełznasz.
+ + +
W te grzechy będziesz popadał,
ku którym żeś się skłaniał.
                    + + +                    
Sprawiedliwość Boża
na tym polega,
że Bóg daje w wieczności
człowiekowi to,
co sam za życia wybierał.
+ + +
Dziel się chlebem,
głód zaspokoisz,
zmniejszysz biedę.
+ + +
Wszelkie dobro od Boga pochodzi,
choć nie zawsze
pośród wierzących się rodzi.
+ + +
Że czynisz dobrze,
musisz sam mieć przekonanie.
Bo nie zawsze drugim
podobać się będzie twe postępowanie.
 + + +
Wytężasz wzrok,
by zrobić poprawny krok.
Nastaw też dobrze uszy,
posłuchaj tęsknot duszy.
+ + +
Wśród zawiłych życia dróg
dopiero na starość
bliskim staje się Bóg.
+ + +
Kiedy ogarnie śmierci trwoga,
szukamy bliskości Boga.
+ + +
Bliźniego nielubianego nie wolno unikać.
Można się modlić, by go nie spotykać.
+ + +
Póki Rodziców masz,
miłością i życzliwością ich darz,
znajdź dla nich czas.
Nie żałuj na upominek i kwiaty,
uściśnij mocno i ucałuj serdecznie
ręce mamy, ręce taty
byś w przyszłości, kiedy ci ich braknie
nie miał wyrzutów sumienia,
który w wieniec na ich trumnę
i w znicz na ich grób się zamienia.
+ + +
Proszącemu nie odmawiaj.
Daj, czego masz najwięcej.
Może chleb, może uśmiech,
zawsze okaż serce.
+ + +
Grobowce masywne pobudowali.
Czyżby nie wierzyli
w ciał zmartwychwstanie?
+ + +
Przebaczanie wrogom
za doznane przykrości
spotka się z nagrodą
dopiero w wieczności.
+ + +
Gdy cię ogarnie
o swe zbawienie trwoga,
wiedz ile dobra wyświadczysz drugiemu,
tyle wart jesteś u Boga.
+ + +
Najlepszy dar, jaki przynosimy
to ten, który jest częścią tego,
czym się dzielimy.
+ + +
Wielu jest takich,
którzy syna marnotrawnego
swym postępowaniem naśladują,
a my się modlimy
i czekamy aż głód odczują.
+ + +
Dobro czyń zawsze i wierz w to,
co powiedział Chrystus Pan,
że nagrodą, będzie On Sam.



+ + +
Gdy, przed śmiercią ogarnie cię lęk
niech towarzyszy ci ta myśl,
że umieramy po to, by wiecznie żyć.
+ + +
Gdy śmierć twoich bliskich
przecina życia nić,
niech pociechę da ci wiara,
że będą już wiecznie żyć.
+ + +
Śmierć zabiera wszystko,
zostawia nazwisko.
+ + +
Lepiej kochanej osobie po kwiatku dawać,
niż na jej grobie wieniec składać.
+ + +
Ci, co na odwiedziny czasu nie mają,
na pogrzeb go oszczędzają.
+ + +
Komu wiara przewodnią gwiazdą,
temu bram nieba
przed nosem nie zamkną.
+ + +
Ufając Bożej opatrzności
nie znaczy,
że nie doznasz przeciwności.
+ + +
Człowiek wiarą żyjący,
jest inaczej widzący.
+ + +
Bacz byś widząc zło,
nigdy sam nie czynił go.
+ + +
Ksiądz to sługa ołtarza.
Wdzięczność pod jego adresem
rzadko się zdarza.
Ksiądz tym niech się nie zraża,
bo służąc ołtarzowi,
żyje z ołtarza.
+ + +
Z płaczem się rodzimy,
 ze łzą w oku odchodzimy.
+ + +
Na starość po kościach czujemy,
że z tego świata odlatujemy.
+ + +
Jeżeli w chorobie,
cała rodzina cię odwiedza
to znak, że księdza już potrzeba.
+ + +
Nie dziw się temu,
że choć żyjesz w społeczności,
do Boga idziesz samemu.
+ + +
Gdy na modlitwę przyjdzie pora,
przygotuj się jak na audiencję u Boga.
+ + +
Faryzeusza to gubi,
że co innego robi,
a co innego mówi.
+ + +
Gdy przyjdą na ciebie
myśli jak noc czarne,
odpędzaj je szybko
bo diabła warte.
+ + +
Księża, choć na czarno się noszą,
to jednak Dobrą Nowinę głoszą.
+ + +
Kapłan dobry,
gdy wiarygodny.
+ + +
Wierni kapłanowi przynoszą
swe problemy, grzechy, smutki,
a chcą, by on był zawsze
radosny, uśmiechnięty, milutki.
+ + +
Kapłan uwalnia z grzechów ludzi,
 sam nie może się nim zbrudzić.
+ + +
Chrystus nad kościelne marmury,
złocenia, szlachetne kamienie,
woli, ludzkie ciepłe serce,
czyste i spokojne sumienie.


 
+ + +
Kościół,
Chrystusa miejscem zamieszkania.
Ludzkie serce,
adresem Jego przebywania.
+ + +
Tyle Bóg wybaczy tobie,
ile ty krzywdzącej cię osobie.
+ + +
Przez Chrzest Święty
dzieckiem Bożym się stałeś.
Czy tę więź z Bogiem zachowałeś?
+ + +
Trzymaj się mocno Boga
jak dziecko za rękę Ojca,
jak dziecko odzienia Mamy,
bo w Nim masz przyjaciela
i ratunek twój cały.
+ + +
Wiara w Boga to ci daje,
że mimo przeciwności,
utrzymujesz się na życia fali.
+ + +
Boga w życiu pominięcie,
grozi na wieczność utonięciem.
+ + +
Gdy ci niebezpieczeństwo zagraża
przywołuj Pana.
A jeśli w Jego pomoc wierzysz
usłyszy twe wołania.
+ + +
Wierz jak najwięcej
i proś jak najgoręcej.
+ + +
Obyś stając przy grobie
kogoś bliskiego mógł cieszyć się dobrem,
które pozostawił po sobie.
+ + +
Gdy coś doskwiera,
nawiedzi choroba,
przypominamy sobie
o istnieniu Boga.
+ + +
Gdy jesteśmy w życiowej potrzebie,
szukamy ratunku w niebie.
+ + +
Byś w Dzień Sądu Ostatecznego
swym miejscem nie musiał się dziwić,
pomyśl jeszcze dziś,
po której stronie się widzisz?
+ + +
Wyraź Bogu swe podziękowania,
że swym Miłosierdziem cię obdarza
w Sakramencie Pojednania.
+ + +
Różnie Pan Bóg do człowieka się dobiera,
To słuch, to mowę, to apetyt odbiera.
+ + +
Diabły to do siebie mają,
że pobożnych, wykształconych,
przystojnych najpierw wybierają.
Pobożnych by mniej się modlili,
wykształconych by innych za głupich uważali,
przystojnych by się bardziej podobali,
niedouczonych by mądrych zgrywali,
bezbożników by pobożnych unikali,
głupich by podobnych sobie
towarzystwa szukali.
+ + +
Nie pracując nad sobą,
płakać będą nad tobą.



+ + +
Warto było grzechów naskładać,
by u tak świętego kapłana się wyspowiadać.
+ + +
Tak małe pokuty dostawał,
że grzeszyć nie przestawał.
+ + +
Rozmodleni cudzymi modlitwami
szepczą Bogu swymi ustami.
+ +  +
W starości dolegliwości
są ostrzeżeniem
bliskiej wieczności.
+ + +
Gdy człowiek żyje
z wiarą w Boga,
w śmierci znajduje
otwarte Jego ramiona.
+ + +
Pewna pani bała się spowiedzi,
bo niecodzienne grzechy miała:
w kościele wąchała kwiatki
i powietrze zmieniała.
+ + +
Adoracja końca nie miała,
z grubej książeczki
modlitwy czytała.
+ + +
Bóg z łaską wkracza
gdy wierzący
czystość swej duszy przywraca.
+ + +
Żyjąc w przyjaźni z Bogiem
twa dusza jest Mu domem.
+ + +
Powołaniem kapłana
troska o dusz zbawienie.
Powołaniem lekarza
troska o zdrowie ciała.
Powołaniem pedagoga
troska o wychowanie.
A każde powołanie
niszczy obłuda,
fałsz i zakłamanie.
+ + +
Gdyś za pewny siebie,
diabłu dajesz nadzieje.
+ + +
Diabeł kusząc
do ucha ci szepta,
żeś dzielny i zuch,
a więc zrób.
A jak, już to,
ci zasmakowało i się stało,
tobie płakać a jemu śmiać
będzie się chciało.
+ + +
Powiedziała mi pewna pani
jaki piękny pogrzeb
jej mama miała.
Trzech księży,
msza św. śpiewana.
Poradziłem tej pani
by na mój się załapała.
+ + +
Za posługę kapłańską
ofiarę składają.
a jak zobaczą, że ma więcej
wybrzydzają.
+ + +
Ponoć w piekle już nie palą,
choć dręczyć nie przestają.
Z tytułów się śmieją,
 odznaczenia za nic mają.
+ + +
Ludzie cnotliwi
bywają kłopotliwi.
+ + +
Gdybyśmy samych świętych mieli,
nudno byłoby na ziemi.
+ + +
Gdyby zło na jaw nie wychodziło,
o czym by się mówiło?
+ + +
Ksiądz choćby się ubrał kolorowo,
chodził z ogoloną głową,
na nogach miał adidasy,
na sobie koszule w kraty,
kolczyk w uchu nosił,
a choć raz w kościele kazanie głosił,
mszę świętą celebrował,
sakramenty sprawował,
wszędzie go rozpoznają.
Ludzie widząc raz twarz księdza,
na długo ją zapamiętają.



+ + +
Codziennym księży strojem
dżinsy, klapy,
flanele, koszule w kraty,
gdy, dostojników witają
sutannę wdziewają.
+ + +
Pracę jego docenili,
piękną trumnę mu kupili.
+ + +
By uczestnicy pogrzebu zapamiętali
kogo pochowali,
na klepsydrze, tytuły i urzędy
zmarłego wypisali.
+ + +
Bywają ludzie urokliwi
nie, dlatego że przystojni,
ale dlatego że mądrzy,
kulturalni i bogobojni.
+ + +
Księżyc ze wstydu
za chmury się schował,
z tego, co widział,
co zaobserwował.
+ + +
Księżyc to łotr,
lubi z za chmur wyglądać,
przez okna się wdzierać,
do środka zaglądać.
Jak zobaczy z góry,
co ludzie wyrabiają,
jak się łajdaczą,
kradną, upijają,
chowa się za chmury.
+ + +
Jeżeli prawdę z życia usuniesz,
cel życia zatracisz,
sumienie trujesz,
życie zmarnujesz.
+ + +
Że czas mają
byli pewni,
 a przed czasem
na zawsze zasnęli.
+ + +
Młody umierając
w tym pociechę znajduje,
że jakiś jego organ
innemu życie uratuje.
+ + +
Bliscy, którzy do wieczności odeszli,
są bliżej nas niż myślimy obecni.
+ + +
W Noworoczną noc ogarnia radość wielka,
jej znakiem szampana butelka,
a powodem tej szampańskiej radości,
że o rok bliżej wieczności.
+ + +
Pamiętaj przed spaniem
paciorek zmów,
rachunek sumienia zrób,
bo możesz nocą
spotkać się z Panem.
+ + +
Zmów paciorek
zanim spać się położysz,
bo jutra możesz nie dożyć.
+ + +
Zrób wszystko to,
co potrafisz i możesz.
A jak czegoś nie potrafisz,
chciej a Bóg pomoże.
+ + +
Żyjąc nie trać czasu,
wykorzystaj swe talenty
zostaw po sobie
dobroci prezenty.
Bo by się zbawić,
trzeba dobrze żyć
i dobro po sobie zostawić.
+ + +
Imiona tych pamiętają,
którzy życie swoje drugim oddali.
W cierpieniu z nimi byli,
w pokonaniu trudności pomagali.
+ + +
Łza cierpiącemu otarta,
nagrody nieba warta.
+ + +
Szklanka napoju podanego
będzie dostrzeżona
przez Boga Sędziego.



+ + +
Jeżeli na zbawieniu
duszy ci zależy,
czynienie dobra
niech ci na sercu leży.
+ + +
W uszach mi brzmi,
św. Ojca Pio głos,
„życie świętego, to psi los”.
+ + +
Nawet diabły w piekle
by mieć wygodnie,
muszą żyć zgodnie.
+ + +
Na pogrzebach,
coraz mniej płaczu, zawodzenia.
To wynik poprawnego myślenia:
śmiercią tylko adres się zmienia.
+ + +
Żyjących wiarą,
wątpliwości
           się nie imają.         

                                            
+ + +
Upomnij rozwodnika,
powie ci,
że nosa w twoje sprawy nie wtyka.
+ + +
Upomnij pijącego,
to usłyszysz, co ci do tego.
+ + +
Nie waż się tykać rządzącego,
doznasz zemsty jego.
+ + +
Na czas starości
życzę radości
z przeżytych z Bogiem dni,
których Opatrzność
nie szczędziła Ci.
+ + +
Niech radość z łaski wiary
twą duszę napełnia,
żeś coraz bliżej dnia,
w którym Bóg z nagrodą czeka
u bram nieba.
+ + +
Tylko ziemia tak samo się obraca.
Człowiek z upływem lat zwalnia
i szybkość wytraca.
+ + +
Choć na życie narzekamy,
myśl o jego końcu oddalamy.
+ + +
Ci, których za dobro kochają,
mieszkanie swe w niebie mają.
+ + +
Jeżeli życie dobre
i do czynu mobilizuje,
wtedy z przebytej drogi
radość się czuje.
+ + +
O cnocie marzyła,
a wbrew niej żyła.
+ + +
Póki rodziców masz
miłością ich darz.
Gdy im za życia
nie okażesz tego,
nie zaznasz
sumienia spokojnego.
+ + +
Bogactwo zniewala człowieka,
myśl o wieczności mu daleka.
+ + +
Kto dóbr ma wiele,
wiele pieniędzy potrzebuje,
bo utrzymanie rzeczy wielu,
wiele kosztuje.
+ + +
Kto na małym poprzestaje,
łatwiej się z nim rozstaje.
+ + +
Rodzimy się z płaczem,
ze łzą w oku umieramy.
Ta łza z żalu za światem,
i z radości że trud za nami.



+ + +
Za niebem tęskno mu było,
a robił to, co go nęciło.
+ + +
Lekarze z księżmi spółkę mają,
na drugi świat przejść pomagają.
Każdy z nich robi to w swoim zakresie,
by pacjent, parafianin,
czuł się jak najlepiej na drugim świecie.
+ + +
Jeżeli radośniejszym,
wyjdziesz z naszego domu,
podziękujemy Bogu.
+ + +
Trzymaj się zawsze blisko Boga,
łatwiejsza będzie twa droga.
+ + +
Można mieć czyściutkie ręce,
a brudne myśli i przewrotne serce.
+ + +
  Tyle Bóg wybaczy tobie,
ile ty krzywdzącej cię osobie.
+ + +
Modląc się
warto byś wiedział,
Bóg wie,
czego ci potrzeba,
sam to powiedział.
+ + +
Gdy nieszczęście spadnie,
 adres Boga człowiek odnajdzie.
+ + +
Gdy w oczy zagląda choroba,
przypominasz sobie drogę do kościoła.
+ + +
Dopiero gdyśmy w życiowej potrzebie,
szukamy ratunku w niebie.
+ + +
Gdy w oczy zaglądnie nieszczęście,
wtedy książeczki nie grube,
do świętych nie długie litanie.
Wtedy siedzi się w kościele
a nie tylko doń wpadnie.
Nie uciążliwe różańce,
koronki popołudniowe,
byle tylko zażegnać chorobę.
+ + +
Zdążył pojednać się z Bogiem
za pięć dwunasta,
zanim gwiazda jego życia zgasła.
+ + +
Matki, żony,
modlą się przez długie lata
by zmądrzał syn,
spobożniał tata.
+ + +
Apostole siej i wiarę miej,
że Bóg da wzrost,
plonem sypnie kłos.
+ + +
Bogu zostaw,
nad oceną bliźniego
salę rozpraw.
+ + +
Dawidowi zazdrościć,
że doczekał starości
i zdążył żałować
za grzechy młodości.
+ + +
Przestając z grzesznym człowiekiem,
nie zbrukaj się jego grzechem.
+ + +
Bóg by Szawła nawrócić,
musiał go z konia zrzucić.
+ + +
Niektórych w porę odejście
byłoby rozsądniejsze.
+ + +
Z inteligentnym panem rozmawiał,
z uroczą panią przestawał,
nawet się nie spostrzegł,
że z diabłem się wdawał.



+ + +
Skąd ludzie wiedzą,
że cukier słodki,
że sól słona,
że pokrzywa parzy,
że róża kłuje,
że używki wolę osłabiają,
widocznie jeszcze w ustach
smak grzechu mają.
+ + +
Pamięć o kimś wyrażamy
słowami, modlitwą, kwiatami.
+ + +
Choć razem przebywamy,
oddzielnie umieramy.
+ + +
Regularniej niż pacierz
prysznic stosował,
chce być wiernym,
bo czystość ślubował.
+ + +
Gdy piorun strzeli koło ucha
 przestaniesz zgrywać zucha.
+ + +
W lichej pamięci
paciorek odnajdziesz,
gdy strach cię ogarnie,
lub w kłopoty wpadniesz.
+ + +
Chrystus przez swą mękę
niebo ci otworzył.
Nie będzie ciągnął za rękę,
choćbyś starości dożył.
+ + +
Tym krzyż dokucza,
którzy niosą go bez Chrystusa.
+ + +
Czasem z nienawiści,
lub rzekomej miłości bliźniego
 prosisz Boga by go wziął
do królestwa niebieskiego.
+ + +
Komu z Bogiem przyszło iść,
musi nieść krzyż i iść wzwyż.
+ + +
Żyjąc na siebie się dąsali,
w jednym grobowcu się spotkali.
+ + +
Mam przyjaciela,
Tomka, Rafała.
Każdemu, co innego doskwiera,
jednego kusi „coś”,
drugiego „ktoś”.
+ + +
Kto otrzyma propozycję
czynienia zła,
z diabłem do czynienia ma.
+ + +
Jak cię diabeł niepokoi
pojednaj się z Bogiem.
Bo diabeł diabelnie Boga się boi.
+ + +
Przyspieszysz dzień
wiecznego spoczynku,
jeśli nie skorzystasz
z odpoczynku.
+ + +
Długo musisz czekać,
w cierpliwość się uzbroić,
aby od ziarenka rzuconego w ziemię
kwiatu się doczekać
i jego pięknem oko zadowolić.
+ + +
Jeżeli zachwycił cię Pan
i sobą zauroczył,
odpowiedź daj Mu sam,
bo chce byś z Nim szedł
i z innymi za Nim kroczył.
+ + +
Drzwi zamykamy,
alarmy zakładamy,
by być bezpiecznym.
Jak się zabezpieczamy?
by cieszyć się życiem wiecznym?



+ + +
Skąpiec nie po to ciułał,
składał, odkładał,
by się z kimś dzielił i rozdawał.
+ + +
Diabeł
Gdy słabość twą wywącha,
myśli i myśli
jego głowa mądra,
jak to przedstawić
by cię zwabić.
Chodzi przed
i za człowiekiem,
Zrobi swoje, skusi.
A potem cieszy się
twym grzechem,
+ + +
Diabeł te same pokusy
co wobec Chrystusa
wobec innych stosuje.
Bo pysznych,
chciwych i głodnych
nigdy nie brakuje.
+ + +
Szkoda, że nie znamy
imienia syna marnotrawnego
bo do noszenia go
kandydatów wielu mamy.
+ + +
Choć człowiek stary
i podeszły wiekiem,
dla Boga zawsze Jego dzieckiem,
czyli młodym człowiekiem.
+ + +
Słudzy Pana
dają do zrozumienia,
że są od pouczeń,
a nie, ich wysłuchiwania.
+ + +
Jakbyśmy innym
dobry przykład dawali,
gdybyśmy dobre uczynki,
jak chce Chrystus,
przed innymi ukrywali.
+ + +
Kto idzie w gości,
nie pości.
+ + +
Mówią,
że z Bogiem w przyjaźni zostają
a oczy ich smutne,
słowa gorzkie, oblicza pochmurne,
a „Bóg jest moją radością” śpiewają.
+ + +
Święconą wodą
znak Krzyża świętego
jest egzorcyzmem
wobec ducha złego.
+ + +
Wchodząc w progi kościoła
z modlitwą do Boga,
znakiem Krzyża świętego
święconą wodą,
jak egzorcyzmem odpędź od siebie
myśli, które cię niepokoją,
sprawy codzienne małe i wielkie.
A wtedy czas tam spędzony
będzie ci błogosławionym.
+ + +
Jak wiara wymaga odwagi,
miłość uczciwości,
nadzieja spełnienia, tak życie z drugimi
wymaga sprawiedliwości.
+ + +
Zazdrościć apostołom
z Chrystusem przebywania.
Bo nam została tylko wiara.
+ + +
W kościele problemem
większym niż wiara,
staje się życie kapłana.
+ + +
W kościele więcej powodów
do zgorszeń księża dają,
niż ludzie swą słabą wiarą.
+ +  +
Gdy cię zło zauroczy,
twój Anioł Stróż
płacząc zamyka oczy.
+ + +
Od innych był inny,
szczery i radosny,
koleżeński i uczynny.
Bo jak łza czysty
i niewinny.
+ + +
Gdy żarliwą modlitwą
szturmujesz do nieba
pamiętaj, Bóg da ci to,
nie, co chcesz,
ale czego ci potrzeba.



+ + +
Kto żyje
w łasce uświęcającej
powiedzieć może,
że jego udziałem
jest królestwo Boże.
+ + +
Tak niewiara się panoszy,
że nie jedną owcę
z kościoła wypłoszy.
+ + +
Trudno w takim domu chwalić Pana,
gdy ani Krzyża, ani świętego obrazu
nie ma na jego ścianach.
+ + +
Jest wielu, którzy prosili
i otrzymali.
Nie wszyscy podziękowali.
+ + +
 Człowiek, który w Boga wierzy
nie pyta kiedy przyjdzie
ostatni dzień tego świata,
ale żyje jak wierzącemu należy.
+ + +
Ofiara może być skromna, niewielka,
ale musi być szczera, dana z serca.
 + + +
By składana ofiara
Bogu była miła,
ma być z ograniczenia
swych potrzeb,
a nie z tego, co zbywa.
   + + +
W nieszczęściu swym,
w chorobie,
Chrystusa przywołaj
i wiarę miej,
że ci ulży,
uzdrowi z niej.
+ + +
Ciekawość to dobra droga,
szczególnie wtedy,
gdy prowadzi do Boga.
+ + +
Jeżeli spotkasz Świątynię z wieżą
zwieńczoną krzyżem to wiedz,
że ludzie tu mieszkający
w tego samego Boga,
co ty wierzą.
+ + +
Stanąwszy
za Świątyni progiem
wiedz, to miejsce
jednania z bliźnim,
pojednania z Bogiem.
+ + +
Świątynia miejscem kultu,
modlitwy, ofiary.
W niej składamy Bogu dary
swego czasu, wyciszenia
szukając w jej wnętrzu
duszy ukojenia,
 myśli, serca.
+ + +
 Widzę i wierzę,
że w kościołach
modlą się ludzie.
A w ich wieżach
schronienie mają
sowy, nietoperze.
+ + +
Twe ciało pomaga ci
w poznaniu,
ukochaniu Boga,
dlatego zmartwychwstanie.
A jeśli
z powodu Chrystusa cierpi,
nagrodzone zostanie.



+ + +
Chrystus faryzeuszom odpowiada śmiało,
na czym życie zbawionych będzie polegało.
W wieczności białogłowy
za mąż nie będą wychodzić,
mężczyźni ożenek będą mieli z głowy.
Nie wiem, czy ci, którzy małżeństwa
na tej ziemi nie zakosztowali
na tym coś stracili, czy skorzystali?
+ + +
Co przyzwoitszy
w Adwencie nie pija.
Przeżywa go po Bożemu,
potem sobie odbija.
+ + +
Czytając Ewangelię zapamiętaj,
że hojnie nagradza Bóg
niesienia pomocy trud.
+ + +
Ludzi dotkniętych chorobą,
różną niemocą,
trzeba dojrzeć
i spieszyć z pomocą.
Ludzkiej nędzy
nie zlikwidujemy,
ale pomagając ulżyć możemy.
+ + +
Masz wiele powodów do wdzięczności.
Choćby tylko Bogu za życie,
rodzicom za troskę o nie.
Zechciej ją wyrazić za daną szansę
dojścia do szczęśliwej wieczności..
+ + +
Podziękuj Bogu za łaskę wiary,
 dzięki niej owoc twego życia
okaże się trwały.
+ + +
Szczęśliwi,
którzy w swym życiu Boga spotkają.
Szczęśliwi,
 którzy blisko Niego przebywają.
Szczęśliwi,
którzy w Jego przyjaźni trwają.
+ + +
Będąc człowiekiem wierzącym
żyj tak, by dawany przykład
był zachęcającym.
+ + +
Czy nie warto by?
takie prawo
choć starozakonne zachować,
by nowe życie,
które małżonkom daje Bóg,
Jemu ofiarować.
+ + +
Człowiek wierzący
doznaje radości,
której nie zna niewierzący
i człowiek w grzechu żyjący.
+ + +
Jeżeli prawdą jest,
że wierzysz w Boga,
życie swoje ceń
i ku czynieniu dobra
wykorzystać chciej.
  + + +
Że Bóg Dziecięciem się stał
wyśpiewujesz w kolędach.
Melodie ich wesołe,
 dźwięczne.
+ + +
Narodzinom twym
radość rodziców towarzyszyła.
A obecne twoje życie
czy dobre, mądre i piękne?



+ + +
Szukając mądrzejszego
postępujesz prawidłowo,
bo mądrość się ceni.
Wśród wierzących
szukaj prawego,
bo jego dobry przykład
może Cię odmienić.
+ + +
Jak komuś Pan Bóg
postanowił życie podarować,
to nawet śmierć z przysługi
 chwilowo musi zrezygnować.
+ + +
Jednym bieda w życiu doskwiera,
innym bogactwo wiarę odbiera.
+ + +
Bóg cię stworzył
byś cukru, zdrowia, miłości,
byś soli, choroby,
samotności skosztował
i do śmierci dożył.
+ + +
Radzę po cmentarzu pospacerować,
będziesz wiedział za co Bogu dziękować.
+ + +
Dziwne obyczaje w mowie nastały,
krzywizny przecinkami się stały.
+ + +
Dajesz świadectwo o samym sobie
w słowach, w mowie.
One zdradzają duszy twej zawartość,
jej głębię, jej wartość.
+ + +
Gorszymi od kudłatych myśli,
są wychodzące z ust
sprośne i brudne słowa,
od których bolą uszy,
a pęcznieje współczesna
wulgarna mowa.
+ + +
Marnie byśmy się w historii zapisali,
gdyby nas po słowach osądzali.
+ + +
Po to Bóg dał nam ręce,
by ulżyć drugim
w cierpieniu, udręce.
+ + +
Masz ręce i nogi do pary,
by trudząc się
na zmianę odpoczywały.
+ + +
Radością cierpiącego
ulga doznana.
Radością potrzebującego
pomoc otrzymana.
Nagrodą pomagającego
wdzięczność okazana.



                                     + + +                                        
Pielgrzymi trud
nie przestrasza tysięcy,
bo łask otrzymanych
i próśb coraz więcej?
+ + +
Pobożni się unowocześnili 
              różaniec w pierścionku zmieścili.                            
+ + +
Bywają ludzie
tak zagonieni, zalatani,
 zapracowani i zajęci,
jak w niebie wszyscy święci.
+ + +
Żyjesz z pragnieniem
by swe odejście ze świata
bliskim nie było udręczeniem.
+ + +
W śmierci
nikt cię nie może wyręczyć,
nie chciałbyś swym umieraniem
bliskich męczyć.
+ + +
Sam Bóg
 nagrodą będzie ci,
za przeżyte
z Nim życia dni.
+ + +
Jeżeli idziesz
po schodach
i sapiesz,
to jak?
się do nieba
wdrapiesz?
+ + +
Łaska powołania
nie daje pewności zbawienia.
Wierność i trud
otwiera bramy nieba.
+ + +
Wykorzystaj czas,
który z każdym dniem upływa.
Nie wiesz
ile go jeszcze masz,
i niech tego pamięć
będzie w tobie żywa.


 
* * * * *
 
0 Comments
Posted on 03 Feb 2014 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
 TytuĹ‚  
Strona główna
Dodaj do ulubionych
KONTAKT
Ilość odwiedzin: 965974
Ilość osób online: 7
Logowanie
BLOG
Locations of visitors to this page