mysli jacka furtiana - do slow Pana

Świętego Stanisława Kostki...

Świętego Stanisława Kostki

18 Września

Łk 2,41-52

„Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego rodzice.”

Świątynie nasze

w niedziele i święta

gromadzą wiernych

w swych murach,

bo wierzący wie

i pamięta,

że te dni

to nie tylko odpoczynek

po wielu

i wielorakich trudach,

ale wspólna modlitwa

ludu zgromadzonego,

uroczysta Eucharystia

ze Słowem Bożym

i Ciałem Chrystusa,

pokarmem wierzącego.

Kiedy przychodzą

wielkie święta,

bywa tłoczno

w kościołach,

bo wtedy

nawet ci,

co rzadko

do kościoła chodzą,

o jakiejś więzi z Bogiem

sobie przypominają.

Dawniej

też tak bywało.

Czyli tradycja to stara,

że w różnym stopniu

na życie człowieka,

na jego religijność

wpływ miała

i ma wiara.

Na żydowskie

Święto Paschy

do Jerozolimy

ciągnęły tłumy.

Gościnne

dla wiernych

były zawsze

świątyni Salomona mury,

która była powodem chluby

i dumy.

Przysparzała szacunku

narodowi żydowskiemu,

choć nie zawsze

w swej historii

Jahwe wiernemu.

Każdy dorosły Izraelita

był prawem zobowiązany

w jej murach

obchodzić doroczne

Święta Paschy

i wtedy świątynia

otwierała szeroko

przybyszom

z całego kraju

swe bramy.

Tak też

przeżywała Paschę

święta rodzina.

Ewangelista podaje

o doznanym ich niepokoju,

o zdarzeniu,

kiedy Jezus

mając lat dwanaście,

jak na dziecko

to nie tak mało

i w tym wieku,

w te święta,

w takim tłoku

zgubił się.

Tak Maryi i Józefowi

się wydawało.

musieli

zawrócić z drogi

i się okazało,

że Jezus jest

w środku świątyni

między uczonymi,

których swą mądrością

i wiedzą zachwyca,

wprawia w zdumienie.

a ci w niego wpatrzeni,

pomni na jego wiek,

bystrością zauroczeni,

zdziwieni.

Rodzice

klapsa nie dali,

nie łajali.

Józef cicho siedział

nic nie powiedział,

może coś przeczuwał,

a może wiedział.

A mama zapłakana,

zalękniona,

ze znalezienia syna

uszczęśliwiona,

„synu czemuś nam to uczynił…”

z wyrzutem powiedziała.

- - - - -

Maryja te święta

na całe swe życie

zapamięta.

Jak i to,

lękiem przepełnione

zdarzenie,

Jezusa w Jerozolimie

zagubienie,

Zapamięta Jezusa widok

rozprawiającego z uczonymi

w murach

jerozolimskiej świątyni,

Jezusa w tym wieku,

tak młodym człowieku

i schowa dobrze

w matczyne swe serce,

które jeszcze

nie jeden raz

z Jego powodu

będzie bolało,

będzie płakało,

będzie w rozterce.

- - - - -

0 Comments

Posted on 19 Dec 2016 by jacek