| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
34 Niedziela Zwykła A i dni po...
34 Niedziela Zwykła
Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata A MT 25,31-46 „Wtedy odezwie się król do tych po prawej stronie…” W tę ostatnią niedzielę roku kościelnego Ewangelia przynosi nam opis Sądu Ostatecznego. Jego centralną postacią jest sędzia Chrystus Król. Do niego należy ta władza i godność królewska, bo przez swą mękę krzyżową odkupił człowieka i każdemu żyjącemu Ewangelią otworzył bramy królestwa Bożego, dał szansę zbawienia. Dlatego On osądza każdego zgodnie z zasadami sprawiedliwości a podstawą wyroku wierność przykazaniu miłości. Stawia kilkakrotnie pytanie o konkretne relacje do drugiego człowieka wyjaśniając, że to On w chorym, głodnym, spragnionym, w więźniu, nagim, płaczącym, na pomoc czekał. Kto ją okazał będzie zbawionym. Wejdzie do Jego Królestwa.
- - - - -
34 Tydzień Zwykły – poniedziałek Łk 21,1-4 „…zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. … jak uboga jakaś wdowa wrzuciła dwa pieniążki…” Obowiązkiem wierzącego jest składanie ofiary na rzecz kultu, na utrzymanie świątyni, Domu Bożego. Nikt nie określa jej wielkości. Pozostawia się to sumieniu każdego choć logicznie rozumując powinna być proporcjonalna w stosunku do zamożności. I już Chrystus zauważył, że ta zasada ma się nijak do rzeczywistości. Widział ludzi bogatych wrzucających grosze do skarbony, ale też i dostrzegł „dwa pieniążki” wrzucane przez wdowę. Takie Chrystus ma o tym zdanie: bogaci dawali na ofiarę z tego, co im zbywało, a ta uboga wdowa rzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie. Twoja ofiara niech wynika z możliwości, ale i wiary i miłości.
- - - - -
34 Tydzień Zwykły – wtorek Łk 21,5-11 „Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony.” Tą wypowiedzią Chrystus zaskoczył podziwiających okazałość i bogactwo świątyni. Trudno im jednak było sobie wyobrazić, że kiedyś ulegnie zniszczeniu, zamieni się w ruinę. Upłynie czterdzieści lat świątynia w gruzach legła, co wydawało się nie możliwe, spełniła się przepowiednia. Tak samo spełni się zapowiedź końca świata a nadchodzący jego dzień da o sobie znać w zatrważających znakach. Fałszywi prorocy, przewroty i wojny, trzęsienia ziemi, głód, zaraza, znaki na niebie. Te słowa Chrystusa są ostrzeżeniem by nikt nie wątpił w ich prawdziwość, że koniec planety ziemi nastąpi.
- - - - -
34 Tydzień Zwykły – środa Łk 21,12-19 „Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i będą was prześladować.” W nauczaniu Chrystusa słychać, że Jego wyznawcom będzie w życiu towarzyszyć cierpienie, prześladowanie z powodu wyznawanej wiary w Jego bóstwo, synostwo Boże, w prawdę, że jest oczekiwanym Mesjaszem. W ten sposób krzyż, który Chrystus sam dźwigał i był Mu ołtarzem ofiarnym, człowiekowi wierzącemu towarzyszy przez całe życie a dla wielu przynosi udręki ciała, wyrafinowane katusze, poniżanie godności człowieka, śmiercionośne męczarnie. I chyba nigdy jak teraz potwierdzają się słowa Chrystusa. Trwa prześladowanie chrześcijan na naszych oczach. Dla nich to czas dawania świadectwa, dla nas czas modlitwy za nich by w wierze wytrwali a Bóg nagrodził ich ofiarę.
- - - - -
34 Tydzień Zwykły – czwartek Łk 21,20-28 „Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego… z wielką mocą i chwałą.” Chrystus mówiący o zburzeniu świątyni, zniszczeniu świętego miasta widział na twarzach słuchaczy trwogę i przerażenie, które z każdym wypowiedzianym słowem gwałtownie się potęgowały. Mówił o wielu bardzo dotkliwych dla ludzi znakach, które będą zapowiadały koniec życia na ziemi, koniec naszego świata, na którym żyjemy. Kiedy to się stanie nie wiemy. Daremne domysły, przypuszczenia, próby określenia jego dnia, godziny. Zna ją tylko Bóg. Będzie powtórnym przyjściem Chrystusa z wielka mocą i chwałą a przed Nim wszystkie narody się zgromadzą i swego Odkupiciela zobaczą.
- - - - -
34 Tydzień Zwykły – piątek Łk 21,29-33 „Niebo i ziemia przeminą, ale moje sława nie przeminą.” Błędna interpretacja nauczania Chrystusa o końcu świata, już nieraz w przeszłości jego kres zapowiadała. Dochodzące wiadomości o kataklizmach, wojnach, prześladowaniach, dokonywanych grabieżach, napaściach, zbrodniach, niektórym zdają się sugerować, że ten dzień nadchodzi i jest bliżej niż chcielibyśmy go doświadczyć i doznać. Chrystus polecił dostrzegać wyjątkowe zjawiska i zdarzenia pełne grozy, siejące śmierć i zniszczenie, ale nie po to by ludzi straszyć, tylko by były im ostrzeżeniem, że tak koniec świata nastąpi i z tego co widzimy, co mamy nic nie zostanie, wszystko zamieni się w ruinę. Chrystusa pragnieniem, by każdy na ten dzień był przygotowanym i poważnie traktował Jego słowa, że to się stanie.
- - - - -
34 Tydzień Zwykły – sobota Łk 21,34-36 „Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych…” Początkowi roku kościelnego towarzyszyło wezwanie do adwentowego czuwania na przyjście Syna Bożego. Dzisiaj w jego ostatni dzień słyszysz ponownie serdeczną zachętę do czujności i rozwagi na powtórne przyjście Chrystusa już jako Sędziego. Zapowiedzią końca świata będą znaki na niebie i ziemi a często bez objawów przychodzi śmierć na człowieka nie pytając czy przygotowany. Chrystus w trosce o duszy twej zbawienie mówi z wielką nadzieją, że Jego słowa weźmiesz sobie do serca i prosi „uważaj na siebie.” Niech beztroskie życie, obżarstwo, pijaństwo, nie zamknie ci bram nieba. Bo dla duszy to wieczność a drogą wiara i roztropność.
- - - - -
Zaczynaliśmy miniony Rok liturgiczny ze śpiewem Psalmu „Idźmy z radością na spotkanie Pana” Szansa do tego była nam dana. Radością tchnęły słowa Chrystusa, że nas kocha, że zależy MU bardzo…bardzo na nas. Dlatego wziął Krzyż, na nim swe życie złożył w ofierze, by każdy, kto idzie Jego drogą cieszył się niebem.
- - - - -
Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata A MT 25,31-46 „Wtedy odezwie się król do tych po prawej stronie…” W tę ostatnią niedzielę roku kościelnego Ewangelia przynosi nam opis Sądu Ostatecznego. Jego centralną postacią jest sędzia Chrystus Król. Do niego należy ta władza i godność królewska, bo przez swą mękę krzyżową odkupił człowieka i każdemu żyjącemu Ewangelią otworzył bramy królestwa Bożego, dał szansę zbawienia. Dlatego On osądza każdego zgodnie z zasadami sprawiedliwości a podstawą wyroku wierność przykazaniu miłości. Stawia kilkakrotnie pytanie o konkretne relacje do drugiego człowieka wyjaśniając, że to On w chorym, głodnym, spragnionym, w więźniu, nagim, płaczącym, na pomoc czekał. Kto ją okazał będzie zbawionym. Wejdzie do Jego Królestwa.
- - - - -
34 Tydzień Zwykły – poniedziałek Łk 21,1-4 „…zobaczył, jak bogaci wrzucali swe ofiary do skarbony. … jak uboga jakaś wdowa wrzuciła dwa pieniążki…” Obowiązkiem wierzącego jest składanie ofiary na rzecz kultu, na utrzymanie świątyni, Domu Bożego. Nikt nie określa jej wielkości. Pozostawia się to sumieniu każdego choć logicznie rozumując powinna być proporcjonalna w stosunku do zamożności. I już Chrystus zauważył, że ta zasada ma się nijak do rzeczywistości. Widział ludzi bogatych wrzucających grosze do skarbony, ale też i dostrzegł „dwa pieniążki” wrzucane przez wdowę. Takie Chrystus ma o tym zdanie: bogaci dawali na ofiarę z tego, co im zbywało, a ta uboga wdowa rzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie. Twoja ofiara niech wynika z możliwości, ale i wiary i miłości.
- - - - -
34 Tydzień Zwykły – wtorek Łk 21,5-11 „Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony.” Tą wypowiedzią Chrystus zaskoczył podziwiających okazałość i bogactwo świątyni. Trudno im jednak było sobie wyobrazić, że kiedyś ulegnie zniszczeniu, zamieni się w ruinę. Upłynie czterdzieści lat świątynia w gruzach legła, co wydawało się nie możliwe, spełniła się przepowiednia. Tak samo spełni się zapowiedź końca świata a nadchodzący jego dzień da o sobie znać w zatrważających znakach. Fałszywi prorocy, przewroty i wojny, trzęsienia ziemi, głód, zaraza, znaki na niebie. Te słowa Chrystusa są ostrzeżeniem by nikt nie wątpił w ich prawdziwość, że koniec planety ziemi nastąpi.
- - - - -
34 Tydzień Zwykły – środa Łk 21,12-19 „Lecz przed tym wszystkim podniosą na was ręce i będą was prześladować.” W nauczaniu Chrystusa słychać, że Jego wyznawcom będzie w życiu towarzyszyć cierpienie, prześladowanie z powodu wyznawanej wiary w Jego bóstwo, synostwo Boże, w prawdę, że jest oczekiwanym Mesjaszem. W ten sposób krzyż, który Chrystus sam dźwigał i był Mu ołtarzem ofiarnym, człowiekowi wierzącemu towarzyszy przez całe życie a dla wielu przynosi udręki ciała, wyrafinowane katusze, poniżanie godności człowieka, śmiercionośne męczarnie. I chyba nigdy jak teraz potwierdzają się słowa Chrystusa. Trwa prześladowanie chrześcijan na naszych oczach. Dla nich to czas dawania świadectwa, dla nas czas modlitwy za nich by w wierze wytrwali a Bóg nagrodził ich ofiarę.
- - - - -
34 Tydzień Zwykły – czwartek Łk 21,20-28 „Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego… z wielką mocą i chwałą.” Chrystus mówiący o zburzeniu świątyni, zniszczeniu świętego miasta widział na twarzach słuchaczy trwogę i przerażenie, które z każdym wypowiedzianym słowem gwałtownie się potęgowały. Mówił o wielu bardzo dotkliwych dla ludzi znakach, które będą zapowiadały koniec życia na ziemi, koniec naszego świata, na którym żyjemy. Kiedy to się stanie nie wiemy. Daremne domysły, przypuszczenia, próby określenia jego dnia, godziny. Zna ją tylko Bóg. Będzie powtórnym przyjściem Chrystusa z wielka mocą i chwałą a przed Nim wszystkie narody się zgromadzą i swego Odkupiciela zobaczą.
- - - - -
34 Tydzień Zwykły – piątek Łk 21,29-33 „Niebo i ziemia przeminą, ale moje sława nie przeminą.” Błędna interpretacja nauczania Chrystusa o końcu świata, już nieraz w przeszłości jego kres zapowiadała. Dochodzące wiadomości o kataklizmach, wojnach, prześladowaniach, dokonywanych grabieżach, napaściach, zbrodniach, niektórym zdają się sugerować, że ten dzień nadchodzi i jest bliżej niż chcielibyśmy go doświadczyć i doznać. Chrystus polecił dostrzegać wyjątkowe zjawiska i zdarzenia pełne grozy, siejące śmierć i zniszczenie, ale nie po to by ludzi straszyć, tylko by były im ostrzeżeniem, że tak koniec świata nastąpi i z tego co widzimy, co mamy nic nie zostanie, wszystko zamieni się w ruinę. Chrystusa pragnieniem, by każdy na ten dzień był przygotowanym i poważnie traktował Jego słowa, że to się stanie.
- - - - -
34 Tydzień Zwykły – sobota Łk 21,34-36 „Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych…” Początkowi roku kościelnego towarzyszyło wezwanie do adwentowego czuwania na przyjście Syna Bożego. Dzisiaj w jego ostatni dzień słyszysz ponownie serdeczną zachętę do czujności i rozwagi na powtórne przyjście Chrystusa już jako Sędziego. Zapowiedzią końca świata będą znaki na niebie i ziemi a często bez objawów przychodzi śmierć na człowieka nie pytając czy przygotowany. Chrystus w trosce o duszy twej zbawienie mówi z wielką nadzieją, że Jego słowa weźmiesz sobie do serca i prosi „uważaj na siebie.” Niech beztroskie życie, obżarstwo, pijaństwo, nie zamknie ci bram nieba. Bo dla duszy to wieczność a drogą wiara i roztropność.
- - - - -
Zaczynaliśmy miniony Rok liturgiczny ze śpiewem Psalmu „Idźmy z radością na spotkanie Pana” Szansa do tego była nam dana. Radością tchnęły słowa Chrystusa, że nas kocha, że zależy MU bardzo…bardzo na nas. Dlatego wziął Krzyż, na nim swe życie złożył w ofierze, by każdy, kto idzie Jego drogą cieszył się niebem.
- - - - -
0 Comments
Posted on 14 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 965881 |
| Ilość osób online: 2 |
| Logowanie |
| BLOG |