![]() |
||||||||||||||||||||||||||||||
Niedziela, 20 kwietnia 2025 - 110 dzień roku | ||||||||||||||||||||||||||||||
|
32 Niedziela Zwykła A i dni po...
32 Niedziela Zwykła A
Mt 25,1-13
„Czuwajcie więc, bo nie
znacie dnia ani godziny.”
Przypowieścią
o
dziesięciu pannach
oczekujących
na oblubieńca,
z
których połowie
kiedy
nadchodził
zabrakło
oliwy w lampach,
Chrystus
zachęca
do
przygotowania
na
to spotkanie
i
do czujności,
bo
przyjdzie niespodziewanie.
Nie
wystarczy wiedzieć,
że
ostatni dzień życia przyjdzie,
jego
kres nastąpi,
że
staniesz u wrót wieczności.
Trzeba
mądrze życie przeżyć
gromadząc
zasługi
za
miłość Boga
skłaniającą
do czynienia dobra
wobec
potrzebujących ludzi
i
do życia w łasce uświęcającej.
To
ona jest tą oliwą,
której
brakło pięciu nierozsądnym pannom
przez
co same pogrzebały nadzieje
przebywania
z oblubieńcem.
- - - - - 32 Tydzień Zwykły – poniedziałek Łk 17,1-6 „Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą.” Życie potwierdza prawdziwość Chrystusowego stwierdzenia: „Niepodobna, by nie przyszły zgorszenia.” Wielką odpowiedzialność dający je ściąga na siebie bo staje się nauczycielem zła, powodem czyjegoś grzechu. Ujęci tłumaczą się przed sądem mordercy, grabieżcy, złodzieje, że widzieli to na filmach, czytali w książkach i sami nabrali ochoty by czegoś takiego dokonać nie licząc się z prawem, nie bacząc na konsekwencje, sumienie. Doświadczenie dowodzi czym jest gorszący przykład, słowo, zachęta do spróbowania. Gdy na słabeusza popadnie w gruzach legnie trud wychowania. Dlatego nie można się dziwić, co Chrystus mówi o siewcy zgorszenia, że lepiej by było, by z kamieniem u szyi wrzucono go do morza. - - - - - 32 Tydzień Zwykły – wtorek Łk 17,7-10 „Czy dziękuje się słudze za to, że wykonał to, co mu polecono?” Sprawujący władzę w państwie, w kościele, posiadający urząd, stanowisko, jedni mówią ludziom, że są po to, by im się lepiej żyło, drudzy przekonują wiernych, że celem ich posługi by byli Boga blisko. Wszyscy zgodnie stwierdzają, że obowiązki wynikłe z urzędu , powołania, stanowiska jako służbę traktują pragnąc jedynie dobra drugich materialnego, duchowego i w tym duchu ją wypełniają. Tylko przyklasnąć tak mówiącym a ci, którzy ich nad sobą mają oby mogli potwierdzić, że prawdę mówią a nie kłamią. Że obowiązki podejmują zgodnie ze słowami i z duchem Ewangelii, że są jako słudzy nieużyteczni, co wykonać powinni, wykonali. - - - - - 32 Tydzień Zwykły – środa Łk 17,11-19 „Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga… dziękował Mu, a był to Samarytanin.” Mieszkańcy Samarii często widywali przechodzących przez swój kraj ludzi z Galilei w drodze do Jerozolimy i z niej powracających. Nieprzyjaznym okiem na siebie patrzyli, powodem przekonania religijne, bo dla żydów poganami byli. Chrystus tej wrogości też zakosztował, ale zdarzenie opisane w dzisiejszej Ewangelii, oczyszczenie z trądu dziesięciu trędowatych a szczególnie jednego z nich było jakby zadośćuczynieniem za doznane na jej terenie przykrości. Z radością przyjął wyznanie wiary jednego z nich, który w drodze do świątyni dostrzegł swe uzdrowienie i powrócił do Chrystusa wielbiąc Boga w Nim. - - - - - 32 Tydzień Zwykły – czwartek Łk 17,20-25 „Zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: „Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie.” Z chwilą przyjścia Chrystusa na świat Królestwo Boże zaistniało pośród nas. W człowieku rodzi się i rozwija przez wiarę w Chrystusa Zbawiciela. Jest rzeczywistością nadprzyrodzoną, w której króluje Bóg a dążenia umysłu i aspiracje ludzkiego serca znajdują urzeczywistnienie. W człowieku wierzącym ma swe miejsce od momentu życia w łasce uświęcającej, wypełniania sumiennie swych obowiązków z myślą o szczęśliwości wiecznej, pragnieniem osiągnięcia zbawienia. Królestwo Boże odnosi triumf w człowieku kiedy przez zaangażowanie jego umysłu, woli i serca jest drogą do uświęcenia. - - - - - 32 Tydzień Zwykły – piątek Łk 17,26-37 „Jak działo się za dni Noego, tak będzie również za dni Syna Człowieczego…nagle przyszedł potop…” Nagle, niespodziewanie, w chwili najmniej oczekiwanej, dokona się powtórne przyjście Syna Człowieczego, nastąpi koniec świata, dzień Sądu Ostatecznego i osąd każdego. Tak mówi sam Chrystus przypominając słuchaczom zdarzenia zapisane w księgach Pisma Świętego nie w celu posiania strachu a dla wykazania, jak ważną jest czujność i konieczne przygotowanie by uniknąć zaskoczenia i nie być rozczarowanym. Jest daniem okazji do zastanowienia, przestrogą o rozwagę, by przez życie w przyjaźni z Bogiem, przez troskę o czyste sumienie, ostatni dzień życia okazał się duszy zbawieniem. - - - - - 32 Tydzień Zwykły – sobota Łk 18,1-8 „A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do niego i czy będzie zwlekał…” Tak Chrystus zachęca, wręcz namawia do modlitwy ustawicznej i wytrwałej wszystkich doświadczonych przykrością, niesprawiedliwością, cierpieniem, chorobą, nienawiścią, prześladowaniem, i jako Syn Boży zapewnia, że będzie wysłuchana. Przez modlitwę nawiązujesz kontakt z Bogiem, zwracasz się do Niego jako Ojca kochającego, Boga uwielbiasz. Jak dziecko Jemu powierzasz swe prośby i troski i ciągle powtarzasz jedno w różnych odmianach użycz, daj, wysłuchaj, bym mógł Cię bardziej kochać, i dziecięcą wdzięczność okazać. - - - - - 0 Comments
Posted on 14 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
|
|
||||||||||||||||||||||||||||