![]() |
||||||||||||||||||||||||||||||
Poniedziałek, 17 lutego 2025 - 48 dzień roku | ||||||||||||||||||||||||||||||
|
31 Niedziela Zwykła A i dni po...
31 Niedziela Zwykła A
Mt 23,1-12
„Czyńcie więc i
zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie.”
Bardzo
bolesne to stwierdzenie
pod
adresem uczonych w Piśmie,
że
znając się na Prawie
od
innych wiele wymagali
a
nie potrafili wymagać od siebie.
Dlatego
też po wielekroć razy
Chrystus
będzie demaskował
ich
obłudę i zakłamanie.
Spełniają
uczynki na pokaz,
dobro
czynią dla poklasku,
fałsz
w nich triumfuje,
a
światło prawdy w nich zgasło.
Obowiązki
na innych zwalają
sami
od wykonywania ich się uchylają.
Żądni
pierwszych miejsc,
zaszczytów,
dostrzegania,
pozdrowień,
tytułowania.
Chrystus
swych uczniów ostrzega
by
tak nie postępowali.
Bo
razem z Nim stanowią wspólnotę,
której
Bóg jest Ojcem,
On
Mistrzem i Nauczycielem.
Naczelnym
prawem wiernych Jego kościoła miłość Boga, bliźniego, pokora.
- - - - - 31 Tydzień Zwykły – poniedziałek Łk 14,12-14 „Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich,… A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć.” Chrystus korzystał z zaproszenia różnych ludzi do świątecznego stołu by spożyć posiłek wśród zaproszonych gości. Zawsze zainteresowanie budził nawet pośród swych wrogów tak swym zachowaniem, jak i tym co mówił odnośnie wiary, obyczajów, religijności. Patrzył uważnie po zaproszonych, na ich zachowanie i doszedł do wniosku, ze to krąg ludzi zamożnych sobie dobrze znanych, którzy zaproszeniami się wymieniali. Nie tak Chrystus postrzegał gościnność ludzi wierzących. Ma ona polegać na życzliwości w zamian nie spodziewając się niczego, ma być bezinteresowna. Tylko taka dowodzi miłości. - - - - - 31 Tydzień Zwykły – wtorek Łk 14,115-24 „Słysząc to, jeden ze współbiesiadników rzekł do Niego: ”Szczęśliwy jest ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym.” Chrystus swoją wypowiedzią do zapraszającego Go na posiłek rozniecił w nim pragnienie osiągnięcia tej nagrody przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych, którą obiecuje zapraszającym z bezinteresownością mówiąc: „Szczęśliwy jest ten, kto będzie ucztował w królestwie Bożym.” Chrystus podejmie temat i kto będzie w nim ucztował wyjaśnia przypowieścią ukazując w niej zaproszonych, którzy wymówili się od obecności innymi pilnymi sprawami. Zawiedziony, zaprosi innych z poza grona znajomych, i przybyłych ugości. Zapewne słuchający nie rozumiał, że Chrystus mówi o swym narodzie, który Go lekceważąco potraktował. Dlatego to zaproszenie Jego uczniowie zaniosą innym, a przyjmującym otworzą się nieba bramy. - - - - - 31 Tydzień Zwykły – środa Łk 14,25-33 „Tak więc nikt z was, kto nie wyrzeka się wszystkiego, co posiada, nie może być moim uczniem.” Jasno Chrystus stawia wobec swego ucznia chcącego uczestniczyć w apostolskim trudzie nie łatwe wymagania. Nie tylko swych rodziców, braci, siostry, bliskich trzeba opuścić, pozostawić, ale swego Mistrza, bardziej od nich miłować. Odtąd On ma pierwsze miejsce w życiu zajmować. To wezwanie do wyrzeczenia, samozaparcia. To przez Chrystusa podana hierarchia wartości w życiu apostoła. Wymagany od niego trud, wymagane poświęcenie, wymagana ofiara. Aby powołany mógł spełnić stawiane żądania Chrystus poleca rozwagę, przemyślaną decyzję, A idącym za sobą użycza wsparcia. - - - - - 31 Tydzień Zwykły – czwartek Łk 15,1-10 „Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca.” Krzywym okiem faryzeusze patrzyli na zbliżających się do Chrystusa celników i grzeszników i słuchających Jego nauczania, a Chrystusowi zarzucali, że ich przyjmuje i z nimi jada. Chrystus przypowieścią o znalezionej owcy, znalezionej drachmie, ukazuje radość pasterza i kobiety i dzielenia ją z innymi, że to, co zdało się utracone zostało odnalezione. W tym obrazie wyraża radość aniołów Bożych z każdego, który dotknięty łaską, przez szczere nawrócenie w sakramencie pojednania powraca do życia z Bogiem, włączając się w życie kościoła. A szczególną troskę powierza duszpasterzom o tych, którzy zeszli na manowce, pobłądzili w drodze. - - - - - 31 Tydzień Zwykły – piątek Łk 16,1-8 „Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości.” Spryciarzy, cwaniaków, kanciarzy, malwersantów w świecie nie brakuje. Zazdrosnym okiem jeden patrzy na drugiego jak wielkim bogactwem dysponuje. Będą wyszukiwać nadużyć, zysku nielegalnego byle tylko kłopotów narobić i z tego się cieszyć. I jak Chrystus w przypowieści mówi, że wtedy ten, do muru przyciśnięty, świadom, że odejdzie, wobec swych wierzycieli zdobywa się na miłosierdzie. To miłosierdzie jest wątkiem nauczania Chrystusa. Jego pragnieniem, by wszyscy ludzie wierzący, którzy przez swe nawrócenie na sobie go zaznali, umieli i chcieli okazywać go innym, którzy go będą potrzebowali. - - - - - 31 Tydzień Zwykły – sobota Łk 16,9-15 „Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy?” Mówienie o pieniądzach, że są niegodziwą mamoną ma wydźwięk ujemny, co wskazywałoby na ich posiadacza, którego opanowała żądza i posiadł je w sposób nieuczciwy, z zasadami etyki niezgodny. Człowiek wierzący w zdobyciu pieniądza nie może ulegać chęci omijania prawa, przekraczania zasad uczciwości, kombinowania. Ma być wierny wszystkim normom wynikającym z wiary, z chrześcijańskiej moralności. Z Chrystusa mówiącego o uczciwości w zarządzaniu pieniędzmi słuchający faryzeusze drwili. Ewangelista wyjaśnia, dlaczego? po prostu byli chciwi. Prze wieki nic się nie zmieniło. Zawsze znajdzie się ludzi, którzy nie patrzą na sposób ich zdobycia. Są nieuczciwi. Tacy Bogu nie będą służyli. - - - - - 0 Comments
Posted on 14 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
|
|
||||||||||||||||||||||||||||