| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
29 Niedziela Zwykła A i dni po...
29 Niedziela Zwykła A
Mt 22,15-21
„Nauczycielu, wiemy, że
jesteś prawdomówny… powiedz czy wolno płacić podatek Cezarowi…?”
Jeżeli
komuś chce się zaszkodzić
i
szuka się powodu by się go pozbyć,
to
pochlebstwami chce się skłonić
do
wypowiedzenia
swojego
zdania na drażliwy temat
by
mieć powód do oskarżenia.
Tak
przewrotnie postąpili
faryzeusze
i zwolennicy Heroda
mówiąc
Chrystusowi,
że
wiedzą o Jego prawdomówności,
że
naucza drogi Bożej,
że
nie ogląda się na osobę ludzką
rzucając
pytanie odnośnie uczciwości,
czy
wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie?
Chrystus
nie połknął tego haczyka.
Zapytał
czyja podobizna jest na monecie?
Swoją
właściwą odpowiedzią
pojedynek
na słowa przegrali.
Bo
mówiąc,
że
na monecie jest wizerunek Cezara
Chrystus
im powie,
że
oddając co Bożego Bogu,
co
Cezara Cezarowi
jest
wymogiem sprawiedliwości.
- - - - -
29 Tydzień Zwykły – poniedziałek Łk 12,13-21 „Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości,… życie jego nie jest zależne od jego mienia.” Chciwość popycha człowieka do ustawicznego poszukiwania sposobów zdobycia upragnionych dóbr by zaspokoić chęć posiadania. Chciwiec nie patrzy na środki, w nich nie przebiera, lekceważy głos sumienia by tylko mieć jak najwięcej, zadowolić siebie, żądzę bogacenia. Każde przedsięwzięcie zyskiem mierzy. W pieniądzu widzi pomyślność, że da mu szczęście wierzy. Takim Chrystus dedukuje swą przypowieść o człowieku zadowolonym z obfitości dóbr posiadanych i jego chęcią użycia nie przypuszczając jednego, że są to ostatnie minuty jego życia.
- - - - -
29 Tydzień zwykły – wtorek Łk 12,35-38 „Szczęśliwi owi słudzy, których Pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie.” Świadom jesteś czasu upływającego wszystko w życiu stopniowo zmieniającego. Z jednego etapu przechodzisz do następnego oczekując kolejnego. Taką też postawę oczekiwania wymaga wiara, żąda Chrystus od swych wyznawców na swoje powtórne przyjście, które ma być wykorzystaniem rożnych okresów życia na jak najlepsze przygotowanie samego siebie na spotkanie z Bogiem u jego kresu a początku wieczności. Przez takie oczekiwanie twoje życie nabiera sensu i wartości bo jest ukierunkowane ku Bogu a wspomagane łaską sakramentalną, Słowem Bożym, Eucharystią, niebo będzie ci nagrodą.
- - - - -
29 Tydzień Zwykły – środa Łk 12,39-48 „Sługa, który zna wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę.” O wiele łatwiej jest słuchać o prawach i przywilejach, niż o zadaniach i obowiązkach koniecznych do wypełnienia. Chrystus zapewnia, że przyjdzie czas a rozliczonym będziesz z sumienności wykonania z rozlicznych zadań wynikłych z życiowego powołania. Osąd będzie surowy. Nie będzie on dotyczył tylko kapłana z jego posługi sakramentalnej, i ewangelizowania, ale każdego spotka i zmusi do odpowiedzi jak wywiązywał się z obowiązków stanu, powołania. A tych masz wiele. Wyznacza je rodzina, praca dająca utrzymanie, w Boga wiara i wynikłe z niej zobowiązania. Strzeż się lekkomyślności bo za zawinione zaniedbania czeka cię „wielka chłosta”, surowa kara.
- - - - -
29 Tydzień Zwykły – czwartek Łk 12,49-53 „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął.” Te słowa Chrystusa są deklaracją z czym przychodzi do człowieka jako Jego Zbawiciel, Syn Boży. Przychodzi z łaską, prawdą i miłością. I Chrystusa pragnieniem, by człowiek przez łaskę złączony z Bogiem kierował się prawdą, a miłość wobec Boga i bliźniego była mu w życiu naczelną zasadą. Wtedy spełni się pragnienie Chrystusa, bo to z czym przyszedł zostało podjęte, a czas pokaże czy ten ogień przejdzie w płomień i ludzkie serca rozpali by były zdolne do głębokiej wiary, czynów miłosierdzia, do ofiary i poświęceń.
- - - - -
29 Tydzień Zwykły – piątek Łk 112,54-59 „Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie.” W słowach Chrystusa słychać żal wobec ludzi współczesnych sobie, że po słońcu, wietrze, księżycu, gwiazdach umieją przepowiadać pogodę odczytując poprawnie znaki w przyrodzie, a po tak wielu cudach uczynionych przez siebie, oczekiwanego Mesjasza rozpoznać nie mogą. Zawsze w dziejach kościoła pojawiają się znaki czasu. Są to wydarzenia, które poza stroną zjawiskową zawierają głęboką treść, są znakami obecności Bożej w świecie a dotyczą zbawienia człowieka. Umiejętność ich rozpoznania, właściwe zrozumienie od życiowych pomyłek ustrzeże, którą popełnili słuchający Chrystusa. Znaki widziane nie pomogły im w wierze.
- - - - -
29 Tydzień Zwykły – sobota Łk 13,1-9 „Czy myślicie, że, że ci nieszczęśnicy, na których zwaliła się wieża w Siloe i zabiła ich, byli większymi grzesznikami niż wy?” Bywa, że nieszczęścia na człowieka spadają. Nie znaczy to, że są wymierzoną karą przez Boga na tych, którzy przez popełnione zło od niego się oddalają bo i ludzie religijni, pobożni, osoby Bogu poświęcone też ich doświadczają. Są one ostrzeżeniem by nie trwać w grzechu, bo śmierć może zaskoczyć, przyjść niespodziewanie nie dając czasu na pojednanie z Bogiem, na wzbudzenie szczerego żalu. Są i zachętą do ożywienia wiary, odwrócenia się od zła, nawrócenia i życia w łasce uświęcającej. Tak żyj a nie będziesz się bał czarnych chmur nad sobą wiszących. - - - - -
- - - - -
29 Tydzień Zwykły – poniedziałek Łk 12,13-21 „Uważajcie i strzeżcie się wszelkiej chciwości,… życie jego nie jest zależne od jego mienia.” Chciwość popycha człowieka do ustawicznego poszukiwania sposobów zdobycia upragnionych dóbr by zaspokoić chęć posiadania. Chciwiec nie patrzy na środki, w nich nie przebiera, lekceważy głos sumienia by tylko mieć jak najwięcej, zadowolić siebie, żądzę bogacenia. Każde przedsięwzięcie zyskiem mierzy. W pieniądzu widzi pomyślność, że da mu szczęście wierzy. Takim Chrystus dedukuje swą przypowieść o człowieku zadowolonym z obfitości dóbr posiadanych i jego chęcią użycia nie przypuszczając jednego, że są to ostatnie minuty jego życia.
- - - - -
29 Tydzień zwykły – wtorek Łk 12,35-38 „Szczęśliwi owi słudzy, których Pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie.” Świadom jesteś czasu upływającego wszystko w życiu stopniowo zmieniającego. Z jednego etapu przechodzisz do następnego oczekując kolejnego. Taką też postawę oczekiwania wymaga wiara, żąda Chrystus od swych wyznawców na swoje powtórne przyjście, które ma być wykorzystaniem rożnych okresów życia na jak najlepsze przygotowanie samego siebie na spotkanie z Bogiem u jego kresu a początku wieczności. Przez takie oczekiwanie twoje życie nabiera sensu i wartości bo jest ukierunkowane ku Bogu a wspomagane łaską sakramentalną, Słowem Bożym, Eucharystią, niebo będzie ci nagrodą.
- - - - -
29 Tydzień Zwykły – środa Łk 12,39-48 „Sługa, który zna wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę.” O wiele łatwiej jest słuchać o prawach i przywilejach, niż o zadaniach i obowiązkach koniecznych do wypełnienia. Chrystus zapewnia, że przyjdzie czas a rozliczonym będziesz z sumienności wykonania z rozlicznych zadań wynikłych z życiowego powołania. Osąd będzie surowy. Nie będzie on dotyczył tylko kapłana z jego posługi sakramentalnej, i ewangelizowania, ale każdego spotka i zmusi do odpowiedzi jak wywiązywał się z obowiązków stanu, powołania. A tych masz wiele. Wyznacza je rodzina, praca dająca utrzymanie, w Boga wiara i wynikłe z niej zobowiązania. Strzeż się lekkomyślności bo za zawinione zaniedbania czeka cię „wielka chłosta”, surowa kara.
- - - - -
29 Tydzień Zwykły – czwartek Łk 12,49-53 „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął.” Te słowa Chrystusa są deklaracją z czym przychodzi do człowieka jako Jego Zbawiciel, Syn Boży. Przychodzi z łaską, prawdą i miłością. I Chrystusa pragnieniem, by człowiek przez łaskę złączony z Bogiem kierował się prawdą, a miłość wobec Boga i bliźniego była mu w życiu naczelną zasadą. Wtedy spełni się pragnienie Chrystusa, bo to z czym przyszedł zostało podjęte, a czas pokaże czy ten ogień przejdzie w płomień i ludzkie serca rozpali by były zdolne do głębokiej wiary, czynów miłosierdzia, do ofiary i poświęceń.
- - - - -
29 Tydzień Zwykły – piątek Łk 112,54-59 „Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże obecnego czasu nie rozpoznajecie.” W słowach Chrystusa słychać żal wobec ludzi współczesnych sobie, że po słońcu, wietrze, księżycu, gwiazdach umieją przepowiadać pogodę odczytując poprawnie znaki w przyrodzie, a po tak wielu cudach uczynionych przez siebie, oczekiwanego Mesjasza rozpoznać nie mogą. Zawsze w dziejach kościoła pojawiają się znaki czasu. Są to wydarzenia, które poza stroną zjawiskową zawierają głęboką treść, są znakami obecności Bożej w świecie a dotyczą zbawienia człowieka. Umiejętność ich rozpoznania, właściwe zrozumienie od życiowych pomyłek ustrzeże, którą popełnili słuchający Chrystusa. Znaki widziane nie pomogły im w wierze.
- - - - -
29 Tydzień Zwykły – sobota Łk 13,1-9 „Czy myślicie, że, że ci nieszczęśnicy, na których zwaliła się wieża w Siloe i zabiła ich, byli większymi grzesznikami niż wy?” Bywa, że nieszczęścia na człowieka spadają. Nie znaczy to, że są wymierzoną karą przez Boga na tych, którzy przez popełnione zło od niego się oddalają bo i ludzie religijni, pobożni, osoby Bogu poświęcone też ich doświadczają. Są one ostrzeżeniem by nie trwać w grzechu, bo śmierć może zaskoczyć, przyjść niespodziewanie nie dając czasu na pojednanie z Bogiem, na wzbudzenie szczerego żalu. Są i zachętą do ożywienia wiary, odwrócenia się od zła, nawrócenia i życia w łasce uświęcającej. Tak żyj a nie będziesz się bał czarnych chmur nad sobą wiszących. - - - - -
0 Comments
Posted on 14 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 972116 |
| Ilość osób online: 8 |
| Logowanie |
| BLOG |