| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
22 Niedziela Zwykła A i dni po...
22 Niedziela Zwykła A
Mt 16, 21-27
„Albowiem Syn
Człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego razem z aniołami swoimi i wtedy odda
każdemu według jego postępowania.”
Różnie
życie
ludzie
sobie urządzają.
Szukają
radości,
zadowolenia,
przyjemności.
Choć
nakazy Boga znają,
lekceważą.
Jakby
ich rygoryzm, stanowczość
należały
do przeszłości.
Marzą
by z życia wycisnąć ile się da
dla
swej korzyści,
bogactwa,
majętności.
Dalekie
im jakiekolwiek wyrzeczenie.
Strach
budzi najmniejsza dolegliwość,
cierpienie.
Zgubę
im szykuje taka postawa.
Bo
jeżeli w porę
nie
przyjdzie opamiętanie
strata
będzie wielka,
szkoda
niepowetowana.
Szczęśliwa
wieczność stracona,
szansa
zmarnowana.
Wielka
przegrana.
- - - - -
22 Tydzień Zwykły – poniedziałek Łk 4,16-30 „Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi…” Z entuzjazmem, z radością Chrystus przychodzi po dłuższej nieobecności do Nazaretu rodzinnego miasta. Miasta swego dzieciństwa, młodości, w którym wzrastał do dojrzałości. W dzień szabatu wraz z uczniami poszedł do synagogi by się modlić. Jego wybrano by czytał fragment Pisma Świętego i czekano, co powie. I tym, co powiedział zmienił nastrój ludzi. Mówił o swym namaszczeniu, posłannictwie, a gniew w nich obudził.
- - - - -
22 Tydzień Zwykły – wtorek Łk 4, 31-37 „A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć…” Szabat był błogosławionym dniem dla Chrystusa. W ten dzień święty tłumnie się gromadzono na modlitwie w synagodze i chętnie słuchano tekstów Pisma świętego. Chrystusowi dawało to okazję do wspólnej modlitwy i nauczania. I bywało, że coś wyjątkowego się zdarzało. Tak było i tym razem. pośród ludzi był opętany, i on swoim krzykiem „Wiem, kto jesteś święty Boże” zwrócił na siebie uwagę. Szatan wiedział kim jest Chrystus. Przegnany z opętanego innych będzie z powodzeniem kusił by nie wierzyli w Niego.
- - - - -
22 Tydzień Zwykły – środa Łk 4,38-44 „Także innym miastom muszę głosić Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, bo na to zostałem posłany.” Miasto Kafarnaum wielką rolę w życiu Chrystusa odegrało. W nim powołał większość apostołów, licznych cudów w nim dokonał. A każdy uzdrowiony wyznając wiarę w Chrystusa Mesjasza, był najlepszą reklamą w Jego przyjście po długich oczekiwaniach. Dom Piotra i wieść o uzdrowieniu jego teściowej zachęciło wielu do gorącej prośby o zdrowie. Nie odmawiał, kładł na nich swe ręce zdrowie przywracał, od złego ducha uwalniał. A kiedy poszedł na miejsce pustynne szukały Go tłumy, znalazłszy prosili by pozostał. On świadom swego posłannictwa pójdzie do innych miast, bo po to Go Ojciec posłał.
- - - - -
22 Tydzień Zwykły – czwartek Łk 5,1-11 „Widząc to Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł; ”Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem grzeszny…” Wybrani apostołowie byli świadkami nauczania Chrystusa i licznych cudów, a na widok chodzących za nimi tłumów ożywiała się w nich wiara w Mesjasza. Chrystusowi najbardziej zależało by ona była coraz głębsza, mocniejsza w gronie apostolskim i dlatego nie szczędził im okazji by i oni doświadczając Jego boskiej mocy z dnia na dzień mogli w Niego wierzyć mocniej. Potwierdza to postawa Piotra, który na słowa Chrystusa by wypłynął na głębię i zarzucił sieci widząc mnóstwo złowionych ryb na kolanach wyznał swą wiarę: „Odejdź Panie, bo jestem człowiek grzeszny.”
- - - - -
22 Tydzień Zwykły – piątek Łk 5,33-39 „Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie młode wino rozerwie bukłaki…” O czasach, które należą do przeszłości mówimy minione, o tych w których przyszło nam żyć współczesne. Z perspektywy dwóch tysięcy lat stwierdzamy, że z przyjściem Chrystusa na świat nastała nowa era, nazywana Nowym Testamentem w przeciwieństwie do Starego, który był przygotowaniem na przyjście Mesjasza. Z Jego pojawieniem jako Syna Bożego Odkupiciela człowieka stare prawo traci na aktualności, a prawo nowych czasów oparte na prawie miłości jest drogą do zbawienia. Stare bukłaki to judaizm w rozumieniu uczniów Jana i faryzeuszów, a młodym winem Ewangelia Chrystusa jako drogowskaz ku niebu dla Jego wyznawców, uczniów.
- - - - -
22 Tydzień Zwykły – sobota Łk 6,1-5 „Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat?” Tak niektórzy faryzeusze zinterpretowali prawo starozakonne zakazujące zrywania kłosów w szabat, dzień święty. Mieliby rację gdyby nie przeoczyli, że apostołowie czynili to z głodu. Dzień święty jest dniem szczególnym, czasem odpoczynku i oddawania czci Bogu. Wymaga od ludzi wierzących zachowania Bożego Prawa odnośnie uszanowania dnia świętego przez uczestnictwo w niedzielnej Mszy świętej i powstrzymanie się od prac służebnych, nie wynikających z funkcji społecznych, nie koniecznych. - - - - -
- - - - -
22 Tydzień Zwykły – poniedziałek Łk 4,16-30 „Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi…” Z entuzjazmem, z radością Chrystus przychodzi po dłuższej nieobecności do Nazaretu rodzinnego miasta. Miasta swego dzieciństwa, młodości, w którym wzrastał do dojrzałości. W dzień szabatu wraz z uczniami poszedł do synagogi by się modlić. Jego wybrano by czytał fragment Pisma Świętego i czekano, co powie. I tym, co powiedział zmienił nastrój ludzi. Mówił o swym namaszczeniu, posłannictwie, a gniew w nich obudził.
- - - - -
22 Tydzień Zwykły – wtorek Łk 4, 31-37 „A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć…” Szabat był błogosławionym dniem dla Chrystusa. W ten dzień święty tłumnie się gromadzono na modlitwie w synagodze i chętnie słuchano tekstów Pisma świętego. Chrystusowi dawało to okazję do wspólnej modlitwy i nauczania. I bywało, że coś wyjątkowego się zdarzało. Tak było i tym razem. pośród ludzi był opętany, i on swoim krzykiem „Wiem, kto jesteś święty Boże” zwrócił na siebie uwagę. Szatan wiedział kim jest Chrystus. Przegnany z opętanego innych będzie z powodzeniem kusił by nie wierzyli w Niego.
- - - - -
22 Tydzień Zwykły – środa Łk 4,38-44 „Także innym miastom muszę głosić Dobrą Nowinę o królestwie Bożym, bo na to zostałem posłany.” Miasto Kafarnaum wielką rolę w życiu Chrystusa odegrało. W nim powołał większość apostołów, licznych cudów w nim dokonał. A każdy uzdrowiony wyznając wiarę w Chrystusa Mesjasza, był najlepszą reklamą w Jego przyjście po długich oczekiwaniach. Dom Piotra i wieść o uzdrowieniu jego teściowej zachęciło wielu do gorącej prośby o zdrowie. Nie odmawiał, kładł na nich swe ręce zdrowie przywracał, od złego ducha uwalniał. A kiedy poszedł na miejsce pustynne szukały Go tłumy, znalazłszy prosili by pozostał. On świadom swego posłannictwa pójdzie do innych miast, bo po to Go Ojciec posłał.
- - - - -
22 Tydzień Zwykły – czwartek Łk 5,1-11 „Widząc to Szymon Piotr przypadł Jezusowi do kolan i rzekł; ”Odejdź ode mnie, Panie, bo jestem grzeszny…” Wybrani apostołowie byli świadkami nauczania Chrystusa i licznych cudów, a na widok chodzących za nimi tłumów ożywiała się w nich wiara w Mesjasza. Chrystusowi najbardziej zależało by ona była coraz głębsza, mocniejsza w gronie apostolskim i dlatego nie szczędził im okazji by i oni doświadczając Jego boskiej mocy z dnia na dzień mogli w Niego wierzyć mocniej. Potwierdza to postawa Piotra, który na słowa Chrystusa by wypłynął na głębię i zarzucił sieci widząc mnóstwo złowionych ryb na kolanach wyznał swą wiarę: „Odejdź Panie, bo jestem człowiek grzeszny.”
- - - - -
22 Tydzień Zwykły – piątek Łk 5,33-39 „Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków; w przeciwnym razie młode wino rozerwie bukłaki…” O czasach, które należą do przeszłości mówimy minione, o tych w których przyszło nam żyć współczesne. Z perspektywy dwóch tysięcy lat stwierdzamy, że z przyjściem Chrystusa na świat nastała nowa era, nazywana Nowym Testamentem w przeciwieństwie do Starego, który był przygotowaniem na przyjście Mesjasza. Z Jego pojawieniem jako Syna Bożego Odkupiciela człowieka stare prawo traci na aktualności, a prawo nowych czasów oparte na prawie miłości jest drogą do zbawienia. Stare bukłaki to judaizm w rozumieniu uczniów Jana i faryzeuszów, a młodym winem Ewangelia Chrystusa jako drogowskaz ku niebu dla Jego wyznawców, uczniów.
- - - - -
22 Tydzień Zwykły – sobota Łk 6,1-5 „Czemu czynicie to, czego nie wolno czynić w szabat?” Tak niektórzy faryzeusze zinterpretowali prawo starozakonne zakazujące zrywania kłosów w szabat, dzień święty. Mieliby rację gdyby nie przeoczyli, że apostołowie czynili to z głodu. Dzień święty jest dniem szczególnym, czasem odpoczynku i oddawania czci Bogu. Wymaga od ludzi wierzących zachowania Bożego Prawa odnośnie uszanowania dnia świętego przez uczestnictwo w niedzielnej Mszy świętej i powstrzymanie się od prac służebnych, nie wynikających z funkcji społecznych, nie koniecznych. - - - - -
0 Comments
Posted on 14 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 951106 |
| Ilość osób online: 4 |
| Logowanie |
| BLOG |