mysli jacka furtiana - do slow Pana

18 Niedziela Zwykła A i dni po...

18 Niedziela Zwykła A

Mt 14,13-21

„Jedli wszyscy do sytości, i zebrano z tego, co pozostało, dwanaście pełnych koszy ułomków.”

Wieść o Chrystusie cudotwórcy

szybko się rozchodziła,

zataczała co raz szersze kręgi.

Chorobami dotknięci

w nadziei uzdrowienia

za Nim ciągnęli.

Chrystus z litości nad cierpiącymi

zdrowie im przywracał,

wzbudzał radość,

wdzięczność sobie zaskarbiał.

Daleko odeszli

od swych domów.

Zapadał zmierzch.

Uczniowie ponaglali Jezusa,

by kazał im już iść

i nie zasłabli z głodu.

W zamian usłyszeli:

„Wy dajcie im jeść.”

I wystarczyła Chrystusa modlitwa

i błogosławieństwo,

a pięć chlebów i dwie ryby

dla pięciu tysięcy wystarczyły

i jeszcze zebrano

dwanaście koszy ułomków.

- - - - -

18 Tydzień Zwykły – poniedziałek

Mt 14,13-21

„Gdy to uczynił, wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić. Wieczór zapadł, a On sam tam przebywał.”

Chrystus

po licznych uzdrowieniach

ludzi chorych,

po nakarmieniu tłumu

przez cudowne

rozmnożenie chleba

potrzebował ciszy,

spokoju,

czasu na modlitwę,

odosobnienia.

Zostawił swych uczniów,

poszedł na górę.

Zapewne

by Ojcu podziękować

za dobro uczynione.

Za uwolnienie chorych

od cierpienia,

za nakarmienie tysięcy głodnych.

Zapewne

by prosić

o wiarę w siebie

jako Syna Bożego,

by przyjęli Ewangelię

i wypełniali Przykazanie Miłości.

- - - - -

18 Tydzień Zwykły – wtorek

Mt 15, 1-2.10-14

„Dlaczego Twoi uczniowie postępują wbrew tradycji starszych? Bo nie myją sobie rąk przed jedzeniem.”

Głoszona Ewangelia

przez Chrystusa

jako Dobra Nowina

była powodem,

że starszyzna żydowska

miała okazję do wyrażenia

swego niezadowolenia.

Przyczyną był fakt,

że wprowadzono

mnóstwo przepisów

odnośnie postępowania,

których zachowanie

miało być sprawdzianem

prawdziwej religijności,

pobożności i przynależności

do narodu wybranego.

Chrystus w odpowiedzi

na zarzut uczniom postawiony,

że nie umyli rąk przed jedzeniem

w dyskusję się nie wdaje,

ale wykazuje,

że dla człowieka religijnego

ważniejsze jest

jego czyste wnętrze.

- - - - -

18 Tydzień Zwykły – środa

Mt 15,21—28

„O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz.” Od tej chwili jej córka została uzdrowiona.”

Na natarczywe wołanie

kobiety kananejskiej

o litość dla swej córki

dręczonej

przez złego ducha,

Chrystus milczał,

a uczniowie chcieli

na Swym Mistrzu

wymusić jej uciszenie.

Ale matczyna miłość

do swego dziecka

i jej gorąca prośba

„Panie dopomóż mi”,

u Chrystusa wzbudziły litość,

a rozmowa z nią

była dowodem jej wiary.

To ona

Chrystusa skłoniła

do przywrócenia zdrowia córki,

o które prosiła.

I odtąd matek wiele

w zagrożeniu życia

swych dzieci

te sam sposób na Chrystusa podejmie.

- - - - -

18 Tydzień Zwykły – czwartek

Mt 16,13-23

„Ty jesteś Piotr (czyli Skała), i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą.”

Chrystusa przekonało

wyznanie Piotra,

że jest Mesjaszem.

Było to wypowiedzianym

aktem wiary

w Jego posłannictwo,

synostwo Boże.

Jakby w podzięce za to

Piotr usłyszy,

że jest Skałą

na której Chrystus zbuduje

swój Kościół,

wspólnotę trwałą

wyznającą jedną wiarę,

której On będzie Pasterzem

w Imię Chrystusa.

I zapewnienie

dodające tak Piotrowi,

jak i apostołom odwagi

w chwilach przeciwności

doznawanych od złego ducha.

Niech się ich nie boi,

bo swym działaniem dokuczą,

ale Go nie przemogą.

- - - - -

18 Tydzień Zwykły – piątek

Mt 16,24-28

„Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?”

Troską wielu

bez wiary w Boga,

w duszę nieśmiertelną,

w życie po śmierci,

mieć dużo,

możliwie najwięcej.

Żyć w zdrowiu

i pomyślności,

wieść życie wygodne,

w dostatku,

mieć na wszystkie

zachcianki

dużo pieniędzy.

Chrystus swym nauczaniem

przeciwstawia się takiemu

postępowaniu,

mówi o duszy nieśmiertelnej,

która w życiu

rozważnego człowieka

powinna zajmować

naczelne miejsce.

Bo z chwilą śmierci

z wszystkim nastąpi rozstanie,

i co w wieczność weźmie?

- - - - -

18 Tydzień Zwykły – sobota

Mt 17,14-20

„Panie zlituj się nad moim synem. Jest epileptykiem i bardzo cierpi; bo często wpada w ogień, często w wodę.”

Rodzice patrząc

na swego cierpiącego syna,

którego choroba

rzuca to w ogień,

to w wodę,

uważali go za epileptyka,

taką mieli diagnozę.

Przed Chrystusem pada na kolana

pewien człowiek

prosząc o uzdrowienie syna,

bo Jego uczniowie

pomimo usiłowań

pomóc mu nie mogli.

Chrystus prośbę wysłucha

i syna mu uzdrowi.

Za fałszywe rozpoznanie

choroby im poczyta,

bo uwolni go od złego ducha.

I być może od tej pory

każdy chętny pomóc

takiemu człowiekowi

będzie musiał rozpoznać,

czy to jest opętanie?,

czy na dotkliwą chorobę chory.

- - - - -

0 Comments

Posted on 14 Dec 2016 by jacek