| Aktualności |
|---|
| Ewangelia |
|---|
| Rok A |
| Rok B |
| Rok C |
| Ewangelia aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy rok A |
| Aforyzmy rok B |
| Aforyzmy rok C |
|
Ewangeliczne sentencje
|
|---|
Uroczystości |
|---|
Święta |
|---|
Święci |
|---|
Fraszki |
|---|
| Aforyzmy |
|---|
| Aforyzmy religijne |
| Aforyzmy z życia |
| Wiersze |
|---|
| Wiersze religijne |
| Wiersze z życia |
To i owo |
|---|
17 Niedziela Zwykła A i dni po...
17 Niedziela Zwykła A
Mt 13,44-52
„Królestwo niebieskie
podobne jest do skarbu ukrytego w roli… do kupca, poszukującego drogocennych
pereł… do sieci, zarzuconej w morze.”
W
dzisiejszej przypowieści
znalazca
skarbu
ukrytego
w ziemi,
kupiec
napotkanej
drogocennej
perły,
rybak
wybierający
dobre
ryby z sieci,
to
ludzie uszczęśliwieni.
Dokonali
trafnego wyboru,
które
ich życie odmieni.
Jeżeli
ten jeden wybór
miał
dla ich życia
decydujące
znaczenie,
to
o ileż bardziej ważnym
jest
wybór dotyczący
ludzkiego
postępowania
z
myślą o duszy zbawienie.
Dlatego
Chrystus dziś
ma
do zaproponowania
królestwo
niebieskie,
uczestnictwo
w szczęśliwej wieczności
pod
warunkiem podjęcia odważnej decyzji
i
konsekwentnie jej realizowania.
- - - - -
17 Tydzień Zwykły – poniedziałek Mt 13,31-35 „Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy…. do zaczynu…” Tak ziarnko gorczycy posiane na roli, jak i zaczyn dodany do mąki, to symbole ukazujące dynamizm rozwoju królestwa Bożego w człowieku, choć jego początkiem było coś tak małe jak ziarnko czy zaczyn w mące. Tak jedno, jak i drugie Chrystus uznał za właściwy obraz królestwa Bożego w Tobie. Czyli życia w łasce uświęcającej, w zjednoczeniu z Bogiem. A to oznacza zadanie: pogłębiać wiarę, nadzieję i miłość, wzrastać w cierpliwości, poświęceniu, wierności. A wtedy współpraca z łaską Chrystusa okaże się drogą ku świętości.
- - - - -
17 Tydzień Zwykły – wtorek Mt 13,36-43 „Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł, żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.” Jeżeli ktoś ulega pokusom podsuwanym przez diabła i dopuszcza się zła, brnie w grzechach, jest powodem zgorszenia, w przypowieści Chrystusa jest chwastem i przy końcu świata marny los go czeka. Człowiek taki jest ofiarą własnej lekkomyślności, lenistwa, niedbalstwa, bo zaniechał ostrożności, czujności, konieczności selekcjonowania wszystkiego co z zewnątrz dociera do jego wnętrza, do wyobraźni i świadomości. Cena tego wielka. Wieczność nieszczęśliwa bez możliwości widzenia Boga.
- - - - -
17 Tydzień Zwykły – środa Mt 13,44-46 „Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył go ponownie. Sprzedał wszystko, co miał i kupił tę rolę.” Któż nie marzy o dobrobycie, o posiadaniu wszystkiego pod dostatkiem, by mile płynęło życie, być niezależnym i bogatym. Znalazca skarbu z przypowieści wartość jego ocenił i znał, kupił to pole a wszystko sprzedał, co miał. Zechciej docenić łaskę wiary Ci daną, pielęgnuj i rozwijaj ją w sobie. Niech będzie Ci czymś najcenniejszym, bo dzięki niej swe życie wiedziesz z Bogiem, jego cel masz jasno określony, duszy zbawienie.
- - - - -
17 Tydzień Zwykły – czwartek Mt 13,47-53 „Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłącza złych spośród sprawiedliwych wrzucą w piec rozpalony…” Rybak wyciągając z rybami sieci przygląda im się dokładnie, tylko dobre zostawi, a bezużyteczne wyrzuci jak śmieci ciesząc się przydatnymi, że jego trud nie poszedł na marne. Tak Chrystus mówi o losie złych ludzi, żyjących bez Boga, lekceważących Prawo Boże, swym życiem siejącym zgorszenie, aż w końcu przyjdzie kara. Od innych to wymaga wielkiej cierpliwości, bo dopiero przy końcu świata zostaną wyłączeni spośród sprawiedliwych i w piec rozpalony wrzuceni.
- - - - -
17 Tydzień Zwykły – piątek Mt 13,54-58 „Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli?” Nauczanie Chrystusa wzbudzało zdumienie. Czynione cuda były powodem wdzięczności za cudowne rozmnożenie ryb i chleba, za liczne uzdrowienia, uwolnienia od złego ducha, zmarłych wskrzeszenia. Tak ludzie reagowali poza rodzinnym Nazaret, wśród których wzrastał, uczył się i pracował i dopiero w trzydziestym roku życia go opuścił. A kiedy powrócił i w synagodze nauczał choć Jego mądrością byli zdziwieni, to przez fakt, że od dzieciństwa znali Jego i rodzinę nauczaniu niedowierzali. Chrystusa zabolało, że w rodzinnym mieście to Go spotkało.
- - - - -
17 Tydzień Zwykły – sobota Mt 14,1-12 „W owym czasie doszła do uszu tetrarchy Heroda wieść o Jezusie. I rzekł do swych dworzan: „To Jan Chrzciciel. On powstał z martwych…” Życie Jana Chrzciciela w rękach tetrarchy Heroda było igraszką. Kazał go ściąć dla zabawy, urzeczony tańczącą córką Herodiady. I odtąd koszmary towarzyszyć mu będą i wyrzuty sumienia, niespokojne noce, kołatanie serca, bóle głowy. Przed oczyma miał jego głowę ściętą krwią ociekającą. Oliwy do ognia dolały wieści nadchodzące o Jezusie z Nazaretu cuda czyniącym. Skojarzył Go z Janem Chrzcicielem zmartwychwstałym.
- - - - -
- - - - -
17 Tydzień Zwykły – poniedziałek Mt 13,31-35 „Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy…. do zaczynu…” Tak ziarnko gorczycy posiane na roli, jak i zaczyn dodany do mąki, to symbole ukazujące dynamizm rozwoju królestwa Bożego w człowieku, choć jego początkiem było coś tak małe jak ziarnko czy zaczyn w mące. Tak jedno, jak i drugie Chrystus uznał za właściwy obraz królestwa Bożego w Tobie. Czyli życia w łasce uświęcającej, w zjednoczeniu z Bogiem. A to oznacza zadanie: pogłębiać wiarę, nadzieję i miłość, wzrastać w cierpliwości, poświęceniu, wierności. A wtedy współpraca z łaską Chrystusa okaże się drogą ku świętości.
- - - - -
17 Tydzień Zwykły – wtorek Mt 13,36-43 „Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł, żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.” Jeżeli ktoś ulega pokusom podsuwanym przez diabła i dopuszcza się zła, brnie w grzechach, jest powodem zgorszenia, w przypowieści Chrystusa jest chwastem i przy końcu świata marny los go czeka. Człowiek taki jest ofiarą własnej lekkomyślności, lenistwa, niedbalstwa, bo zaniechał ostrożności, czujności, konieczności selekcjonowania wszystkiego co z zewnątrz dociera do jego wnętrza, do wyobraźni i świadomości. Cena tego wielka. Wieczność nieszczęśliwa bez możliwości widzenia Boga.
- - - - -
17 Tydzień Zwykły – środa Mt 13,44-46 „Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył go ponownie. Sprzedał wszystko, co miał i kupił tę rolę.” Któż nie marzy o dobrobycie, o posiadaniu wszystkiego pod dostatkiem, by mile płynęło życie, być niezależnym i bogatym. Znalazca skarbu z przypowieści wartość jego ocenił i znał, kupił to pole a wszystko sprzedał, co miał. Zechciej docenić łaskę wiary Ci daną, pielęgnuj i rozwijaj ją w sobie. Niech będzie Ci czymś najcenniejszym, bo dzięki niej swe życie wiedziesz z Bogiem, jego cel masz jasno określony, duszy zbawienie.
- - - - -
17 Tydzień Zwykły – czwartek Mt 13,47-53 „Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłącza złych spośród sprawiedliwych wrzucą w piec rozpalony…” Rybak wyciągając z rybami sieci przygląda im się dokładnie, tylko dobre zostawi, a bezużyteczne wyrzuci jak śmieci ciesząc się przydatnymi, że jego trud nie poszedł na marne. Tak Chrystus mówi o losie złych ludzi, żyjących bez Boga, lekceważących Prawo Boże, swym życiem siejącym zgorszenie, aż w końcu przyjdzie kara. Od innych to wymaga wielkiej cierpliwości, bo dopiero przy końcu świata zostaną wyłączeni spośród sprawiedliwych i w piec rozpalony wrzuceni.
- - - - -
17 Tydzień Zwykły – piątek Mt 13,54-58 „Skąd u Niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest On synem cieśli?” Nauczanie Chrystusa wzbudzało zdumienie. Czynione cuda były powodem wdzięczności za cudowne rozmnożenie ryb i chleba, za liczne uzdrowienia, uwolnienia od złego ducha, zmarłych wskrzeszenia. Tak ludzie reagowali poza rodzinnym Nazaret, wśród których wzrastał, uczył się i pracował i dopiero w trzydziestym roku życia go opuścił. A kiedy powrócił i w synagodze nauczał choć Jego mądrością byli zdziwieni, to przez fakt, że od dzieciństwa znali Jego i rodzinę nauczaniu niedowierzali. Chrystusa zabolało, że w rodzinnym mieście to Go spotkało.
- - - - -
17 Tydzień Zwykły – sobota Mt 14,1-12 „W owym czasie doszła do uszu tetrarchy Heroda wieść o Jezusie. I rzekł do swych dworzan: „To Jan Chrzciciel. On powstał z martwych…” Życie Jana Chrzciciela w rękach tetrarchy Heroda było igraszką. Kazał go ściąć dla zabawy, urzeczony tańczącą córką Herodiady. I odtąd koszmary towarzyszyć mu będą i wyrzuty sumienia, niespokojne noce, kołatanie serca, bóle głowy. Przed oczyma miał jego głowę ściętą krwią ociekającą. Oliwy do ognia dolały wieści nadchodzące o Jezusie z Nazaretu cuda czyniącym. Skojarzył Go z Janem Chrzcicielem zmartwychwstałym.
- - - - -
0 Comments
Posted on 14 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
| Strona główna |
| Dodaj do ulubionych |
| KONTAKT |
| Ilość odwiedzin: 972340 |
| Ilość osób online: 3 |
| Logowanie |
| BLOG |