![]() |
||||||||||||||||||||||||||||||
Poniedziałek, 17 lutego 2025 - 48 dzień roku | ||||||||||||||||||||||||||||||
|
2 Niedziela Zwykła A i dni po...
2 Niedziela Zwykła A
J 1,29-34
Jan zobaczył Jezusa
nadchodzącego ku niemu, i rzekł: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech
świata.”
Sprawi
Ci radość,
zadośćuczyni
Twym trudom
świadomość,
że
ten,
któremu
miejsce przygotowywałeś
zjawia
się
w określony dzień.
Nie
będziesz liczył wysiłków,
wyrzeczeń
poniesionych,
które
postać Twoja zdradza,
bo
sam widok jego osoby
wszystko
Ci wynagradza.
Przyszedł
dzień
w życiu Jana
przez
niego oczekiwany.
Dzień
spotkania
z
Mesjaszem zapowiadanym.
Jan
świadom
wypełnionego zadania,
końca
swej roli,
na
Niego wskaże
swym
uczniom mówiąc:
„Oto
Baranek Boży…”,
A
Bóg potwierdzi tę jego wiarę.
- - - - - 2 Tydzień Zwykły – poniedziałek Mk 2, 18-22 „Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?” Każdy by się zdziwił wiedząc o Tobie, żeś wierzącym, a widząc, że w piątek mięso czy wędlinę zajadasz pomimo postu nakazanego, czyli wstrzemięźliwości od pokarmów mięsnych. A więc należysz do lekceważących i niezachowujących nakaz wypływający z Przykazania Kościelnego. To świadome nieposzanowanie Prawa jest złem moralnym obciążającym sumienie, a dla drugich zgorszeniem. Zarzut pod adresem uczniów Chrystusa o nieposzczeniu nie był niezachowaniem Prawa, a jego niewłaściwym przez faryzeuszów rozumieniu. - - - - - 2 Tydzień Zwykły – wtorek Mk 2,23-28 „Patrz, czemu oni robią w szabat to, czego nie wolno.” Dla wierzącego niedziela, dzień uroczystości, święta kościelnego jest dniem świętym. Z obowiązkiem uczestniczenia w Eucharystii i powstrzymania się od pracy umysłowej, fizycznej, służebnej. I ktokolwiek wie, żeś jest wierzącym zdziwi się widząc Ciebie w ten dzień pracującym. Zauważ jak wrażliwi byli faryzeusze na szacunek dla dnia świętego skoro na widok uczniów Chrystusa w szabat z głodu zrywających kłosy aż tak się oburzyli, bo była to czynność objęta religijnym zakazem wykonywania w dzień sobotni. - - - - - 2 Tydzień Zwykły – środa Mk 3,1-6 „Co wolno w szabat uczynić coś dobrego, czy coś złego? Życie ocalić czy zabić?” Gdybyś miał wątpliwości co wolno, a czego nie wolno z nakazu Przykazania Kościelnego w niedzielę, święta, uroczystości, rozważ przez chwilkę nad dzisiejszą Ewangelią. Wyjaśnienia sam Chrystus udziela, który dojrzał wśród zgromadzonych w synagodze człowieka z uschłą ręką i pomimo dnia świątecznego na oczach wszystkich przywraca mu zdrowie. Tym aktem miłosierdzia wobec człowieka cierpiącego odpowiada na postawione pytanie. W dzień święty możesz zrobić wszystko to, czego wymaga miłość bliźniego. - - - - - 2 Tydzień Zwykły – czwartek Mk 3,7-12 „A szło za Nim wielkie mnóstwo ludu…” Na wieść o wyjątkowym uzdrowicielu cierpiąc na jakąś chorobę pójdziesz i Ty, a za Tobą wielu. Zrobisz to, by zdrowie odzyskać i sprawność ciału przywrócić, ale też by na własne oczy zobaczyć co było Ci danym o uzdrowicielu słyszeć. Chrystus widząc podążających za sobą ludzi, że potrzebują Jego mocy cudotwórczej się nie łudził. Ze łzami w oczach do Niego się cisnęli, by być w zasięgu Jego wzroku, Jego ręki. Tylko ten wracał zdrowy, który wierzył, że Chrystus jest Synem Bożym. - - - - - 2 Tydzień Zwykły – piątek Mk 3,13-19 „I ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich nas głoszenie nauki…” Szczytne zamierzenia potrzebują zapaleńców, którzy z uwierzenia w wielkość sprawy zmienią się w jej propagatorów, ludzi o otwartym umyśle i gorącym sercu. Bez reszty poświęcą siły, umiejętności, całe swe życie i innych zachęcą, bo o jej słuszności są przekonani niezbicie. Z Chrystusem wielu chodziło. Nazywał ich swymi uczniami, ale w pewnej chwili powołał Dwunastu i ich zwiemy apostołami. Czyli posłanymi do głoszenia nauki w imieniu Chrystusa i uwalniania ludzi od złego ducha. - - - - - 2 Tydzień Zwykły – sobota Mk 3,20-21 „ Mówiono bowiem: „Odszedł od zmysłów.” Są sprawy, które potrafią tak wciągnąć człowieka, że rytm życia mu zburzą. Nie dosypia, niedojada, rodzinę pozostawia oddając się im całkowicie. Ludzie patrzący z boku kiwając głowami mówią: „Z nim coś nie tak” i jak pomóc biją się z myślami. Tak postrzegali Chrystusa Jego bliscy o Niego zatroskani. Słysząc o cudach dokonywanych, uzdrowieniach, życiu wędrownym, niedosypianiu, niedojadaniu i ciągłym nauczaniu przyszli z nadzieją, że na wskutek perswazji zmieni się w zachowaniu. - - - - - 0 Comments
Posted on 14 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
|
|
||||||||||||||||||||||||||||