![]() |
||||||||||||||||||||||||||||||
Niedziela, 20 kwietnia 2025 - 110 dzień roku | ||||||||||||||||||||||||||||||
|
6 Niedziela Wielkanocna A i dni po...
6 Niedziela
Wielkanocna A
J 14,15-21
„Nie zostawię was
sierotami: Przyjdę do was.”
Sieroctwo
to
nie okres czasowej nieobecności
matki
lub ojca,
ale
to czas samotności
przez
długie lata
bez
jednego z nich,
lub
bez nich obojga.
Chrystus
mówiąc:
„Nie
zostawię was sierotami”
mówi
o swej miłości
wobec
swych uczniów,
i
apostołów przez siebie powołanych.
Rozłąka
śmiercią
spowodowana
nie
długo będzie trwała.
Przyjdzie
do nich.
Spełnienie
tej zapowiedzi
umożliwi
zmartwychwstanie.
Sam
uczniów zapewni
o
swej obecności:
„Oto
Ja jestem z wami… i na zawsze pozostanie pod postaciami chleba i wina w Eucharystii byśmy nie czuli się sierotami. - - - - - 6 Tydzień Wielkanocny – poniedziałek J 15,26-16,4a „… nadchodzi godzina, w której każdy, kto was zabije będzie sądził, że oddaje cześć Bogu. Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie.” Te słowa wypowiedziane przez Chrystusa do swoich uczniów nie dodały im radości. Bo trudno, by zapowiadane przykre doświadczenia, przeciwności, doznane cierpienia przyjąć jako nagrodę za trud głoszenia Dobrej Nowiny. Były im przestrogą i zachętą do wytrwałości. Sprawdzą się w życiu apostołów i w całej historii kościoła. Wielu da dowód swej wiary w Chrystusa Zbawiciela nie uchylając się od ofiary z własnego życia. I przyszło nam żyć w czasach, w których męczeństwo zbiera swe żniwo krwawe. - - - - - 6 Tydzień Wielkanocny – wtorek J 16,5-11 „Idę do Tego, który Mnie posłał… Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił serca wasze.” Jeżeli się z kimś zaprzyjaźniłeś, przez wspólne zainteresowania i wykonywaną pracę zżyłeś, to łzawy będzie dzień rozstania. Chrystus rozumie, że zapowiedź swego odejścia o smutek uczniów przyprawia. Sam ich powołał do zadań nowych i zaszczytnych, nowy sens ich życiu nadał, prowadził, pouczał, osłaniał i otwierał przed nimi nieznane im dotychczas horyzonty. Każdy z nich doceniał swoje wybranie i na swój sposób był wdzięczny. Ale słowa od Chrystusa usłyszane o Jego odejściu zamykały piękny rozdział ich życia. Pozostanie oczekiwanie i nadzieja na spełnienie danej obietnicy, że przyśle im Pocieszyciela. - - - - - 6 Tydzień Wielkanocny – środa J 16,12-15 „Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy.” Doświadczenie Ci mówi, że odnośnie poznania prawdy o jakimś zdarzeniu ludzie mają różne postawy. Jedni chcą ją poznać pomimo wieści smutnych, inni wolą nie wnikać by nie mieć myśli ponurych. I życie uczy, że nie zawsze chcący całą prawdę poznać, potrafią się z nią pogodzić, i w tej odwadze trwać do końca. Chrystus wiedział, że prawdy uczniom wyjawiane są dla nich trudne, wymagają wielkiej wiary. Prawdy dotyczące ich życia, a więc trudu, cierpień i przykrości doznawanych aż po krwi przelanie, za wcześnie na ich wyjawianie. Sprawi to zapowiadany Duch Święty przez swe łaski i dary. - - - - - 6 Tydzień Wielkanocny – czwartek J 16,16-20 „Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość.” Pomimo wielkiego zapału i entuzjazmu Chrystusa w ustawicznym nauczaniu, gorącej zachęty wobec ludzi wybranych do pójścia za sobą Jego śladami, to gwoli uczciwości wobec uczniów powołanych nie ukrywa realizmu życia i przykrych doznań, które przyjdą na nich w niedalekiej przyszłości. W porę przyszła ta przestroga, bo uczniów ogarnęła euforia na widok cudów dokonywanych przez swego Mistrza. Widzieli radość uzdrowionych, podziw cudownie nakarmionych. Ale przyjdą dni triumfu wrogów wymagające hartu ducha, silnej wiary i stanowczej woli, by nieś światu wieść radosną przez życie pełne przeciwności o Jezusie Odkupicielu człowieka z nadzieją wiecznej nagrody po nim. - - - - - 6 Tydzień Wielkanocny – piątek J 16,20-23a „Wy będziecie płakać i zawodzić a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość.” Są w życiu chwile, zdarzenia, wypadki, cierpienia, które łzy wyciskają ze smutku, z bólu jaki sprawiają. I pomimo chęci ich uśmierzenia, uniknięcia, zdławienia, gnębią człowieka, ludzkość nękają. Udręki wierzący doznaje gdy jest prześladowany za wyznawaną wiarę. Doświadcza jej kapłan przez urząd wykonywany i związanie z nim nauczanie. Jest ośmieszany, podejrzewany, lekkomyślnie posądzany. Życie chrześcijanina jak i kapłana wymaga silnej i głębokiej wiary, że czynione dobro nagrodzi Bóg, a siewcy zła nie unikną kary. - - - - - 6 Tydzień Wielkanocny – sobota J 16,23b-28 „Ojciec sam was miłuje, bo wyście Mnie umiłowali i uwierzyli, że wyszedłem od Boga.” Swą wiarę w Boga opierasz na nauczaniu Jego Syna Jezusa Chrystusa. Czyli wierzysz, że Bóg jest Stwórcą nieba i ziemi, a więc wszechświata i w jego centrum człowieka, którego obdarzył wyjątkową miłością. Bo pomimo nieposłuszeństwa, i wymierzonej za to kary, to jednak samemu sobie go nie zostawił, a otoczył swą ojcowska troską. I po to by mógł się zbawić posyła na świat swego Syna, by za nieposłuszeństwo Ojca przebłagać i zamknięte grzechem bramy nieba otworzyć. Chrystus wyjaśnia drugi powód miłości swego Ojca do człowieka. Jest nim w Niego wiara jako Syna Bożego, Zbawiciela i Odkupiciela. - - - - - 0 Comments
Posted on 14 Dec 2016 by jacek
Content Management Powered by CuteNews
|
|
||||||||||||||||||||||||||||