mysli jacka furtiana - do slow Pana

3 Niedziela Adwentu A i dni po...

III Niedziela Adwentu A

Mt 11,2-11

„Zaprawdę powiadam wam: miedzy narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela”.

Sumienność,

obowiązkowość,

wierne wypełnianie

powierzonego zadania,

wzbudza

respekt,

szacunek

słowa uznania.

Nie szczędził

Chrystus pochwał

wobec

swego poprzednika

Jana,

który przygotował

Mu drogę

i powiedział o Nim

„Oto Baranek Boży”,

wskazał Jego osobę

jako mającego przyjść

Mesjasza.

- - - - -

Poniedziałek III Tydzień Adwentu

Mt 21,23-27

Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu z zapytaniem: „Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę?”

Zdziwiłbyś byś się

tak samo,

jak arcykapłani i starsi ludu,

gdyby ktoś nieoczekiwanie,

nie spośród znanych Ci kapłanów

w kościele

do którego uczęszczasz

w święta,

w niedzielę

głosił Słowo Boże,

mówił kazanie.

A może byś nawet zapytał

jakim czyni to prawem.

Bo wiesz,

co jest powszechnie znanym,

by taką funkcje

wypełniać

trzeba należeć do grona

osób do tego upoważnionych,

powołanych.

o jednym arcykapłani nie wiedzieli,

że przed sobą Mesjasza mieli.

- - - - -

Wtorek III Tydzień Adwentu

Mt 21,28-32

„Jezus powiedział do arcykapłanów i starszych ludu:

„Zaprawdę powiadam wam: celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego.”

Zapewne jesteś

zdziwiony

słysząc takie słowa

z ust Chrystusa.

Ta wypowiedzią

jesteś pouczony

o warunkach,

jakie musisz spełnić

by być zbawionym.

Chrystus ukazuje

na przykładzie Jana Chrzciciela,

jak dla wielu

w grzechach żyjących ludzi,

przez żal za nie,

zerwanie z nimi

był powodem

ich nawrócenia.

Tymczasem

starsi ludu i arcykapłani

pomimo swej wiedzy,

Jana za dziwaka uważali.

Tak szczere nawrócenie

jest warunkiem zbawienia.

- - - - -

Środa III Tydzień Adwentu

Łk 7,18b-23

„Jan Chrzciciel przysyła nas do Ciebie z zapytaniem: Czy Ty jesteś Tym, która ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?”

Gdy jakieś nieszczęście

Cię spotka,

niepowodzenie,

zagrożenie życia,

inaczej patrzysz na świat,

otoczenie.

Myślami

przebiegasz swe życie,

zaglądasz w sumienie.

Jan Chrzciciel

w lochach więziennych

rozmyślał nad swym życiem,

posłannictwem.

Spełnił rolę proroka,

wskazał na Chrystusa

jako Mesjasza,

który dla niego był wszystkim.

I nagle ma wątpliwości,

które Chrystus

w odpowiedzi rozwiązuje,

każe powiedzieć uczniom,

niech patrzy na czyny,

których dokonuje.

- - - - -

Czwartek III Tydzień Adwentu

Łk 7,24-30

„On jest tym, o którym napisano: Oto posyłam mego wysłańca przed Tobą, aby Ci przygotował drogę.

Masz

swoje obowiązki,

zadania do spełnienia.

Życie tym wypełniasz,

a uczciwość,

prawość,

wierność zobowiązaniom

dają Ci komfort duchowy,

spokój sumienia.

Jan Chrzciciel

swemu posłannictwu

był wierny.

Poświęcił siebie całego.

W poście,

modlitwie,

szorstkim odzieniu

widać go nad Jordanem

do nawrócenia nawołującego,

by w ten sposób

wyjść na spotkanie

Mesjasza nadchodzącego.

W ocenie Chrystusa cudownie

to zrobił.

W superlatywach o nim się wypowie.

- - - - -

Piątek III Tydzień Adwentu

J 5,33-36

„Jam mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dal mi do wykonania; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał.”

Nauczając innych

posługujesz się słowem.

By miały moc

przekonywującą

wymagają wiarygodności,

czyli by Twoje życie

było ich potwierdzeniem

na co dzień.

To było siłą

Janowego nauczania.

To było przyczyną

nawróceń,

zmiany stylu życia,

ludzkiego postępowania.

Chrystus

miał bogatsze środki.

Jako Syn Boży,

Mesjasz,

nauczał z mocą,

ale często cuda czynił,

a lud, który tego doświadczał

więcej niż wierzył się dziwił.

- - - - -

0 Comments

Posted on 11 Dec 2016 by jacek