|
26 Niedziela Zwykła C i dni po...
26 Niedziela Zwykła C
Łk 16.19-31
„Żył pewien człowiek
bogaty….”
Życie
jest czasem
przez Boga
ci darowanym.
Jest drogą,
która kiedyś
się skończy
w dzień nikomu
nieznanym.
Możesz
czas wykorzystać,
dobro wypracować,
a co gorsze
zmarnować,
na końcu stanąć
z pustymi rękoma
i po nie czasie
żałować.
Możesz
iść wytrwale
stale pod górę
do przodu,
możesz
świadomie zboczyć,
pójść własną,
łatwiejszą,
przyjemniejszą
drogą.
Możesz
w życiu opływać
we wszystko,
nie wiedząc
co to brak
pieniędzy,
bieda, niedostatek,
a możesz
czas życia
przeżywać
w skrajnym ubóstwie,
w braku odzienia,
pożywienia,
w nędzy.
Jakkolwiek
czas wykorzystasz,
obojętnie jak
pokonasz
życia drogę,
wcześniej czy później,
chcesz czy nie,
staniesz przed
swym Stwórcą,
przed Bogiem.
I nie myśl,
że to Bóg
znając twe życie
nagradza,
czy wymierza karę.
Sam przez całe
swe życie
na to pracujesz,
by po przejściu
bram wieczności
przekonać się samemu,
samemu dojrzeć,
zobaczyć,
samemu wreszcie
pojąć
czym w życiu
była wiara
i jak czas życia
wykorzystałeś,
czym skończyła się
szansa ci dana.
Słuchając
dzisiejszej Ewangelii,
człowiekowi
bogatemu
być może
zazdrościsz
bogactwa, luksusu
na co dzień,
a siedzącemu u progu
jego domu
żebrakowi
całym sercem
współczujesz.
Zauważ,
jak radykalnie
zmieniają się
ich dwojga
losy w wieczności.
Czyżby to była
biedy pochwała,
a nagana bogactwa ?
Nie,
tylko jego
wykorzystania.
Zabrakło wiary
bogaczowi,
braku umiejętności
z niej wypływającej,
że dobrem
trzeba się dzielić,
chcąc doznać
miłosierdzia samemu,
trzeba go czynić
bliźniemu.
- - - - -
Niech twój dostatek
nie uczyni cię na
drugich ślepym,
bo przez całą wieczność
możesz być
nieszczęśliwym, biednym.
- - - - -
26 Niedziela Zwykła C
Łk 16,19-31
Jaka wieczność?
Żyjącemu bez
respektowania
nakazów wiary
i Przykazań Boga,
Chrystus w
przypowieści ukazuje
ku czemu prowadzi ta
droga.
- - - - -
Boże,
Ty przez
przebaczenie
i litość
najpełniej okazujesz
swoją wszechmoc,
udziel nam nieustannie swojej łaski,
abyśmy dążąc
do obiecanego nam nieba
stali się uczestnikami
szczęścia wiecznego.
- - - - -
Poniedziałek XXVI
Tydzień Zwykły
Łk 9,46-50
Posługa najbiedniejszym
Wielkość w oczach
Boga
mierzy się posługą
wobec
najbiedniejszych.
Chrystus z nimi się
utożsamia
dając przykład
uczynkom miłosiernym.
- - - - -
Boże,
Ty przez
przebaczenie
i litość
najpełniej okazujesz
swoją wszechmoc,
udziel nam nieustannie swojej łaski,
abyśmy dążąc
do obiecanego nam nieba
stali się uczestnikami
szczęścia wiecznego.
- - - - -
Wtorek XXVI Tydzień
Zwykły
Łk 9,51-56
Czas Jezusa
Koniec drogi życia
Chrystusa
w Jerozolimie się dokona.
Na wzgórzu
kalwaryjskim
wisząc na krzyżu
skona.
- - - - -
Boże,
Ty przez
przebaczenie
i litość
najpełniej okazujesz
swoją wszechmoc,
udziel nam nieustannie swojej łaski,
abyśmy dążąc
do obiecanego nam nieba
stali się uczestnikami
szczęścia wiecznego.
- - - - -
Środa XXVI Tydzień
Zwykły
Łk 9,57-62
Powołującym jest Bóg
Chcącym iść za sobą
Chrystus ukazuje
realizm posłannictwa.
Brak stałego miejsca
i ubogi styl życia.
- - - - -
Boże,
Ty przez
przebaczenie
i litość
najpełniej okazujesz
swoją wszechmoc,
udziel nam nieustannie swojej łaski,
abyśmy dążąc
do obiecanego nam nieba
stali się uczestnikami
szczęścia wiecznego.
- - - - -
Czwartek XXVI Tydzień
Zwykły
Łk 10,1-12
Modlitwa o powołania
Chrystus dostrzegał
niewystarczająca
liczbę
do pracy apostolskiej.
Dlatego zachęca do
modlitwy
by było ich jak
najwięcej
- - - - -
Boże,
Ty przez
przebaczenie
i litość
najpełniej okazujesz
swoją wszechmoc,
udziel nam nieustannie swojej łaski,
abyśmy dążąc
do obiecanego nam nieba
stali się uczestnikami
szczęścia wiecznego.
- - - - -
Piątek XXVI Tydzień
Zwykły
Łk 10,13-16
Słuchamy Chrystusa poprzez
Jego wysłanników
Chrystus utożsamia
się z każdym
przez siebie
posłanym,
czego oni doświadczą
tak On będzie
traktowanym.
- - - - -
Boże,
Ty przez
przebaczenie
i litość
najpełniej okazujesz
swoją wszechmoc,
udziel nam nieustannie swojej łaski,
abyśmy dążąc
do obiecanego nam nieba
stali się uczestnikami
szczęścia wiecznego.
- - - - -
Sobota XXVI Tydzień
Zwykły
Łk 10,17-24
Spełniona misja
Apostołowie cieszyli
się z sukcesów
swej pierwszej posługi,
a Chrystus dzieląc ją
z nimi doda,
że więcej niech się
cieszą z tego,
że w niebie są
zapisane ich imiona.
- - - - -
Boże,
Ty przez
przebaczenie
i litość
najpełniej okazujesz
swoją wszechmoc,
udziel nam nieustannie swojej łaski,
abyśmy dążąc
do obiecanego nam nieba
stali się uczestnikami
szczęścia wiecznego.
- - - - -
0 Comments
Posted on 20 Dec 2016 by jacek
|
Tytuł
|