„Alleluja biją dzwony,
głosząc w świata wszystkie strony,
że zmartwychwstał Pan. Alleluja…
Biją długo i radośnie,
że aż w piersiach serce rośnie,
triumf prawdzie dan. Alleluja…
W majestacie Boskiej chwały,
idzie Chrystus Zmartwychwstały,
między uczniów swych. Alleluja…
Dzień wesoły nam dziś nastał,
Pan po męce zmartwychwstał,
płynie pieśni ton. Alleluja… „
Pieśń Wielkanocna
Martwe ciało Jezusa
zdjęto z krzyża,
Matka wzięła je
w swe ramiona,
do swego serca przycisnęła.
Z bólu
nic powiedzieć
nie potrafiła.
Z pomocą w pogrzebie
przyszedł Nikodem,
ciało owinięto
w białe prześcieradło,
Jan uczeń Jezusa,
niewiasty przeniosły je
do grobu w pobliżu
wzgórza Golgoty
wykutego w skale,
który Nikodem
przygotował dla siebie.
Czyniono to wszystko
w pośpiechu,
by przepisy prawa
były zachowane
musieli zdążyć przed
zachodem słońca,
nadchodziła Pascha
i martwe ciało
nie mogło wisieć
na krzyżu,
musiało być pochowane.
Na wejście do grobu
zatoczono kamień,
opieczętowano
za staraniem arcykapłanów,
aby ciała
nie wykradziono,
i nie mówiono,
o czym mówił Jezus o sobie,
że zmartwychwstało.
Na wszelki wypadek
uproszono Piłata
o straż żołnierzy
przy grobie.
Znów setnik
był potrzebny,
to on wykonał polecenie
Piłata.
Wyznaczył kilku,
którzy na różny sposób
ten czas sobie
skracali.
Rozmawiali
o Tym, którego
jako martwego,
leżącego w grobie
muszą nocą pilnować,
i pojąć nie mogli,
że ktoś może chcieć
wykraść ciało,
jak ich przekonywali,
by potem opowiadać,
że zmartwychwstał,
bo jest bogiem,
bo tak swym uczniom
zapowiadał
mówiąc o sobie.
Lekko
swój żołnierski
obowiązek potraktowali,
Sen ich zmorzył,
spokojnie spali.
Nagle ziemia
pod nimi się zatrzęsła,
odpadł kamień
chroniący wejścia
do grobu,
oni oślepieni światłem
wzrok porażającym
w popłochu uciekając
lecieli przerażeni
w stronę
pałacu Piłata
z relacją zdarzenia,
którego doznali.
Tak tym,
którzy byli wykonawcami
Męki Jezusa,
biczowania, cierniem koronowania,
uczestnikami
całego procesu,
Jego drogi na Golgotę,
krzyżowania,
śmierci i skonania
przyszło być
pierwszymi świadkami
Tego skazańca,
Jezusa
zmartwychwstania.
Potem niewiasty,
które o brzasku dnia
niedzielnego
przyszły do grobu,
i zobaczyły
kamień odsunięty
i grób pusty,
ich spotkanie
z Jezusem zmartwychwstałym,
którego nie poznały,
Jezus
jakże odmieniony,
spotyka swych uczniów
w drodze do Emaus,
rozpoznają Go
po łamaniu chleba,
i po wielekroć razy
będzie ukazywał się
w różnych miejscach,
w Galilei.
Tak będzie
przekonywał ich
o swoim zmartwychwstaniu,
że każe dotykać
swych ran,
swego przebitego boku,
by wreszcie prawda,
że zmartwychwstał
była im zrozumiała.
„Alleluja żyje Pan,
Powstał z grobu z brzaskiem dnia,
Zaśpiewajmy z głębi serce
Z całym światem nowa pieśń. Alleluja…
Dla nas hańbę krzyża zniósł,
Poniósł mękę, przyjął grób,
Dziś na nowo cieszy nas
Jasny zmartwychwstania blask. Alleluja…
Zwyciężyła Pańska moc,
Już skończona grzechu noc,
Nadszedł już zwycięstwa dzień,
Cieszmy się, śpiewajmy w nim. Alleluja…
Niech się cieszy Boży lud,
Niech aniołów śpiewa chór,
Ciesz się Matko, bo Twój Syn,
Cały w chwale żyje znów. Alleluja…”
Pieśń Wielkanocna
– – – – –