W kalendarzu
Liturgicznym Kościoła Katolickiego
pod dniem 2 lutego
figuruje święto
Ofiarowania Pańskiego.
Czyli
upłynęło już
40 dni
od narodzin Pana Jezusa,
od Bożego Narodzenia.
Zgodnie
z Prawem Starozakonnym
w ten dzień
Józef i Maryja
ofiarowali Pierworodnego
w świątyni Jerozolimskiej
Bogu
składając Dziecię
na ręce,
starca Symeona,
który pod natchnieniem
Ducha świętego
przyszedł do świątyni.
Tak jego modlitwa
została wysłuchana,
nie tylko zobaczył,
miał
na swych rękach
obiecanego Mesjasza.
Józef i Maryja
wypełnili Prawo
składając ofiarę
skromną,
parę synogarlic
zgodnie
ze swym ubogim stanem.
Również ten dzień
jest
Światowym Dniem
Życia Konsekrowanego,
Ustanowiony
przez Papieża Jana Pawła II
w 1977 roku,
stwarzającym okazję
do głębszej refleksji
Kościoła powszechnego
nad darem życia
poświęconego Bogu.
W ten dzień
osoby konsekrowane,
jako świadkowie Boga
w świecie
zgromadzą się
tak w Rzymie
w Bazylice św. Piotra
i wraz z Papieżem Franciszkiem
dziękować będą Bogu
za łaskę powołania,
prosząc
o siły w posługiwaniu
bliźnim,
o wiarygodne
świadectwo Ewangelii.
Zgromadzą się
po katedrach
naszej Ojczyzny
i wraz z Pasterzem Diecezji,
ze swymi biskupami,
usłyszą
piękne słowa
o wielkości swego powołania,
o dobru czynionym
w społeczeństwie,
o gorliwej pracy,
w przedszkolach,
szpitalach,
szkołach,
na uczelniach,
w duszpasterstwie,
w pracy misyjnej,
albo trwając na adoracji
Chrystusa Eucharystycznego
w klauzurowych
klasztorach.
Kim są ?
pyta wielu.
To osoby
pochodzące z polskich
rodzin,
to kobieta, mężczyzna,
którzy idąc za głosem
powołania
wybrali
życie zakonne
czynne
lub kontemplacyjne.
Zakonów,
Zgromadzeń Zakonnych,
Stowarzyszeń
osób konsekrowanych
jest wiele,
habitowe, bezhabitowe,
ale pomimo
tej różnorodności
wszyscy mają jeden
i ten sam cel
na tej drodze życia
dążenia do świętości.
Wszystkich osób
konsekrowanych w Polsce
jest 32 tysiące,
wśród nich zakonnicy,
siostry zakonne
ze zgromadzeń czynnych
i kontemplacyjnych,
a także osoby skupione
w instytutach,
stowarzyszeniach
i wspólnotach świeckich
oraz dziewice
i wdowy konsekrowane,
a także pustelnicy.
W Polsce
jest około 18 tysięcy
sióstr zakonnych należących
do 105 zgromadzeń czynnych.
Zakony męskie skupiają
11 942 zakonników,
wśród których jest
9302 kapłanów i 1313 braci.
Natomiast
w zakonach kontemplacyjnych
żyje 1281 sióstr.
Około 1150 osób należy
do instytutów
i wspólnot życia konsekrowanego.
W Polsce jest też
267 dziewic konsekrowanych,
305 wdów i 2 wdowców
oraz 2 pustelnice i 1 pustelnik.
Wszyscy
są świadkami wiary,
świadkami miłości.
Tak ich praca,
jak i modlitwa,
życie we wspólnocie,
czy na pustelni,
jest dla nich
drogą do zjednoczenia
z Bogiem,
ustawicznego życia w łasce
uświęcającej,
w przyjaźni z Chrystusem,
który co dzień
przyjmowany
w Komunii świętej
jest im mocą i siłą
w dążeniu do doskonałości.
W ten dzień
2 lutego
zawsze jest składka,
a może puszki,
czy inna forma kwesty,
na klasztory klauzurowe,
nie żałuj parę złotych,
to datek
na utrzymanie sióstr,
na konserwację remonty,
modernizację mieszkań,
zabudowań,
w których
przed Najświętszym Sakramentem
w dzień i w nocy
Siostry modlą się
i za Ciebie.
I jeszcze przypomnienie.
dzień 2 lutego
to święto
Matko Boskiej Gromnicznej.
Obchodzone
w tradycji Kościoła Katolickiego
od VII wieku.
Ma ono upamiętnić
ofiarowanie
Jezusa Chrystusa
w świątyni Jerozolimskiej.
Dlatego też to święto
nazywane jest także
Ofiarowaniem Pańskim.
Święto to ma rangę
święta liturgicznego,
ma znaczenie mniejsze
niż uroczystość,
ale większe niż wspomnienie.
Święto
Matki Boskiej Gromnicznej
to szczególny dzień,
bowiem w obecnych czasach
coraz większy akcent
kładzie się na postać
samego Jezusa Chrystusa,
jako „światłość świata”.
Jednym ze zwyczajów
tego święta
jest poświęcenie przyniesionych
przez wiernych
do kościoła gromnic,
po czym następuje
uroczysta procesja
z zapalonymi świecami,
która jest wstępem
do Eucharystii.
Symbolizuje
kroczenie przez życie
w jedności z Jezusem,
Zbawicielem.
Ta świeca poświęcona,
gromnica,
zapalana jest,
w czasie burzy.
gromów,
i podajemy ją człowiekowi
w stanie agonii,
by przechodząc
na drugi świat
Matka Najświętsza
towarzyszyła mu
w dojściu
przed Oblicze Boga
Miłosiernego Ojca.
Tym świętem
w naszej polskiej tradycji
kończy się
okres Bożego Narodzenia.
Ucichną kolędy,
znikną
przystrojone choinki,
rozebrane zostaną
szopki po kościołach.
W liturgii
przeżywamy
okres zwykły,
a w ten czas
Słowo Boże
ukazuje nam Chrystusa
jako nauczającego,
czyniącego cuda
apostoła.
– – – –
Wsłuchuj się
w te słowa,
zapisz je
głęboko w pamięci,
niech zapadną
w twe serce,
i jeżeli będą ci
wskazówką
na twe życie wiarą,
sam się przekonasz
jak wtedy można
otrzymać od Boga
o wiele więcej.
– – – – –