Powołani
To osoby konsekrowane,
siostry zakonne,
bracia zakonni,
diecezjalni,
i zakonni kapłani.
To oni
Głosicielami Ewangelii,
świadkami swego Mistrza.
Są wśród nich
popularni i lubiani,
cenieni kaznodzieje,
rekolekcjoniści,
ale i palcem wytykani,
nielubiani.
+ + +
Kiedyś zachwycił ich Pan
i sobą zauroczył,
odpowiedź dał Mu każdy sam,
i chce by z Nim iść
i za Nim kroczyć.
+ + +
Zakonnik czy kapłan
Bogu zawdzięcza powołanie,
a bywa, że po krótszym ,
dłuższym czasie
zmienia zdanie.
+ + +
Ksiądz to sługa ołtarza,
przeciwnościami się nie zraża
świadom, że żyje z ołtarza.
+ + +
Kapłan wie
do czego jest powołany,
a bywa, że przez wiernych
jest upominany.
+ + +
Wierni chcą w nim mieć
przykład wiary,
pobożności,
prawego postępowania,
skromnego życia,
optymizmu, radości.
+ + +
Słudzy Pana
dają do zrozumienia,
że są od nauczania,
a nie od pouczeń wysłuchiwania.
+ + +
Powołani tak o swą duchowość dbają,
że aż na wadze przybierają.
+ + +
Słowa Pana Jezusa
do serca sobie wzięli,
by, co przed nich położą jedli.
+ + +
Głoszone Słowo Boże
dobrze przekazane,
będzie zapamiętane.
+ + +
Zmieniają się czasy
mniej kazań,
a częściej referaty.
+ + +
Oby kapłańskie
gładkie twarze
i delikatne ręce,
wskazywały czyste dusze
i dobre serce.
+ + +
Bywają wśród duszpasterzy
mądre głowy,
z brakiem pokory.
+ + +
Wśród kapłanów
bywają utytułowani,
i z gorszącymi manierami.
+ + +
W wiedzę
osób konsekrowanych,
kapłanów,
w specjalistyczne wykształcenie
zakony, diecezje
wybranych inwestują,
i zdarza się,
że p
o czasie tego żałują..
+ + +
Pobył za wielką wodą
i wrócił nie z tą głową.
+ + +
Utytułowani
zatęsknili za koronkami,
by błyszczeć kolorami.
+ + +
Pierwsi kapłani
kościół opuszczają,
widocznie ważniejsze
sprawy mają.
+ + +
Widać kapłanowi
do konfesjonału
sutanna wystarcza,
a idąc podkładce
konieczna komża.
+ + +
Celebransi jak mogą
Eucharystię skracają,
najczęściej najkrótszą
Modlitwę Eucharystyczną czytają.
+ + +
Ludzie lubią te kościoły,
gdzie milutko,
cieplutko,
króciutko.
+ + +
Kapłani
propagatorami mody,
buty kolorowe,
ogolone głowy.
+ + +
Nastały nowe czasy,
duchowni koloratki
zamieniają na koszule w kraty,
adidasy.
+ + +
Z radością
habit, sutannę przyjmują,
i dość szybko
z ulgą zdejmują.
+ + +
Teren pracy kapłańskiej
bywa zróżnicowany,
a owoców swej pracy
może nigdy nie zobaczyć.
+ + +
Bliskość z Bogiem,
Eucharystia codzienna,
dla kapłana
to sprawa najważniejsza.
+ + +
Nie wszyscy kapłani
to ludzie święci,
do tego dochodzą,
gdy swoim posłannictwem przejęci.
+ + +
Kapłan musi robić to,
co powinien, potrafi i może,
we wszystkim liczyć na Boga.
a Bóg pomoże.
+ + +
Za posługę kapłańską
wierni ofiarę składają.
a jak zobaczą, że ma więcej
palcem wytykają.
+ + +
Powołaniem kapłana
troska o dusz zbawienie.
Powołaniem lekarza
troska o zdrowie ciała.
Powołaniem pedagoga
troska o wychowanie.
A każde powołanie
niszczy obłuda,
fałsz i zakłamanie.
+ + +
Nie pracując nad sobą,
płakać będą nad tobą.
+ + +
Warto było grzechów naskładać,
by u świętego kapłana się wyspowiadać.
+ + +
Kapłan dobry,
gdy wiarygodny.
+ + +
Wierni kapłanowi przynoszą
swe problemy, grzechy, smutki,
a chcą, by on był zawsze
radosny, uśmiechnięty, milutki.
+ + +
Sakrament pojednania
jest tak dla wiernych
jak i dla kapłana.
+ + +
Imiona tych pamiętają,
którzy życie swoje drugim oddali.
W cierpieniu z nimi byli,
w pokonaniu trudności pomagali.
+ + +
Przestając z grzesznym człowiekiem,
nie zbrukaj się jego grzechem.
+ + +
Niektórzy tym się wsławili,
że dorobek poprzedników zniszczyli.
+ + +
Niektórych w porę
na emeryturę odejście
byłoby rozsądniejsze.
+ + +
Inni obejmując parafię
traktują jako okazję,
by realizować swą życiową pasję.
+ + +
Mówią,
że z Bogiem w przyjaźni zostają
a oczy ich smutne,
oblicza pochmurne,
a „Bóg jest moją radością” śpiewają.
+ + +
Zazdrościć apostołom
z Chrystusem przebywania,
nam została tylko wiara,
i przykład kapłana.
+ + +
W kościele problemem
większym niż wiara,
staje się życie kapłana.
+ + +
W kościele więcej powodów
do zgorszeń księża dają,
niż ludzie swą słabą wiarą.
+ + +
Zgorszenie
jest największym grzechem kapłana,
to Bogu, kościołowi
rana zadana.
+ + +
Duchowieństwo się unowocześniło,
różaniec w pierścionku zmieściło,
a im urząd wyższy,
tym bardziej błyszczy.
+ + +
Gdy pewien wiek mija,
to odbija,
wielebnych też nie omija.
+ + +
Kapłanowi mądremu
splendoru pokora dodaje,
zyskuje na szacunku,
autorytetem się staje.
+ + +
Jak wiedzę cenimy,
tak przemądrzałych nie lubimy.
+ + +
Z kapłanem
ze swej wiedzy dumnym,
żywot trudny.
+ + +
Szczęśliwi,
którzy w swym życiu Boga spotkają.
Szczęśliwi,
którzy blisko Niego przebywają.
Szczęśliwi,
którzy w Jego przyjaźni trwają.
Szczęśliwi,
którzy gorliwego duszpasterza mają.
+ + +
Na czas starości
życzę radości
z przeżytych z Bogiem dni
w życiu zakonnym,
w pracy kapłańskiej,
których Opatrzność
nie szczędziła Ci.
Niech radość z łaski wiary,
pracy wykonanej
twą duszę napełnia,
żeś coraz bliżej dnia,
w którym Bóg z nagrodą czeka.
+ + +