3 Niedziela Wielkiego Postu C
Łk 13,1-9
„Jeśli się nie nawrócicie…”
Rozejrzyj się
po bliskich,
znajomych,
a dość szybko
się przekonasz,
że i kogoś w pobliżu
boli to ząb,
to głowa,
a może i dotknęła
poważniejsza choroba.
Zaglądnij
do apteki,
przychodni,
szpitala,
a na własne oczy
zobaczysz
jak choroba
z nóg zwala.
Dzieci,
młodzież,
dorośli,
starzy,
wszystkim coś dolega,
potrzebują
fachowej pomocy,
lekarza.
Być może szukasz,
jak i w przeszłości
inni szukali
odpowiedzi.
Dlaczego tyle chorób,
katastrof,
cierpień nęka ludzi
na tej ziemi
Czy to kara Boża
za grzechy,
odstępstwa,
brak wiary?
Czy to działanie Boga,
by przekonać człowieka,
że bez Niego
sobie nie da rady?
Te pytania
sam Jezus rozwiewa
w dzisiejszej
Ewangelii.
Ukazuje
nieszczęśliwe zdarzenia,
śmierć ludzi,
którzy na sumieniu
grzechów nie mieli.
Wspomina
o zamordowanych
przez Piłata
na terenie świątyni,
i o ludziach,
na których runęła
wieża w Siloe
choć byli Bogu ducha winni.
Jezus
daleki od stwierdzenia,
że choroby,
tragiczne wydarzenia
są skutkiem grzechu,
lekceważenia Boga,
Bożego Prawa
przez człowieka.
Ale równocześnie
jakby korzystał z okazji,
mówi jasno
i dobitnie :
„Jeśli się nie nawrócicie
podobnie zginiecie”.
To tak,
jakby powiedział,
że grzech
pociąga za sobą
tak winę
jak i wieczną karę.
I jeżeli człowiek
nie odwoła się
do Bożego Miłosierdzia,
nie uzyska odpuszczenia,
Boga nie spotka
przez wieczność całą.
Dla wierzących
to przestroga.
Nie trwaj w grzechu,
bo może przyjść
śmierć niespodziewanie.
A wtedy
twoja wieczność,
zbawienie,
pod znakiem zapytania
pozostanie.
– – – – –
Poniedziałek III Tydzień W. Postu
Łk 4,24-30
„Żaden prorok nie jest mile widzianym…”
Smutniejsze
od sporadycznych przykrości,
boleśniejsze
od chwilowych dolegliwości
ze skutkiem bardziej trwałym
jest wszystko to,
co kończy się rozczarowaniem.
Bo przychodzący z miłością
jest wzgardzonym,
z dobrocią okazywaną
nieszczęśliwym,
cierpiącym,
chorym;
zostaje odrzuconym.
Rodzi to wyjątkowy ból
uświadamiający,
że dla wielu poświęcenie,
ponoszone ofiary,
nie są przekonywujące,
postępowanie niezrozumiałe.
Takie rozczarowanie
i to własnym narodem
było Chrystusa udziałem.
Dlatego Ewangeliści zapiszą
usłyszane od Niego zdanie:
„Żaden prorok w ojczyźnie swojej
nie jest miłe widzianym”.
– – – – –
Wtorek III Tydzień W. Postu
Mt 18,21-35
„Panie, ile razy mam przebaczyć, jeśli mój brat…”
Jeżeli ktoś cię skrzywdził,
zniesławił,
obmówił,
zprzeklinał,
błotem obrzucił,
zwyzywał,
okłamał,
posądził,
podejrzenie rzucił,
co czujesz wiem,
nie musisz mówić.
A twój słuszny gniew,
oburzenie,
upokorzenie
od razu podsuwa ci jak masz postąpić.
Nie wiem czy tak?
jak Chrystus dziś radzi:
słuchaj dobrze.
Jeśli mówisz,
że w Niego wierzysz
i chcesz się zbawić,
każdego dnia
musisz każdemu przebaczyć
jakakolwiek krzywda
ci się zdarzy
i to aż
„siedemdziesiąt siedem razy”.
– – – – –
Środa III Tydzień W. Postu
Mt 5,17-19
„Kto wypełnia Prawo i uczy wypełniać ten…”
Swoim postępowaniem
wystawiasz sobie świadectwo.
O jego poprawności
a o twej moralności
decyduje wierność
Bożym przykazaniom.
Tak było i pozostanie.
Po wielekroć razy
Chrystus w swym nauczaniu
przypominał o konieczności
zachowania Dekalogu
jako warunku zbawienia,
szczęśliwej wieczności.
Sam był posądzany,
że wykazuje niewierność
wobec niego,
a to w komentowaniu
Prawa Bożego
przez faryzeuszy.
Dlatego w swym wystąpieniu
wobec nich powie wyraźnie:
„Nie przyszedłem znieść,
ale wypełnić”.
czyli wierność jemu
zawsze będzie decydowała
o całej wieczności,
o zbawieniu.
– – – – –
Czwartek III Tydzień W. Postu
Łk 11,14-23
„Niektórzy rzekli: Przez Belzebuba…wyrzuca złe duchy”.
Człowiek wierzący
może się dziwić,
oburzać,
nawet gniewać,
że współcześni Chrystusowi
pomimo, że widzieli
wiele cudów
i je czyniącego,
nie mogli?
czy uwierzyć nie chcieli?
że jest Mesjaszem,
Synem Bożym,
wysłańcem nieba.
Wielość uzdrowień
kalekich,
chromych,
uwolnień
od złego ducha.
Oczyszczeń
od trądu
skłoniło na to patrzących
do podejrzeń,
że czyni to mocą Belzebuba,
złego ducha.
Nie pomogło Chrystusa tłumaczenie.
Pozostanie w nich nieufność,
niedowierzanie.
– – – – –
Piątek III Tydzień W. Postu
Mk 12,28-34
„Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań”?
Wsłuchani w słowa
dzisiejszej Ewangelii,
dostrzegamy
pewną zbieżność z wieloma
nawet mających się
za ludzi wierzących,
stawiających
podobne pytanie,
które?
z dziesięciu Bożych przykazań
jest pierwsze?
Pytają nie, z niewiedzy
co do ich ilości,
ale dlatego,
że w zachowaniu niektórych
doświadczają trudności.
Warto ten dialog Chrystusa
z uczonym w Piśmie
mieć na uwadze
i zapamiętać końcowe stwierdzenie.
Bo i w życiu wierzącego
fatalna pomyłka może się zdarzyć.
W kościele ma stałe swe miejsce,
na palcu pierścionek
z paciorkami różańca,
a z bliźnim poróżniony
i nie chce za nic wybaczyć.
– – – – –
Sobota III Tydzień W. Postu
Łk 18,9-14
„Dwóch weszło do świątyni, aby się modlić…”
Kościół dla wierzącego
miejscem modlitwy
nie tylko niedzielnej
obowiązkowej,
ale i z potrzeby serca,
osobistej.
To poświęcony czas
by w skupieniu
przestawać z Bogiem.
Dlatego wymaga pozostawienia
codziennych spraw
przed świątyni progiem.
By wielbiąc Boga,
oddając Mu należną cześć
zechciał swym łaskawym okiem
spojrzeć w twą stronę
i przyjąć dar
przez ciebie przyniesiony.
I nie bądź faryzeuszem
z dzisiejszej Ewangelii
z siebie zadowolonym.
Nie chwal się coś dobrego zrobił.
Bądź pokornym,
wyznając swe winy
bij się w pierś,
by w oczach Bożych
być usprawiedliwionym.
– – – – –