3 Niedziela po Bożym Narodzeniu C
Chrzest Chrystusa
Łk 3,15-16. 21-22
„…Jezus także przyjął Chrzest.”
Nie przyjął
Chrystus chrztu
w świątyni Jerozolimskiej,
tej ceremonii
nie dokonał nikt
z arcykapłanów
funkcjonujących przy niej.
Była im nieznana.
Ich posługą
troska o kult Boga,
przewodnictwo modlitwom,
udział w składanych
ofiarach.
Chrystus
w wieku dojrzałym
opuszcza swój dom
w Nazarecie,
swego opiekuna,
swą mamę.
Idzie w miejsce,
o którym głośno
chcąc spotkać się
w cztery oczy
ze swym poprzednikiem
Janem.
Poszedł nad Jordan,
gdzie wzywając
ludzi do pokuty
w jego wodach
chrzcił Jan.
Chrystus widząc tłumy
zgromadzonych,
postąpił tak jak inni,
wszedł do rzeki,
o chrzest prosił sam.
Z przejęciem
i wielkim wzruszeniem,
wodę
zaczerpniętą muszlą
wylewał na głowę
Chrystusa,
który trwał w skupieniu,
ze złożonymi rękami,
oczami zamkniętymi,
modlił się.
Jan jakoby w nagrodę
stał się świadkiem
cudownego zdarzenia,
otworzyło się niebo
i Duch Święty
zstąpił na Jezusa
w postaci gołębicy
i usłyszał głos:
„Tyś jest mój Syn umiłowany,
w Tobie mam upodobanie”.
Tak Jan
wypełnił swą misję.
Wskazał na Chrystusa
jako Mesjasza,
Zbawiciela.
A Bóg
potwierdził to
swym autorytetem
słyszalnym, donośnym
głosem z nieba.
Chrztem
otrzymanym w Jordanie
Chrystus rozpoczyna
swą działalność
apostolską.
Przejmie od Jana
publiczne nauczanie
i uwiarygodni je
autorytetem Mesjasza
i rozlicznymi cudami.
Chrzest Chrystusa
jest zapowiedzią
naszego chrztu
otrzymanego w dzieciństwie
z rąk kapłana
w kościele.
Jest Sakramentem
oczyszczającym
od grzechu pierworodnego,
chwilą otrzymania
Darów Ducha Świętego
i faktem
stania się Bożym dzieckiem
przynależąc
do wspólnoty Kościoła.
Chrzest
jest znakiem
naszej tożsamości
przypominającym,
że należę do Chrystusa,
a jego dzień,
jest najważniejszą
dla wierzącego
datą życia.
Chrzest
jest sakramentem wiary,
a ona jest osobistą,
głęboką relacją,
więzią z Chrystusem.
Mówiąc
jestem ochrzczony,
jestem wierzącym,
daję świadectwo
o mojej tożsamości,
o tym,
kim tak naprawdę jestem.
Daję też świadectwo
o mojej do Chrystusa
przynależności.
Warto
w dzisiejsze święto
Chrztu Pańskiego
zapytać się także,
czy moja rodzina
jest środowiskiem wiary,
miejscem,
gdzie moja wiara
się pogłębia,
wzrasta, rozwija,
promieniuje na innych
mym postępowaniem,
dawanym
dobrym przykładem.
W tym
wspierać mają rodzice,
rodzice chrzestni
z rozsądkiem wybrani,
i rozwagą
bo ich obowiązkiem
jako ludzi
głęboko wierzących
służyć pomocą
tak nowo ochrzczonemu,
dziecku
i dorosłemu
na drodze życia
chrześcijańskiego.
Słuchając dzisiejszej
Ewangelii
o chrzcie Jezusa,
zadaj sobie pytanie :
co znaczy,
że jestem chrześcijaninem?
Kim Jezus
jest dla mnie?
Jakie miejsce zajmuje
w mym życiu,
w moim domu?
Bogu radość sprawisz
przez szczere
do Niego się przyznanie.
– – – – –