IV Niedziela Adwentu
A Mt 1,18-24; B Łk 1,26-38; C Łk 1,39-45;
Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie
Bóg
swój odwieczny plan
realizuje.
Wysłaniec niebios
Anioł Gabriel
Maryi zwiastuje
Jego wolę,
by na macierzyństwo
Syna Bożego
wyraziła zgodę.
Wyjawia zakłopotanie,
żyje w panieńskim,
dziewiczym stanie.
Anioł rozwiewa
wątpliwości.
Poczęte w Niej życie
to nie owoc
ludzkiej miłości,
ale Bożej
interwencji działanie.
Maryja
mówi „Fiat”.
Bogu nie odmawia.
Mówi „Tak”
niech mi się stanie.
– – – – –
17 Grudnia
Mt 1,1-17
Rodowód Jezusa Chrystusa
Ciesz się
jeżeli jeszcze masz
dziadków,
babcie.
A jeżeli
już tylko ich wspominasz,
to dzięki rodzicom
rodowód swój znasz.
Dowiesz się
kim byli?
Jakie?
nosili imiona,
Czym?
trudnili się,
jaki wiek osiągnęli?
ile?
potomstwa mieli.
Przysłuchaj się czytanemu dziś
rodowodowi Jezusa.
Lista przodków
nieco przydługa
byś nie miał wątpliwości,
że Chrystus syn Maryi
jest zapowiadanym Mesjaszem
z rodu króla Dawida.
– – – – –
18 Grudnia
Mt 1,18-24
Józef postanawia opuścić brzemienną Maryję
Tak postąpiłby
każdy mężczyzna
wobec panny,
z którą zamierzał
się pobrać,
i zanim zamieszkali razem
zauważył,
że brzemienna.
Może z wymówką,
a może cichutko
z żalem,
by ją opuścił.
Taki miał plan
Józef
Oblubieniec Maryi.
Ale Bóg
Czegoś innego
Od niego chciał.
I w śnie wyjawia mu
prawdę o wcieleniu
Syna Bożego
i wyjaśnia
kim? on ma być dla niego.
Na rolę opiekuna
Józef zgodę wyraża.
– – – – –
19 Grudnia
Ew Łk 1,5-25
Zachariasz otrzymuje zapowiedź narodzenia syna Jana
Zachariasz i Elżbieta,
w małżeństwie
lata przeżyli.
Potomka
nie doczekali się,
choć o to
się modlili.
Bo jak wieść niesie,
jego żona była niepłodna.
Bóg
jakby ich wiarę
na próbę wystawił.
Kiedy już oboje
w podeszłym wieku
na potomstwo szans nie mieli,
wbrew wszystkiemu,
Zachariaszowi
w świątyni
w czasie funkcji kapłańskich,
przez anioła wyjawił,
że on ojcem,
a jego żona matką została.
Tym radość im sprawił
i zapowiedział
kim będzie to dziecię.
– – – – – –
20 Grudnia
Łk 1,26-38
„Oto poczniesz i porodzisz Syna”.
Trzeba i nam
iść tam,
gdzie anioł Gabriel
wysłaniec nieba,
w imieniu Boga pospiesza.
Nam zda się kawał drogi.
Dla niego nie daleko
tylko do Nazaretu
z radosną wieścią.
I ku swemu zadowoleniu
znajduje
Maryję w domu.
Ma Jej nie tylko
wieść przekazać,
rozmawiając
starać się przekonać
kim jest w planach Bożych,
i czego? Bóg
od Niej oczekuje.
Chyba z radości
musiał zaklaskać
słysząc Jej „TAK”,
na to,
z czym Bóg go posłał,
a on Jej zwiastuje.
– – – – – –
21 Grudnia
Łk 1,39-45
Nawiedzenie św. Elżbiety
Wieść,
że krewna Elżbieta
mimo podeszłego wieku
matką została,
Maryi skrzydeł dodała.
Biegła,
leciała,
by cieszyć się z nią,
podzielić się i swą radością
z macierzyństwa,
że każda z nich
przez wyjątkową
interwencję Boga
poczęcia doznała.
Zachwycone
łaskawością Boga
wyrażają swą wdzięczność.
Elżbieta wpatrzona
w panieńskie oblicze
swej krewnej,
słucha ze wzruszeniem
słów uwielbienia
za swoje wybranie
i za wszystko,
Czego Bóg w Niej dokonał.
– – – – – –
22 Grudnia
Łk 1,46-56
„Uwielbiaj duszo moja Pana…”
Maryja wdzięczna
za dar wybrania,
zaszczyt doznany,
w słowach pięknych,
proroczych,
wzniosłych,
o sobie skromnych,
pokornych,
swą radość
Bogu wyśpiewała,
że wejrzał na Nią,
tym uczynił zadość
danej obietnicy
o przyjściu Mesjasza,
i z Niej służebnicy
uczynił Jego Matką,
która w Bożych planach
dając Mu ciało,
swój udział w Jego posłannictwie
będzie miała.
Jej słowa powtarzamy
w nadziei otrzymania łask
od Syna Bożego,
przez wstawiennictwo
Jego MAMY.
– – – – –
23 Grudnia
Łk 1,57-66
Narodziny Jana Chrzciciela
Wymodlony,
długo,
bardzo długo oczekiwany,
i przedziwna
tajemniczość,
wiele pytań zadawanych
wokół całej tej sprawy.
O jego poczęciu
anioł ojca powiadamia
mówiąc, że żona Elżbieta
matką została.
Kiedy rodzina się zastanawia
jakie dać chłopcu imię?
odpowiedź zdecydowana padła,
Jan.
Tak anioł Zachariaszowi powiedział.
To samo imię Elżbieta
dla syna miała.
Czyli tak Bóg chciał.
Z wysłuchaniem modlitw Zachariasza,
Bóg, choć słyszał,
zwlekał.
Nagrodził wytrwałość.
Zostali rodzicami
świętego człowieka.
– – – – –
24 Grudnia
Łk 1,67-79
Kantyk Zachariasza
Raczej nie często
to się zdarza,
by za dar ojcostwa
mężczyzna swą wdzięczność
Bogu wyrażał.
Tak postąpił
Zachariasz,
ojciec Jana.
Jej powodów nie kryje.
Wobec zgromadzonych
wyjawia.
Wdzięczny za potomka
w proroczych słowach
zapowiada
jego posłannictwo
jako poprzednika Mesjasza,
który w wodach
rzeki Jordan
przez chrzest,
znak oczyszczenia,
ludzi czyni gotowych na przyjęcie
wysłańca nieba.
„Z wysoka wschodzące słońce”.
W trosce o zbawienie
upadłego człowieka.
– – – – –