Uroczystość świętej Rodziny C
Łk 2,41-52
„rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na święto paschy. gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. kiedy wracali…Jezus został w Jerozolimie…potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany”
Kiedy w kościele
wobec kapłana,
przy ołtarzu
narzeczeni,
wzajemną miłością
zauroczeni
i sobą nawzajem
urzeczeni
sakrament
małżeństwa zawierają,
składają sobie
przysięgę
i słów
błogosławieństwa czekają.
z wielką nadzieją
w Bogu pokładaną,
że wszystkie się spełnią.
a Bóg
obdarzając ich potomstwem,
cieszyć się będą
darem rodzicielstwa.
on darem ojcostwa,
ona darem macierzyństwa.
I wtedy,
kiedy pośród nich
nowe życie się poczyna,
powstaje nowa
ludzka rodzina.
Tak Bóg zamierzył
i tak chciał,
by w niej
człowiek wzrastał
i z niej
jak wolny ptak
z rodzinnego gniazda
wylatywał w świat
i na własną
odpowiedzialność
budował dom
małżeństwa,
rodziny,
by znów
stąd
jego
dzieci dorosłe,
to szczęście
bycia ojcem,
bycia matką
doznając sami,
dalej niosły.
A w sercach swych
wdzięczność zachowały
i pamięć
co w nim otrzymały.
miłość ojca i matki,
której doznawały.
Dom Nazaretański
zawsze będzie
wzorem,
przykładem
dla narzeczonych
rodzinę zakładających.
jak szczęście rodzinne,
by było
ojca, matki,
dziecka udziałem
musi być
każdego z nich
dobrowolnym,
osobistym wkładem.
świadomym wysiłkiem,
pełnym zaangażowaniem.
Rodzinę z Nazaretu
zespalało
wiele zalet,
wiele cnót,
którymi ich życie jaśniało:
dobroci,
życzliwości,
wyrozumiałości,
pracowitości,
wzajemnej
i szczerej miłości,
uczciwości,
pobożności.
Rodzinny dom Jezusa
choć ubogo
i skromnie żyjący
owiany był
głęboką,
żywą wiarą
i świętością
osób ją stanowiących.
a w nim
kochana
troskliwa mama.
ojciec
choć zapracowany,
kochający
i kochany.
Prawdą jest,
że inicjatorem
tej rodziny
był sam Bóg.
ale ich wspólne życie,
we wspólnym domu
pod jednym dachem
w zgodzie
i w radości
z troską o utrzymanie,
to ich wszystkich trud.
– – – – –
Dotąd zaznasz
ciepła domu rodzinnego,
dokąd w nim
żyjących rodziców masz..
Z radością
idź do niego
i znajdź na to czas.
Radość rodzicom sprawisz.
bo któregoś dnia,
kogoś braknie z was.
– – – – –