Narodzenie Pańskie
J 1,1-18
„Na początku było Słowo.. i Bogiem było Słowo”.
Radość tych Świąt
i tobie się udziela.
Nawet spobożniejesz,
będziesz w Kościele
choć to nie niedziela.
Usłyszysz radośniejsze
w brzmieniu
pieśni śpiewane.
Zobaczysz wystrój
las przypominający
ze żłóbkiem,
świętymi postaciami.
Usłyszysz gromkie kazanie
jako komentarz
do Ewangelii:
„Słowo Ciałem się stało
i zamieszkało między nami”.
I wyjaśnienie,
że obietnica przez Boga dana
się spełniła.
Bóg posyła ludziom swego Syna,
dlatego się cieszą.
Bo dla wierzących,
to „Wesoła Nowina”.
– – – – –
26 Grudnia – Św. Szczepana
Mt 10,17-22
„Miejcie się na baczności przed ludźmi…”
Posłuchaj dobrze
tych słów przestrogi,
zadziwić mogą,
a od Chrystusa pochodzą,
który apostołom odwagi dodawał,
mówił:
„Nie bójcie się tych, co zabijają ciało..”
A nagle zaleca
tyle ostrożności,
rozwagi.
Dobrze, że to powiedział.
Bo swym uczniom zapowiedział
co ich czeka,
czego zaznają,
co ich spotka za to,
że Prawdę głoszą
o Bogu dobrym,
miłosiernym,
sprawiedliwym.
Zaleca ostrożność
Bo sam doskonale wie
z czym?
do kogo?
i gdzie? ich posłał
Pamięta, czego sam doznał.
– – – – –
27 Grudnia – św. Jana
J 20,2-8
Umiłowany uczeń Chrystusa
Jan
był najmłodszym
z apostołów.
Tryskał radością,
zdrowiem,
szybkością w nogach.
Biegnąc
pierwszy
dotarł do grobu.
Jednak wejść
nie odważył się,
zostawił to najstarszemu,
najgodniejszemu
z ich grona,
pierwszemu,
Piotrowi.
Za swą wiarę,
duszę czystą,
radość,
że jest powołanym
wie
i wyzna,
że jest Chrystusa
uczniem
umiłowanym.
– – – – –
28 Grudnia
Mt 2,13-18
Ucieczka do Egiptu
Prawda, choć straszna
to z życia wzięta.
Z lęku przed utratą
pozycji, wygody,
ofiarą stają się niemowlęta.
Prawda, choć straszna
to jednak miała miejsce.
Jak Bóg swym pojawieniem
może przestraszyć,
że człowiek czyni starania,
by Go zabić.
Herod miał taki plan
na wieść o narodzonym
królu żydowskim.
Natychmiast postanawia
to życie w zalążku zgnieść.
Nie uwierzył,
że z Bogiem
ma do czynienia.
Dzięki wierze
i posłuszeństwu Józefa
Chrystus życie ocalił.
A morderca niewinnych dzieci
nie długo władzą się nacieszył.
Sam śmierci padł ofiarą.
– – – – –
29 Grudnia
Łk 2,22-35
Ofiarowanie Pana Jezusa w Świątyni
W zadumę
nas wprawia
widok Świętej Rodziny
spieszącej do Świątyni,
w objęciach swych
niosących Jezusa,
by Bogu
jako pierworodnego
ofiarować.
Dziękując Stwórcy
za dar macierzyństwa
i ofiarę złożyć.
W zadumę
Świętą Rodzinę wprawia
starzec Symeon,
który u wejścia Świątyni się zjawia.
Biorąc Jezusa na swe ręce
smętną przyszłość
Synowi i Matce przepowiada.
On będzie
„Znakiem sprzeciwu”,
a duszę Maryi
„Przeniknie miecz,
aby na jaw wyszły
zamysły serc wielu”.
– – – – –
30 Grudnia
Łk 2,22-40
Świętej Rodziny – Jezusa, Maryi, Józefa
Nakaz
Prawa Starozakonnego
wobec Jezusa
został zachowany.
Po upływie
czterdziestu dni
Jezus,
jak każdy chłopiec pierworodny
w Świątyni został
Bogu ofiarowany.
Para synogarlic
była ofiarą skromną,
jak biednymi byli ci,
którzy ją składali.
I odtąd
Jezusa dzieciństwo,
dorastanie,
będzie w Nazarecie,
aż do
trzydziestego roku życia
w nim pozostanie.
I pewnego dnia
z najbliższymi się rozstanie.
By być wiernym posłannictwu,
wypełnić powierzone zadanie.
– – – – –
31 Grudnia
J 1,1-18
„Na początku było Słowo… Bogiem Było Słowo”
Wspomnij
na pierwsze strony
Pisma Świętego
mówiącego
o Bogu Stwórcy,
Słowem
świat stwarzającego.
Pamiętasz
poszczególne dzieła
powoływane
do istnienia
i rozczarowanie
Stwórcy
z grzechu człowieka
i poniesionej kary
wyrzucenie z raju
za nieposłuszeństwo
wobec Stworzyciela.
Wspomnij na litość Stwórcy,
obietnicą
słowo dającego,
że pośle Swego Syna.
I słowa dotrzymał
dając ludzkości Jezusa
jako Zbawiciela.
– – – – –