„Cicha noc, święta noc,
Pokój niesie ludziom wszem,
A u żłóbka Matka Święta
Czuwa sama uśmiechnięta
Nad dzieciątka snem,
Nad dzieciątka snem.”
Pogasły świece
w adwentowym wieńcu,
zabłysła
gwiazda betlejemska
ukazująca miejsce
Narodzin Jezusa
w Betlejem,
poza Jerozolimą
w stajence.
Dostrzegli ją pasterze,
zdumieni
jej jasnością i blaskiem,
wysłaniec nieba
wyjaśnił im znaczenie :
to znak miejsca
narodzin Zbawiciela.
„Anioł pasterzom mówił:
Chrystus się wam narodził
w Betlejem, nie bardzo podłym mieście.
Narodził się w ubóstwie
Pan wszego stworzenia.
Chcąc się dowiedzieć tego
poselstwa wesołego,
bieżeli do Betlejem skwapliwie.
Znaleźli dziecię w żłobie,
Maryję z Józefem.”
Dostrzegli ją
Mędrcy ze Wschodu,
po starannym przygotowaniu
ruszyli
w daleką drogę
którą wskazywała
jaśniejąca gwiazda
i po trudach wędrówki
dotarli do Jerozolimy,
by od kapłanów
i w pałacu króla Heroda
mieć potwierdzenie
swej znajomości Pisma.
”Jakaż to gwiazda świeci na wschodzie,
gwiazda nowego imienia?
Mędrcy wołają: „Ciesz się narodzie,
to gwiazda twego zbawienia.”
Biegną Królowie za jej promieniem
a za Królami tłum ludu;
bo im ta gwiazda świeci zbawieniem,
bo im zwiastuje cud cudu.”
Tak Miłosierny Bóg
kochający Ojciec
posyłając Syna na świat
jako dziecię
spełnia obietnicę,
że posłany Zbawiciel,
Syn Boży
otworzy na nowo
bramy nieba,
zamknięte przez grzech
pierwszych rodziców,
przez człowieka.
„Cicha noc, święta noc
Narodzony Boży Syn
Pan Wielkiego majestatu
Niesie dziś całemu światu
Odkupienie win,
Odkupienie win.”
„Słuchajcież Boga Ojca,
jako wam Go zaleca:
Ten ci jest Syn najmilszy, jedyny,
w raju wam obiecany,
Tego wy słuchajcie.”
„Panie, ta gwiazda, co Mędrców wiodła
do Chrystusowej kołyski,
niech nas do Twego prowadzi źródła,
światowe przyćmi połyski.
Do ostatniego życia zaniku
Boskiego światła udziela,
byśmy tam zaszli po jej promyku,
do świętych stóp Zbawiciela.”
„Pójdźmy wszyscy do stajenki, do Jezusa i Panienki
Powitajmy Maleńkiego i Maryję Matkę Jego.”
– – – – –