Naszym bliskim,
krewnym,
przyjaciołom,
znajomym
należy się pamięć
przed Bogiem,
bo ona jest dowodem
naszej troski
o ich szczęście wieczne,
duszy zbawienie,
naszej miłości do nich.
Ważna jest
nasza modlitwa,
nasza obecność
na Mszy świętej za nich,
przyjęta Komunia święta,
modlitwa przy grobie,
znicz płonący,
kwiat ofiarowany,
tego wymaga
nasza wiara,
nasza wdzięczność
za dobro od nich doznane.
Oby te dni
pamięci o zmarłych
pozostawiły po sobie
stałą modlitewną
pamięć o nich,
refleksje
nad własnym życiem,
przemijaniem,
i mądrym postanowieniem
godnego życia
w zgodzie z Bogiem,
z własnym sumieniem,
z Bożym Prawem.
Bo takie życie
daje nam nadzieję
na zbawienie,
śmierć
nie budzi w nas lęku,
że dla każdego z nas
nadejdzie dzień
w którym Stwórca
do siebie nas powoła
i odpadniemy
jak winne grona
w Miłosiernego
Ojca ramiona.
– – – – –